Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
N. Α. Kαλογερόπουλος-
Το τέλος παιχνιδιού στην παγκόσμια «φούσκα».
Το κακόγουστο θέατρο με την εκταμίευση της τελευταίας δόσεως του δανείου προς την Ελλάδα τελείωσε και απομένουν μόνο οι επίσημες ανακοινώσεις, όχι μόνο για αυτή τη δόση, αλλά και για το νέο «πακέτο», που θα αποτρέψει τη χρεωκοπία της χώρας για άλλα δύο χρόνια τουλάχιστον, μέχρι της τελικής προβλεπομένης εξοντώσεως της τε χώρας και του λαού της. Τίποτε από όλα αυτά δεν αποτέλεσε έκπληξη στους τραπεζικούς κύκλους: όλοι γνώριζαν ότι η ευρωζώνη δεν αντέχει την χρεωκοπία της Ελλάδας και ήταν θέμα χρόνου και εκχωρήσεων εθνικής κυριαρχίας από πλευράς μας (βλ. ιδιωτικοποιήσεις από «ξένα χέρια» κ.α.) όπερ και επετεύχθη ερήμην και ΕΝΑΝΤΙΟΝ του Ελληνικού λαού, για να «ανάψει πράσινο» στα χρηματοδοτικά «πακέτα».
Ακόμη και ένας απλός Έλληνας πολίτης ενστικτωδώς αντιλαμβάνεται ότι ούτε το δεύτερο ή τρίτο μνημόνιο έχει περισσότερες πιθανότητες από το πρώτο να οδηγήσει κάποτε την Ελλάδα στον «παράδεισο» των αγορών, όπου θα δανείζεται με τις δικές της δυνάμεις, χωρίς άλλες εκχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας. Η Ελλάδα έχει περάσει (οριστικά, άραγε;) στον κύκλο των υπερχρεωμένων χωρών, που θα χάσουν την εθνική τους κυριαρχία και την περιουσία τους, σε μια ατέρμονη προσπάθεια να αποπληρώσουν χρέη που είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν. Ο θάνατος από υπερβολική δόση είναι γνωστός στους χρήστες ναρκωτικών, τώρα αποκτά και την χρηματοοικονομική του αναφορά: Σε λίγα χρόνια θα μιλάμε για θανάτους χωρών από υπερβολικές δόσεις δανείων. Η υπερχρέωση της χώρας που άρχισε το 1981 από τον Ανδρέα Παπανδρέου ήτο η απαρχή εφαρμογής ενός Μεφιστοφελικού Σχεδίου εμπνεύσεως του «βαθέως» Αμερικανικού Κράτους υπό την μπαγκέττα των μεγάλων Τραπεζών..
Γιατί, όμως, η θέση της κάθε χώρας σε αυτή την φάση του κύκλου διόγκωσης της παγκόσμιας «φούσκας» χρέους έχει καθοριστική σημασία; Γιατί χώρες όπως η Σουηδία συζητούν πολύ σοβαρά την πλήρη απαλλαγή τους από χρέη, με ολοσχερή εξόφληση των υποχρεώσεών τους στις αγορές (χρέος =0% του ΑΕΠ!, την ίδια ώρα ακριβώς που άλλες χώρες βουλιάζουν στην υπερχρέωση; Μήπως πλησιάζει το «τέλος παιχνιδιού» στην παγκόσμια «φούσκα» χρεών και γι’αυτό έχει τόσο μεγάλη σημασία σε ποια θέση τερματίζει κάθε χώρα;
Στους υψηλούς τραπεζικούς κύκλους και σε ελάχιστους υψηλά ιστάμενους πολιτικούς διεθνώς είναι ήδη γνωστό και προδιαγεγραμμένο πού οδηγεί η παγκόσμια «φούσκα» χρέους, που άρχισε να διογκώνεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν οι Αμερικανοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το νομισματικό σύστημα του Μπρέτον Γουντς, για να έχουν την ελευθερία να τυπώνουν δολάρια σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Η «φούσκα» του χρέους που άρχισε από τότε να διογκώνεται ήταν γνωστό στους διαχειριστές του συστήματος ότι σε μερικές δεκαετίες δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να μεγαλώνει και θα ήταν υποχρεωτική η μετάβαση στο επόμενο στάδιο: την αντικατάσταση των σημαντικότερων διεθνών νομισμάτων, που θα έχαναν μοιραία την αξία τους από την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία νέου χρήματος χωρίς αντίκρισμα, από ένα κοινό νόμισμα!
Το σχέδιο αυτό είχε περιγράψει από το 1988 σε πρωτοσέλιδο άρθρο του ο “Economist”: ήταν το λεγόμενο «σχέδιο Φοίνιξ». «Φοίνιξ» ήταν η κωδική ονομασία του νέου παγκόσμιου νομίσματος, επειδή ακριβώς η γέννησή του από τις στάχτες του παλαιού νομισματικού συστήματος θα θύμιζε την αναγέννηση του αρχαίου Φοίνικα από τις στάχτες του. Το νέο νόμισμα θα γεννιόταν το 2018, σύμφωνα με την «προφητεία» του Economist, από τον «γάμο» του δολαρίου, των ευρωπαϊκών νομισμάτων και του γιεν και, ίσως, ορισμένων φτωχότερων χωρών. «Η παγκόσμια προσφορά φοίνικα (σ.σ.: χρήματος) θα ρυθμιζόταν από μια νέα κεντρική τράπεζα, που θα αποτελούσε πιθανότατα τη μετεξέλιξη του Διεθνούς ΝομισματικούΤαμείου» σαν προοίμιο της Δικτατορίας ενός Global Government κατά το πρότυπο των επιδιώξεων της 3ης Διεθνούς του Στάλιν αλλά, τώρα, υπό την Ηγεμονική καθοδήγηση του βαθέως Κράτους που έχει έδρα την Washington.
Αυτό βέβαια που ξεχνούσε το περιοδικό να αναφέρει ήταν η πολιτική παράμετρος αυτού του μεγάλου νομισματικού παιχνιδιού: Για να υπάρξει μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα, που θα αποτελέσει τη μετεξέλιξη του ΔΝΤ,χρειάζεται και κάποια μορφή παγκόσμιας διακυβέρνησης, που δεν θα έχει σοβαρούς δημοκρατικούς περιορισμούς (η έννοια των παγκόσμιων εκλογών δεν έχει εφευρεθεί ακόμα) και θα αντλεί την ισχύ της από τις χώρες που κυριαρχούν και στη μετοχική σύνθεση του ΔΝΤ, δηλαδή τις προηγμένες βιομηχανικές χώρες της Δύσεωςς, με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Από πολιτική άποψη, το «σχέδιο Φοίνιξ» φαίνεται άκρως προβληματικό, τουλάχιστον σε οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία, γι’ αυτό και το σχετικό άρθρο του “Economist” περιέγραφε εξαντλητικά τις οικονομικές ευκολίες και αρετές ενός παγκόσμιου νομίσματος, χωρίς να μπαίνει στα πολιτικά ζητήματα που σχετίζονται με το νέο νόμισμα.
Αρκετά χρόνια και πολλές οικονομικές κρίσεις αργότερα, και ενώ το έτος 2018 δεν φαίνεται πια τόσο μακρινό, αυτή η «προφητεία» του Economist γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη. Τρεις μήνες πριν φυλακισθεί και αποπεμφθεί από το ΔΝΤ, ο Ντομινίκ Στρος Καν περιέγραφε πώς οραματιζόταν την έξοδο από την παγκόσμια οικονομική κρίση με τη δημιουργία ενός παγκόσμιου νομίσματος, που θα είχε τη βάση του στα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (Special Drawing Rights), δηλαδή στο «εικονικό νόμισμα» που χρησιμοποιεί το ΔΝΤ στις συναλλαγές του με τις κυβερνήσεις (σχετικό άρθρο για αυτές τις δηλώσεις μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.telegraph.co.uk/finance/currency/8316834/International-Monetary-Fund-director-Dominique-Strauss-Kahn-calls-for-new-world-currency.html).
Ο Strauss-Khan φαίνεται ότι έκανε ένα λάθος, από υπερβάλλουσα φιλοδοξία να πάρει τον τίτλο του «πατέρα του νέου νομίσματος»: Όχι μόνο κινήθηκε πρόωρα για να ανακοινώσει στον κόσμο το φιλόδοξο σχέδιο, αλλά έσπευσε να δηλώσει ότι στη νομισματική βάση του νέου συστήματος θα πρέπει να περιληφθούν και τα νομίσματα μεγάλων οικονομικών δυνάμεων του (πρώην) Τρίτου Κόσμου, όπως της Κίνας, η οποία άλλωστε έχει στα «σεντούκια» της αμερικανικά ομόλογα αξίας 2,85 τρισ. δολ. και δεν μπορεί να αγνοηθεί ως βασικός παγκόσμιος νομισματικός «παίκτης». Ο Στρος Καν λέγεται ότι ήταν αποφασισμένος να πιέσει στη Σύνοδο του G8 στην Ντοβίλ, που έγινε την περασμένη εβδομάδα χωρίς την παρουσία του, για την επίσπευση της εφαρμογής του «σχεδίου Φοίνιξ», με συμμετοχή της Κίνας. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην αμερικανική κυβέρνηση (πάσα σχέση αυτής της δυσαρέσκειας με τη δικαστική του περιπέτεια λόγω προσβολής της παρθενίας της καμαριέρας είναι ασφαλώς …συμπτωματική !).
Γιατί όλα αυτά έχουν σχέση με την Ελλάδα; Πολύ απλά, πριν «μηδενίσει το κοντέρ» στο παγκόσμιο νομισματικό παιχνίδι, θα πρέπει να γίνει ένα μεγάλο «ξεκαθάρισμα», υπό τη μορφή μιας παγκόσμιας κρίσεως χρέους, που θα προετοιμάσει το έδαφος για να γίνει πολιτικά δεκτό «με ανακούφιση» το «σχέδιο Φοίνιξ». Σε αυτό το «ξεκαθάρισμα», σε αυτόν τον παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο, ο πλανήτης θα χωρισθεί σε νικητές και ηττημένους: νικητές θα είναι όσοι έχουν τα λιγότερα χρέη και την καλύτερη δυνατότητα εξυπηρέτησής τους, αλλά και τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία. Οι ηττημένες χώρες αυτού του πολέμου,αυτές που θα βρεθούν υπερχρεωμένες και χωρίς περιουσία θα καταδικασθούν σε ρόλο παρία στο νέο σύστημα, ή, ορθότερα, σε καθεστώς αιώνιας δουλείας στο χρέος, σε ένα νομισματικό σύστημα που θα ελέγχεται από τους νικητές.
Το μεγάλο «ξεκαθάρισμα» άρχισε στις ΗΠΑ από τράπεζες, πέρασε στην Ευρώπη, με τον «πόλεμο» να μεταφέρεται σε ολόκληρα έθνη του αναπτυγμένου κόσμου και θα συνεχισθεί μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, όπου νικητές και ηττημένοι θα έχουν πια ξεχωρίσει, τόσο σε επίπεδο εθνών, όσο και σε επίπεδο επιχειρηματικών/τραπεζικών οντοτήτων. Γι’ αυτό και η σημερινή περιπέτεια της Ελλάδας έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από όση φαντάζονται οι περισσότεροι: δεν είναι απλώς μια κρίση, που αργά ή γρήγορα θα ξεπερασθεί, με περισσότερες ή λιγότερες θυσίες. Είναι μια «πολεμική περιπέτεια», με οικονομικούς όρους, από την οποία θα κριθεί η τύχη της χώρας στο νέο νομισματικό σύστημα που αναδύεται – ΕΑΝ η ιδέα αυτή της Νέο-Ναζιστικής «Νέας Τάξεως» (ο όρος ανήκει στον Χίτλερ) αφεθεί από τους λαούς της Ευρώπης να τελειωθεί. Τα σχέδια αυτά του βαθέως Κράτους με την πρεμούρα του Έλληνος Πρωθυπουργού «we need a global government and we need it fast» είναι απλώς ...συμπτωματική.
Ακόμη και ένας απλός Έλληνας πολίτης ενστικτωδώς αντιλαμβάνεται ότι ούτε το δεύτερο ή τρίτο μνημόνιο έχει περισσότερες πιθανότητες από το πρώτο να οδηγήσει κάποτε την Ελλάδα στον «παράδεισο» των αγορών, όπου θα δανείζεται με τις δικές της δυνάμεις, χωρίς άλλες εκχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας. Η Ελλάδα έχει περάσει (οριστικά, άραγε;) στον κύκλο των υπερχρεωμένων χωρών, που θα χάσουν την εθνική τους κυριαρχία και την περιουσία τους, σε μια ατέρμονη προσπάθεια να αποπληρώσουν χρέη που είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν. Ο θάνατος από υπερβολική δόση είναι γνωστός στους χρήστες ναρκωτικών, τώρα αποκτά και την χρηματοοικονομική του αναφορά: Σε λίγα χρόνια θα μιλάμε για θανάτους χωρών από υπερβολικές δόσεις δανείων. Η υπερχρέωση της χώρας που άρχισε το 1981 από τον Ανδρέα Παπανδρέου ήτο η απαρχή εφαρμογής ενός Μεφιστοφελικού Σχεδίου εμπνεύσεως του «βαθέως» Αμερικανικού Κράτους υπό την μπαγκέττα των μεγάλων Τραπεζών..
Γιατί, όμως, η θέση της κάθε χώρας σε αυτή την φάση του κύκλου διόγκωσης της παγκόσμιας «φούσκας» χρέους έχει καθοριστική σημασία; Γιατί χώρες όπως η Σουηδία συζητούν πολύ σοβαρά την πλήρη απαλλαγή τους από χρέη, με ολοσχερή εξόφληση των υποχρεώσεών τους στις αγορές (χρέος =0% του ΑΕΠ!, την ίδια ώρα ακριβώς που άλλες χώρες βουλιάζουν στην υπερχρέωση; Μήπως πλησιάζει το «τέλος παιχνιδιού» στην παγκόσμια «φούσκα» χρεών και γι’αυτό έχει τόσο μεγάλη σημασία σε ποια θέση τερματίζει κάθε χώρα;
Στους υψηλούς τραπεζικούς κύκλους και σε ελάχιστους υψηλά ιστάμενους πολιτικούς διεθνώς είναι ήδη γνωστό και προδιαγεγραμμένο πού οδηγεί η παγκόσμια «φούσκα» χρέους, που άρχισε να διογκώνεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν οι Αμερικανοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το νομισματικό σύστημα του Μπρέτον Γουντς, για να έχουν την ελευθερία να τυπώνουν δολάρια σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Η «φούσκα» του χρέους που άρχισε από τότε να διογκώνεται ήταν γνωστό στους διαχειριστές του συστήματος ότι σε μερικές δεκαετίες δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να μεγαλώνει και θα ήταν υποχρεωτική η μετάβαση στο επόμενο στάδιο: την αντικατάσταση των σημαντικότερων διεθνών νομισμάτων, που θα έχαναν μοιραία την αξία τους από την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία νέου χρήματος χωρίς αντίκρισμα, από ένα κοινό νόμισμα!
Το σχέδιο αυτό είχε περιγράψει από το 1988 σε πρωτοσέλιδο άρθρο του ο “Economist”: ήταν το λεγόμενο «σχέδιο Φοίνιξ». «Φοίνιξ» ήταν η κωδική ονομασία του νέου παγκόσμιου νομίσματος, επειδή ακριβώς η γέννησή του από τις στάχτες του παλαιού νομισματικού συστήματος θα θύμιζε την αναγέννηση του αρχαίου Φοίνικα από τις στάχτες του. Το νέο νόμισμα θα γεννιόταν το 2018, σύμφωνα με την «προφητεία» του Economist, από τον «γάμο» του δολαρίου, των ευρωπαϊκών νομισμάτων και του γιεν και, ίσως, ορισμένων φτωχότερων χωρών. «Η παγκόσμια προσφορά φοίνικα (σ.σ.: χρήματος) θα ρυθμιζόταν από μια νέα κεντρική τράπεζα, που θα αποτελούσε πιθανότατα τη μετεξέλιξη του Διεθνούς ΝομισματικούΤαμείου» σαν προοίμιο της Δικτατορίας ενός Global Government κατά το πρότυπο των επιδιώξεων της 3ης Διεθνούς του Στάλιν αλλά, τώρα, υπό την Ηγεμονική καθοδήγηση του βαθέως Κράτους που έχει έδρα την Washington.
Αυτό βέβαια που ξεχνούσε το περιοδικό να αναφέρει ήταν η πολιτική παράμετρος αυτού του μεγάλου νομισματικού παιχνιδιού: Για να υπάρξει μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα, που θα αποτελέσει τη μετεξέλιξη του ΔΝΤ,χρειάζεται και κάποια μορφή παγκόσμιας διακυβέρνησης, που δεν θα έχει σοβαρούς δημοκρατικούς περιορισμούς (η έννοια των παγκόσμιων εκλογών δεν έχει εφευρεθεί ακόμα) και θα αντλεί την ισχύ της από τις χώρες που κυριαρχούν και στη μετοχική σύνθεση του ΔΝΤ, δηλαδή τις προηγμένες βιομηχανικές χώρες της Δύσεωςς, με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Από πολιτική άποψη, το «σχέδιο Φοίνιξ» φαίνεται άκρως προβληματικό, τουλάχιστον σε οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία, γι’ αυτό και το σχετικό άρθρο του “Economist” περιέγραφε εξαντλητικά τις οικονομικές ευκολίες και αρετές ενός παγκόσμιου νομίσματος, χωρίς να μπαίνει στα πολιτικά ζητήματα που σχετίζονται με το νέο νόμισμα.
Αρκετά χρόνια και πολλές οικονομικές κρίσεις αργότερα, και ενώ το έτος 2018 δεν φαίνεται πια τόσο μακρινό, αυτή η «προφητεία» του Economist γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη. Τρεις μήνες πριν φυλακισθεί και αποπεμφθεί από το ΔΝΤ, ο Ντομινίκ Στρος Καν περιέγραφε πώς οραματιζόταν την έξοδο από την παγκόσμια οικονομική κρίση με τη δημιουργία ενός παγκόσμιου νομίσματος, που θα είχε τη βάση του στα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (Special Drawing Rights), δηλαδή στο «εικονικό νόμισμα» που χρησιμοποιεί το ΔΝΤ στις συναλλαγές του με τις κυβερνήσεις (σχετικό άρθρο για αυτές τις δηλώσεις μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.telegraph.co.uk/finance/currency/8316834/International-Monetary-Fund-director-Dominique-Strauss-Kahn-calls-for-new-world-currency.html).
Ο Strauss-Khan φαίνεται ότι έκανε ένα λάθος, από υπερβάλλουσα φιλοδοξία να πάρει τον τίτλο του «πατέρα του νέου νομίσματος»: Όχι μόνο κινήθηκε πρόωρα για να ανακοινώσει στον κόσμο το φιλόδοξο σχέδιο, αλλά έσπευσε να δηλώσει ότι στη νομισματική βάση του νέου συστήματος θα πρέπει να περιληφθούν και τα νομίσματα μεγάλων οικονομικών δυνάμεων του (πρώην) Τρίτου Κόσμου, όπως της Κίνας, η οποία άλλωστε έχει στα «σεντούκια» της αμερικανικά ομόλογα αξίας 2,85 τρισ. δολ. και δεν μπορεί να αγνοηθεί ως βασικός παγκόσμιος νομισματικός «παίκτης». Ο Στρος Καν λέγεται ότι ήταν αποφασισμένος να πιέσει στη Σύνοδο του G8 στην Ντοβίλ, που έγινε την περασμένη εβδομάδα χωρίς την παρουσία του, για την επίσπευση της εφαρμογής του «σχεδίου Φοίνιξ», με συμμετοχή της Κίνας. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην αμερικανική κυβέρνηση (πάσα σχέση αυτής της δυσαρέσκειας με τη δικαστική του περιπέτεια λόγω προσβολής της παρθενίας της καμαριέρας είναι ασφαλώς …συμπτωματική !).
Γιατί όλα αυτά έχουν σχέση με την Ελλάδα; Πολύ απλά, πριν «μηδενίσει το κοντέρ» στο παγκόσμιο νομισματικό παιχνίδι, θα πρέπει να γίνει ένα μεγάλο «ξεκαθάρισμα», υπό τη μορφή μιας παγκόσμιας κρίσεως χρέους, που θα προετοιμάσει το έδαφος για να γίνει πολιτικά δεκτό «με ανακούφιση» το «σχέδιο Φοίνιξ». Σε αυτό το «ξεκαθάρισμα», σε αυτόν τον παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο, ο πλανήτης θα χωρισθεί σε νικητές και ηττημένους: νικητές θα είναι όσοι έχουν τα λιγότερα χρέη και την καλύτερη δυνατότητα εξυπηρέτησής τους, αλλά και τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία. Οι ηττημένες χώρες αυτού του πολέμου,αυτές που θα βρεθούν υπερχρεωμένες και χωρίς περιουσία θα καταδικασθούν σε ρόλο παρία στο νέο σύστημα, ή, ορθότερα, σε καθεστώς αιώνιας δουλείας στο χρέος, σε ένα νομισματικό σύστημα που θα ελέγχεται από τους νικητές.
Το μεγάλο «ξεκαθάρισμα» άρχισε στις ΗΠΑ από τράπεζες, πέρασε στην Ευρώπη, με τον «πόλεμο» να μεταφέρεται σε ολόκληρα έθνη του αναπτυγμένου κόσμου και θα συνεχισθεί μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, όπου νικητές και ηττημένοι θα έχουν πια ξεχωρίσει, τόσο σε επίπεδο εθνών, όσο και σε επίπεδο επιχειρηματικών/τραπεζικών οντοτήτων. Γι’ αυτό και η σημερινή περιπέτεια της Ελλάδας έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από όση φαντάζονται οι περισσότεροι: δεν είναι απλώς μια κρίση, που αργά ή γρήγορα θα ξεπερασθεί, με περισσότερες ή λιγότερες θυσίες. Είναι μια «πολεμική περιπέτεια», με οικονομικούς όρους, από την οποία θα κριθεί η τύχη της χώρας στο νέο νομισματικό σύστημα που αναδύεται – ΕΑΝ η ιδέα αυτή της Νέο-Ναζιστικής «Νέας Τάξεως» (ο όρος ανήκει στον Χίτλερ) αφεθεί από τους λαούς της Ευρώπης να τελειωθεί. Τα σχέδια αυτά του βαθέως Κράτους με την πρεμούρα του Έλληνος Πρωθυπουργού «we need a global government and we need it fast» είναι απλώς ...συμπτωματική.
Email : nicolas.kaloy@sunrise.ch
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
ΓΑΠ- ΟΔΕΥΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ KAI ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΟΗΕ
KΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΑΠ ΣΤΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 14, 2011
Δεδομένης της ολοένα και χειρότερης αντι-ανθρωπιστικής και κατάφωρα αντι-δημοκρατικής και ανθελληνικής κατάστασης στην Ελλάδα υπό την μη δημοκρατικώς νομιμοποιούμενη κυβέρνηση του Γεωργίου Α. Παπανδρέου, ο οποίος όπως προδήλως αποδεικνύεται αναρριχήθηκε στην εξουσία με ψευδεπίγραφο προεκλογικό πρόγραμμα, κατάργησε, περιόρισε ή κατάφωρα αγνόησε κάθε Δημοκρατικό θεσμό ενώ επιδίδεται μέχρι και σήμερα σε όργιο τρομοκρατίας, παραπληροφόρησης και καταδίωξης των Ελλήνων Πολιτών.
Δεδομένου ότι δυνατότητα σύντομης και βιώσιμης προσφυγής στη Δικαιοσύνη ως είναι αναφαίρετο Ανθρώπινο Δικαίωμα μας είναι αδύνατον εντός των Ελληνικών συνόρων.
Δεδομένου ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου τολμά να ισχυρίζεται ότι δεν είχε άλλο τρόπο δράσης παρ’ εκτός της ανάλγητης, αντιανθρωπιστικής πολιτικής εξυπηρέτησης αμφιβόλων δανείων εις βάρος παιδιών, ανιάτων / καρκινοπαθών, τυφλών, αναπήρων, συνταξιούχων, επιστημόνων, στρατιωτικών, αυτοαπασχολούμενων, ιδιωτικών και…
δημοσίων υπαλλήλων, αγροτών και ελευθέρων επαγγελματιών, εργατών, και κάθε Έλληνα Πολίτη που ακόμα δεν έχει καν έρθει στον κόσμο ενώ από τουλάχιστον το 1980 ο Διεθνής Νόμος απαγορεύει την καταδίκη σε φτώχεια και εξαθλιωτικές συνθήκες διαβίωσης μίας ολόκληρης κοινωνίας ή Λαού για την εξυπηρέτηση οποιουδήποτε χρέους νόμιμου, παράνομου ή ειδεχθούς.
Προσφεύγουμε με κάθε δυνατό μέσο στην Διεθνή Κοινότητα ώστε να λάβει θέση ενώπιον των Λαών του Κόσμου και να αποδείξει εάν συνεχίζει να υπηρετεί τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όπως αυτά ψηφίστηκαν και κυρώθηκαν μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την επίσημη εξαφάνιση της ναζιστικής Γερμανίας.
Α. κατ’ άρθρον 15 του καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (International Criminal Court) εναντίον του Γ.Α.Παπανδρέου, των κυβερνήσεων του και παντός συνυπευθύνου για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και Γενοκτονία εν καιρώ ειρήνης όπως αυτά ορίζονται για της αρμοδιότητες του Δικαστηρίου
Β. ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ κατά την διαδικασία 1503 για μαζική καταπάτηση και ακύρωση του συνόλου των βασικών Ανθρωπίνων και Πολιτικών Δικαιωμάτων των Ελλήνων.
Τούτων δοθέντων επικαλούμαστε το Άρθρο 120 του Συντάγματος και λόγω της μείωσης της Εθνικής μας Κυριαρχίας, της μη δυνατής καταφυγής στη Δικαιοσύνη, της συνεχούς επίθεσης της κυβέρνησης κατά των Πολιτών με την βοήθεια αλλοδαπών δυνάμεων και την έκπτωση κάθε Θεσμού για την προστασία της Δημοκρατίας και της Ανεξαρτησίας και Ακεραιότητας της Ελλάδος.
ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΩΣ ΝΟΜΙΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΣ ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΜΕΝΗ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΩΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΟΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΟΥΤΕ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΕΧΟΥΝ ΑΡΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΣΕΛΓΟΥΝ.
ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΒΛΑΠΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΑΓΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ : ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΤΟ 1974 ΚΑΙ ΑΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΟΜΙΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
H Eλληνική μετάφραση του κειμένου:
Το πλήρες Αγγλικό κείμενο που εστάλη:
Οι Έλληνες Πολίτες
Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου & Τάνυα – Μαρία Γεριτσίδου
Β. Κόκκινος (τ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου)
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του πρώην Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασίλειου Κόκκινου, αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα «Αξία»:
Πριν το «ξέσπασμα» της κρίσης, ειχε γίνει «εκκαθάριση» των νευραλγικών θέσεων απο τυχών αντιφρονούντες, στην δικαιοσύνη, στην αστυνομία, στις ένοπλες δυνάμεις και όπου αλλού ήταν απαραίτητο…
"…Έχει καταλυθεί η Δημοκρατία και το Σύνταγμα από την παρούσα Κυβέρνηση"
Υπογραφές 30 βουλευτών της αντιπολίτευσης είναι αρκετές, για την ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού βάσει του Συντάγματος.
Οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας…------------------------------------------------------------------------------------------------
Υπογραφές 30 βουλευτών της αντιπολίτευσης είναι αρκετές, για την ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού βάσει του Συντάγματος.
Οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας…------------------------------------------------------------------------------------------------
"Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΗΤΕΑ"
Κατά τον Ποινικό Κώδικα (άρθρο 162), όποιος εξαπατά εκλογέα, με οποιονδήποτε τρόπο, για να μεταβάλει το εκλογικό του φρόνημα, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών και με χρηματική ποινή. Ο πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό προεκλογικώς, κατά την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2009, ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ανώτερες του πληθωρισμού.
Όμως αμέσως μετά τις εκλογές μείωσε μισθούς και συντάξεις, έπραξε δηλαδή το αντίθετο εκείνου που είχε υποσχεθεί. Ο αντιπρόεδρος του, για να δικαιολογήσει την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, είπε ότι όλα τα κόμματα δεν τηρούν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Άλλο είναι να προσπαθήσει ένα κόμμα να εκτελέσει το προεκλογικό του πρόγραμμα και να μην επιτύχει, και άλλο να μην επιχειρήσει καν την εφαρμογή του και από την πρώτη στιγμή να εφαρμόσει πολιτική αντίθετη του προγράμματος του.
Μετά τις εκλογές, προς δικαιολόγηση της καταφανούς εξαπατήσεως των Ελλήνων, ο πρωθυπουργός μας ισχυρίστηκε ότι δήθεν αγνοούσε την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας.Ψεύδεται. Ένας πολιτικός που ήταν υπουργός όλων των κυβερνήσεων του πατρός του, εμπνευστού της υπερχρεώσεως της χώρας, όπως και των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη, είναι αδύνατον να αγνοεί την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Περαιτέρω, αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε βιβλίο του πρώην υπουργού των Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Steinmayer, ότι τον είχε ενημερώσει απολύτως για τα οικονομικά της Ελλάδος και ο κ. Παπανδρέου τού απήντησε ότι θα σκεφθεί αν θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία. Εξάλλου, ο κ. Αλμούνια εδήλωσε ότι πολύ προ των εκλογών, είχε ενημερώσει τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδος για την οικονομική της θέση. Το αυτό δήλωσε και ο κ. Προβόπουλος. των μηνιαίων εκθέσεων του οποίου αδύνατο να λαμβάνει, και ελάμβανε, γνώση ο κ. Παπανδρέου.
Πέραν τούτων, ο τελευταίος, σε συνέντευξή του προς τον κ. Κούλογλου, προ των εκλογών, είχε πει ότι όποια χώρα κατέφυγε στο ΔΝΤ καταστράφηκε και ο λαός της εξαθλιώθηκε. Όμως. από πρόσφατη συνέντευξη του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, κ. Στρος-Καν, έγινε παγκοσμίους γνωστό ότι ο κ. Παπανδρέου, προ των εκλογών, συζητούσε μαζί του υπογείως, για το πώς θα υπαχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ.
Υπογραμμίζεται ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έδωσε καμία πειστική εξήγηση έως σήμερα αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο παρέλειψε να δανεισθεί,αμέσως μετά την εκλογή του, όσα ποσά χρειαζόταν η χώρα. με χαμηλά επιτόκια, όπως όφειλε να πράξει. Αντί τούτου, εδήλωνε σε διεθνή ακροατήρια, ότι ο ελληνικός λαός είναι διεφθαρμένος και η οικονομία του πνέει τα λοίσθια, έχουσα την πορεία του «Τιτανικού». Μετά τις δηλώσεις του αυτές, για τις οποίες επίσης δεν έχει δώσει καμία εξήγηση, άρχισε η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδος και έφτασαν τα spreads από 250 μονάδες σε 3.200!
Επίσης, δεν εξήγησε έως τώρα, γιατί δεν δέχθηκε το δάνειο 20 δισ. ευρώ, που του προσφέρθηκαν επιπλέον των 7 δισ. που έλαβε η χώρα, με χαμηλό επιτόκιο. Από όλα αυτά προκύπτει κραυγαλέα η προσωπική ποινική ευθύνη του κ. πρωθυπουργού. Θα έπρεπε, επομένως, σύμφωνα με το Σύνταγμα τριάντα (30) βουλευτές της αντιπολιτεύσεως, αντί να φλυαρούν ασκόπως προς παραμυθίαν του πενομένου ελληνικού λαού, να ζητήσουν με έγγραφό τους την άσκηση της νομίμου ποινικής διώξεως κατά του υπαίτιου, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Συγχρόνως όμως, έχει καταστεί πασιφανές ότι η κυβέρνηση, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό της πρόγραμμα και αθετήσασα τις υποσχέσεις της προς τον λαό, αποστέρησε εαυτήν του θεμελίου του δημοκρατικού πολιτεύματος, κατ’ άρθρον 1 παρ. 2 του Συντάγματος, ήτοι της λαϊκής κυριαρχίας. Ως εκ τούτου, οι αποφάσεις της και οι νόμοι της, ιδιαιτέρως δε αυτοί περί υπερφορολογήσεως των Ελλήνων και περί εκτάκτου εισφοράς και τέλους ακινήτων, είναι αντίθετοι προς το Σύνταγμα.
Τόσο για τον ως άνω λόγο. όσο και διότι παραβιάζουν τα άρθρα τουΣυντάγματος 78 παρ. 2, περί απαγορεύσεως της αναδρομικής φορολογίας. 5 παρ. 10 που καθιερώνει την αρχή της συμμετοχής των πολιτών στα δημόσια βάρη αναλόγως το)ν οικονομικών δυνάμεών των, δηλαδή των εισοδημάτων των, 4 παρ. 2, που επιβάλλει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως των πολιτών και 36 παρ. 1 περί παροχής εννόμου προστασίας.
Ένας πολίτης με ένα διαμέρισμα 150 τετραγωνικών και ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ θα πληρώσει το ίδιο τέλος ακινήτου με εκείνον που είναι ιδιοκτήτης ομοίου ακριβώς διαμερίσματος, στην αυτή θέση, και έχει ετήσιο εισόδημα 200.000 ευρώ. Ανατίθεται η είσπραξη του τέλους τούτου στη ΔΕΗ, ενώ η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας έχει αποφανθεί, στην περίπτωση των παρκόμετρων του Δήμου, ότι δεν δύναται να ανατεθεί σε ανώνυμη εταιρεία εισπρακτική εξουσία του Δημοσίου.
Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε την έκτακτη φορολόγηση των ακινήτων ως τέλος, ενώ γνωρίζει ότι τούτο δεν είναι ανταποδοτικό και τα περί διασώσεως της περιουσίας των παιδιών και εγγονών μας διά της φορολογίας αυτής είναι απλώς μυθεύματα υπερβολικής φαντασίας. Καταργείται η δυνατότητα προσφυγής στη Διοικητική Δικαιοσύνη με την υποχρεωτική καταβολή του 50% της οφειλής και του δικαιώματος του εφόρου να ζητήσει τη μη αναστολή της πράξεως επιβολής φόρου.
Στον αδυνατούντα να καταβάλει το τέλος ακινήτου δεν επιβάλλεται η συνήθης συνέπεια των φορολογικών παραβάσεων, αλλά η διακοπή της παροχής του ρεύματος, με συνέπεια να κοπεί τούτο σε μια πτωχή οικογένεια της Χίου με έξι (6) παιδιά, την ώρα που κοινωνικοί φορείς ζητούν από τους Έλληνες τον περιορισμό της υπογεννητικότητας. Αλλά η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον της Ελλάδος. Για αυτό και διευκολύνει και συνιστά τη μετάβαση των νέων σε άλλες χώρες για να εργασθούν. Θα μείνουν έτσι στην Ελλάδα οι γέροντες συνταξιούχοι με τη γνωστή μοίρα τους. Αυτό δεν είναι έγκλημα κατά της χώρας;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντί να συνιστά επιείκεια προς τους μη έχοντες, θα έπρεπε, κατά τα άρθρα 35 παρ. 2 εδ. δ’ και 42 του Συντάγματος, να αναπέμψει στη Βουλή τους άνω αντισυνταγματικούς νόμους της κυβερνήσεως, η οποία έχει απολέσει το θεμέλιο της Δημοκρατίας, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό πρόγραμμά της.
Ναι μεν έχει κακώς καταργηθεί το προνόμιο του ανωτάτου άρχοντος να προκηρύσσει εκλογές σε περίπτωση δυσαρμονίας μεταξύ κυβερνήσεως και λαϊκού φρονήματος, παραμένει όμως το άνω προνόμιο της αναπομπής στη Βουλή αντισυνταγματικών νομοσχεδίων. Αν αυτό δεν ασκηθεί τώρα, πότε θα εφαρμοστούν οι άνω διατάξεις;
Το κράτος στην ουσία έχει καταλυθεί. Καταλαμβάνονται τα υπουργεία από πολίτες και οι υπουργοί αναζητούν καταλλήλους χώρους για να συναντήσουν τους εκπροσώπους της τρόικας. Εμποδίζεται η λειτουργία των χειρουργείων του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» και η Διοίκηση δεν αποτολμά να ζητήσει την επέμβαση της Εισαγγελίας. Και ο υπουργός των Οικονομικών καλεί τους Έλληνες να πληρώσουν φόρους για να καταβληθούν μισθοί και συντάξεις του Νοεμβρίου.
=============================================================================
ΣΧΟΛΙΟ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ιδιο γινεται και σε αλλες Ευρωπαικες χωρες, ως και στις ΗΠΑ... Η Ελλαδα εχει σημαδευτει ιδιαιτερως βεβαια...
Για οποιαδηποτε απορια, σκεφτητε: Ποιος κυβερνα τις Μεγαλοτραπεζες.
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:
ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΔΙΑΔΗΛΩΤΗ
Η προκλητική κυβερνητική αναλγησία μετρά τον πρώτο νεκρό διαδηλωτή.
Η καλυπτόμενη κάτω από τον μανδύα της Δημοκρατίας επαίσχυντη και ένοχη για την καταστροφική πτώχευση Ολιγαρχία έχει γυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω στην δεκαετία του ΄60.
Όμως ο ελληνικός λαός δεν θα μείνει απαθής θεατής του απαγχονισμού του.
Αποτίουμε φόρο τιμής στον νεκρό διαδηλωτή και εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στην οικογένειά του.
Στεκόμαστε όρθιοι και συνεχίζουμε τον αγώνα.
Η προκλητική κυβερνητική αναλγησία μετρά τον πρώτο νεκρό διαδηλωτή.
Η καλυπτόμενη κάτω από τον μανδύα της Δημοκρατίας επαίσχυντη και ένοχη για την καταστροφική πτώχευση Ολιγαρχία έχει γυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω στην δεκαετία του ΄60.
Όμως ο ελληνικός λαός δεν θα μείνει απαθής θεατής του απαγχονισμού του.
Αποτίουμε φόρο τιμής στον νεκρό διαδηλωτή και εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στην οικογένειά του.
Στεκόμαστε όρθιοι και συνεχίζουμε τον αγώνα.
Αθήνα, 20.10.2011
Μίκης ΘεοδωράκηςΚωνσταντινίδου Ανθή
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ! ! !
14/10/2011
Αναγνωρίζοντας ο Μ. Θεοδωράκης στην ολότητα του, το μέγεθος της καταστροφής που ήδη έχει συντελεστεί στην Ελλάδα, διατύπωσε την αναγκαιότητα καθαίρεσης των σημερινών προδοτών πολιτικών με την πλέον εύστοχη τοποθέτηση όταν είπε:
«Ότι είναι να γίνει, πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ! Σήμερα, είναι αργά!»
Η κλεψύδρα ολοκλήρωσε την κατάβαση της σημαίνοντας την ώρα του «ΤΩΡΑ», καθώς ο χρόνος τους τελείωσε.
Κάθε ανοχή και κάθε αδράνεια πλέον, συμπράττει με το έγκλημα ως σιωπηλός αυτόπτης μάρτυρας.
Τα λόγια περισσεύουν, όταν σωπαίνουν οι σκέψεις στον γέροντα, όταν σταματά το πνεύμα να επανδρώνει την ψυχή του νέου, όταν το χαμόγελο χάνεται από τα πρόσωπα των παιδιών, όταν αφυδατώνεται η καλλιέργεια του ήθους.
Όταν μειοδοτούν τις αξίες του έθνους μας, εμείς, με αντίσταση στη απρέπεια και κατά μέτωπο επίθεση στην αναξιοπρέπεια, απαιτούμε να φύγουν οι καταπατητές της ανεξαρτησίας μας. Οι προδότες των αγωνιστών, και των αγώνων για δικαιοσύνη!
Υπάρχει μια λέξη μαγευτική. Είναι η λέξη ΘΕΛΩ!
Είναι η αρχή κάθε δημιουργίας.
Είναι το ξεκίνημα της ανυπακοής προς τους ΑΠΕΝΑΝΤΙ!
Όσο όμως τα δικά μας ΘΕΛΩ παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση, παραχωρούν το δικαίωμα λειτουργίας των δικών τους θέλω ώστε να ενεργοποιούν την προσπάθεια ευτέλειας, της αξιοπρέπειας μας.
Η ευτέλεια όμως, είναι δικό τους προϊόν, και τους το επιστρέφουμε!
Η αξιοπρέπεια είναι δική μας, και την διατηρούμε!!
Η δύναμη του ΘΕΛΩ και ΜΠΟΡΩ, είναι ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ!
Αυθαίρετα οι σημερινοί πολιτικοί υπέγραψαν την καταδίκη μας.
Αυθαίρετα και εμείς οι κυβερνώντες τον εαυτό μας, δηλώνουμε την ανυπακοή ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ, διατηρώντας το δικαίωμα της ελεύθερης σκέψης, και της αυτόβουλης πράξης. Γιατί στην Ελλάδα που η Υπερμάχω την φροντίζει, η ελευθερία είναι γένους θηλυκού. Ακόμα και η Ανδρεία!! Όταν Αυτή μας γνέφει με το βλέμμα της, εμείς Της απαντάμε:
«Εις τα βάθη της καρδιάς μου,
Των ματιών σου η βολή,
έξαφνα και παρ’ ελπίδα,
Άναψε και πυρπολεί».
Στην προσπάθεια αφαίρεσης της αξιοπρέπειας, αφαιρείται η αξία ύπαρξης της ίδιας της ζωής.
Το σούρουπο έφερε σκοτάδι, και το ξημέρωμα περιμένει την επανάσταση. Το ξημέρωμα όμως αργεί, όσο η προσπάθεια βραδυπορεί.
Το πρώτο βήμα ανάπτυξης του ΘΕΛΩ σαν αυτόγνωμη σκέψη, και σαν αυτόβουλη πράξη, μετουσιώνεται ενεργά σε έκφραση λόγου.
Η αποδοχή του λόγου είναι το επόμενο βήμα ενδυνάμωσης του συνόλου, με την αυθύπαρκτη μέθοδο της μεταδοτικότητας.
Πράττω μετά σκέψεως, εκφράζοντας το λόγο μου.
Ελπίζω μετά της πράξεως σε κοινή αληθινή ομολογία ευθυγράμμισης των θέσεων μου, η ερμηνεία των οποίων έχει αφετηρία την επιθυμία μου να υπάρχω, άρα και να ζω!
Επιδιώκουν να σκοτώσουν τα ΘΕΛΩ ΜΑΣ.
Να υποτάξουν τις συνειδήσεις μας.
Να καθοδηγήσουν τις πράξεις μας, στην αναζήτηση του κάτι παραπάνω, από το τίποτα που μας προσφέρουν.
Να παίρνουν μαζί με την Τρόϊκα, που... τρώϊ-καλά!, εκτός από αξίες, εδάφη, και δικαιώματα, αποφάσεις που μας προσβάλλουν σαν πολίτες, προκειμένου να μας αφήσουν κάτι απ’ το μισθό μας, κάτι απ’ την Εθνική μας κυριαρχία, κάτι απ΄ την εργασία μας, κάτι απ’ την υγεία μας, κάτι απ’ την παιδεία μας, κάτι από την ζωή μας.
ΟΧΙ!! Δεν ζητάμε τίποτα από εκείνους πλέον!
Το ΟΧΙ των Ελλήνων πρέπει να ακουστεί ξανά!
ΟΧΙ! Δεν θέλουμε τίποτα από εσάς!
Απλά ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΣΑΣ!
Οι σφετεριστές του αύριο των παιδιών μας, είναι οι σημερινοί κλέφτες των ονείρων, και των ελπίδων τους.
Θα τους αφήσουμε ακόμα να κυβερνάνε;
Άμεση ανάγκη πληρωμής σήμερα, έχει η επιταγή ανάκαμψης της Δημοκρατίας, αντίκρυσμα της οποίας είμαστε όλοι οι Έλληνες πολίτες. Η Δημοκρατία ως κοινωνική αντίληψη, δρομολογεί την αντίσταση σε όποιον την καπηλεύεται, ως ηθική υποχρέωση του, σε ατομικό ή συνολικό επίπεδο. Η διατήρηση αυτής, αποτελεί κοινωνικό καθήκον. Η υπεράσπισή της, την ηθική υποχρέωση, να είμαστε ετοιμοπόλεμοι σε κάθε επιδρομή κατάλυσής της, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Επιδιώκουν τον αφανισμό των Ελλήνων. Αυτό είναι ηλίου φαεινότερο. Είναι καιρός να τους θυμίσουμε ξανά την απάντηση του εθνομάρτυρος Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού (1756 – 1821) στον Τούρκο Πασά Κιουτσούκ Μεχμέτ που απειλούσε ότι «θα ξεπαστρέψει» όλους τους Ρωμιούς:
«Η ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ είναι φυλή, συνόκαιρη του κόσμου.
Κανένας δεν ευρέθηκε, για να την εξαλείψει.
Κανένας, γιατί σκέπει Την, απ΄ τα ύψη ο Θεός μου.
Η ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ θε να χαθεί, όταν ο κόσμος λείψει».
Η Ελλάδα δεν τελειώνει, όσο κι αν αυτό είναι το ζητούμενο των εξουσιαστών της, των άλλοτε, και του σήμερα. Γιατί τα ΘΕΛΩ τα δικά μας, είναι τα ΠΡΕΠΕΙ της μαθητείας, και της γνώσης.
Τα όπλα μας, είναι οι άϋλες οντότητες, προϋπήρξαντες των πάντων, υπάρχοντες στη δύναμη της θέλησης, αιώνιοι φύλακες της δικαιοσύνης.
Δεν κατακτώνται τα κεκτημένα μας δικαιώματα.
Τα.... ΘΕΛΩ μας, είναι δεδομένα των οποίων η υπεξαίρεση δεν είναι εύκολα εφικτή, όταν η ευκρίνεια τα καθορίζει ως αυτονόητα:
Ποίος δύναται να αφαιρεί το θέλω μας, ώστε η γη των προγόνων μας να παραμείνει δική μας κτηματική περιουσία!
Ποίος δικαιούται να εμποδίζει το «θέλω» μας να φύγουν, εκείνοι που την ξεπουλούν ερήμην των ιδιοκτητών της, και έναντι του: ΕΝΑ ΚΑΤΙ ΤΙΠΟΤΑ!;
Οι πουλημένοι συνειδητά σε ξένα συμφέροντα, να χαρίσουν την προσωπική τους εδαφική περιουσία (γιατί πνευματική δεν έχουν).
Την δική μας όμως ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑ ΤΗΝ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ.
Δεν τους εξουσιοδοτήσαμε, δεν τους το ζητήσαμε, δεν θα τους το επιτρέψουμε!!
Θέλουμε ακόμα, την ελευθερία στην Δημοκρατία, νόμιμο δικαίωμα πρακτικά εφαρμόσιμο και όχι η χρηστική της αξία να λοιδορείτε στα χέρια ολίγων φεουδαρχικών της εξουσίας.
Θέλουμε την αλήθεια αδιαπραγμάτευτη.
Θέλουμε την φίμωση της πολιτικής ψευδολογίας και όχι την φίμωση της δίκαιης αγανάκτησης.
Θέλουμε τα πιστεύω μας να τα υπερασπιζόμαστε ΟΡΘΙΟΙ.
Θέλουμε – και πρέπει – να παραμείνουμε ΟΡΘΙΟΙ.
Εμείς οι θυμωμένοι και αγανακτισμένοι, ΠΡΕΠΕΙ να βγούμε από την βαρυχειμωνιά της απραξίας.
Να σηκώσουμε το βλέμμα μας ψηλότερα.
Να επανεκτιμήσουμε τις δυνάμεις μας.
Να προσπαθήσουμε περισσότερο.
Να κάνουμε ΜΠΟΡΩ το ΘΕΛΩ.
Όποιος αγωνίζεται ενάντια στην αδικία,
η δικαίωση του αγώνα του βρίσκεται στην απαρχή,
και όχι στο αποτέλεσμα.
Λειτουργεί ως αξία που ΔΕΝ κρίνεται εκ του αποτελέσματος, αλλά εκτιμάται για την ύπαρξη της και μόνο. Ενίοτε γίνετε σύμβολο και φωτεινό παράδειγμα σε επερχόμενες γενεές.
Ν’ αποφασίσουμε ΣΗΜΕΡΑ.
Να ξεκινήσουμε ΤΩΡΑ, την εργασία θωράκισης ελπιδοφόρων μηνυμάτων, γιατί:
«Όσο τα χελιδόνια αργούν να φθάσουν,
η Άνοιξη είναι ακόμα μακριά!»
ΣΠΙΘΑ ΖΕΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
Κωνσταντινίδου Ανθή
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011
Μίμης Ανδρουλάκης
ΕΝΑ ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ 23ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Posted: 18 Oct 2011 04:11 AM PDT
Θα θεωρήσουμε δεδομένο εν όψει της 23ης ότι δεν διαθέτουμε καμία διαπραγματευτική δύναμη και θα αποδεχθούμε άκριτα αποφάσεις που θα λαμβάνονται ερήμην μας;
Ή θα πούμε στους εταίρους και στην κοινή γνώμη της Ευρώπης ότι το τίμημα της διάσωσης της Ελλάδας από άμεση χρεωκοπία δεν μπορεί να είναι η τιμωρία της, η καταδίκη της σε μακροχρόνια ύφεση που θα εξαντλήσει την αδύναμη παραγωγική της βάση, θα περιορίσει την απόδοση της φορολογίας, θα κλιμακώσει σε μη βιώσιμα επίπεδα την ανεργία, θα διαλύσει την κοινωνική συνοχή, θα πυροδοτήσει τον κατακερματισμό και τον πανικό, θα δημιουργήσει γενικευμένη κρίση εμπιστοσύνης και πιθανόν να οδηγήσει σε διαδοχικές σύντομες αναλώσιμες κυβερνήσεις; Τότε στο τέλος θα ξανασυναντήσουμε και μάλιστα εξαντλημένοι την αφετηρία, δηλαδή το φάντασμα της χρεωκοπίας.
Θα εμφανιζόμαστε σαν βρεγμένες γάτες, ένοχοι εκπρόσωποι ενός λαού που υποτίθεται “δεν καταλαβαίνει” και είναι “συντεχνιακά διαβρωμένος’’;
Ή θα βάλουμε σαν πρώτη και απόλυτη προτεραιότητα της Ευρωζώνης την ανάσχεση της ύφεσης που επιδεινώνει την κρίση χρέους και απειλεί με συστημική κατάρρευση το κοινό νόμισμα; Δίχως αυτή την ανάσχεση της ύφεσης στο σύνολο της Ευρωζώνης θα εξανεμίζονται γρήγορα τα όποια αποτελέσματα της οδυνηρής δημοσιονομικής προσαρμογής καθώς και το θετικό όφελος από ένα συνολικό και ασφαλή διακανονισμό του ελληνικού χρέους.
Θα παριστάνουμε τους μεταρρυθμιστές για κλάματα, τους αφ’ υψηλού φωταδιστές δίχως χειροπιαστά αποτελέσματα, τους ηρωικούς πεσόντες Ευρωπαίους που τα ΄καναν θάλασσα εν μέσω υφεσιακής καταιγίδας, οικονομικής και διοικητικής κατάρρευσης και κλιμακούμενης κρίσης νομιμοποίησης;
Ή έστω και την ύστατη ώρα θα δημιουργήσουμε τη συναίσθηση μιας κοινής μοίρας στην κοινωνία, θα πετύχουμε τουλάχιστον μια ελάχιστη εθνική και κοινωνική συνεννόηση, θα ενισχύσουμε τη νομιμοποίηση με μέτρα σε βάρος της μεγάλης φοροδιαφυγής των “εχόντων”, ώστε αξιόπιστα με γερή πλάτη τον ελληνικό λαό να πούμε στους εταίρους ότι οι Έλληνες δεν ζητιανεύουν “δωρεάν γεύμα” αλλά στο πνεύμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ζητούν:
Μακροπρόθεσμο διακανονισμό του συνολικού ελληνικού χρέους, προς ιδιώτες και “επίσημους” φορείς της Ευρωζώνης, με τρόπο που θα καταστήσει βιώσιμη την εξυπηρέτησή του, θα δίνει αναπτυξιακή ανάσα στη χώρα μας, θα προστατεύει τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ελληνικές τράπεζες και δεν θα διακινδυνεύει “πιστωτικό γεγονός” και την τοποθέτηση της Ελλάδας σε πτωχευτική καραντίνα. Εύλογο χρόνο για να πιάσουν τόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού, να αποδώσουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να εξελιχθεί αποτελεσματικά η δημοσιονομική προσαρμογή. Χρόνο για να υπάρξουν αναπτυξιακά αποτελέσματα, κέρδη παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας, καθώς και μείωση του χρέους μας από τις αποκρατικοποιήσεις και την εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας. Χρηματοδότηση για όσο διάστημα μένει η Ελλάδα εκτός αγορών. Ισχυρή ευρωπαϊκή εγγύηση όλων των καταθέσεων. Ευρωπαϊκό σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία. Δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Προϋποθέσεις για να εργαστούμε σκληρά και έξυπνα σε νέους εξωστρεφείς τομείς της οικονομίας. Συνέργεια σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την άμεση και καταλυτική πάταξη της μεγάλης φοροδιαφυγής η οποία ξεπερνά τα εθνικά σύνορα. Εξάλειψη της γενικευμένης αβεβαιότητας που παραλύει την οικονομία μας και αποσταθεροποιεί ευρύτερα την Ευρωζώνη.
Θα αυτοκατηγορούμαστε μπροστά στα μάτια των Ευρωπαίων;
Ή όλοι μαζί θα πούμε στους εταίρους ότι η έμπρακτη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι επένδυση στην ευημερία των λαών της Ευρώπης. Μια win – win διαδικασία. Εμείς πήραμε ένα σκληρό μάθημα από τις συνέπειες που είχε η ροή εύκολου και φθηνού χρήματος. Δεν ζητάμε “βοήθεια” που δημιουργεί αντικίνητρα στην παραγωγικότητα και την προσαρμογή. Κάθε μεταβίβαση ευρωπαϊκών πόρων θέλουμε να αυξάνει το παραγωγικό μας δυναμικό και να μας δίνει τη δυνατότητα να την ανταποδίδουμε στο πολλαπλάσιο στην κοινή ευημερία και τη σταθερότητα της Ευρωζώνης.
· Τελικά το κρίσιμο ερώτημα δεν έχει πολλές πολιτικές απαντήσεις. Ή θα επιτευχθεί άμεσα μια βασική πολιτική και κοινωνική σταθεροποίηση, μια ελάχιστη αναγκαία εθνική και κοινωνική συνεννόηση ειδικά στους επόμενους τρεις μήνες μιας κρίσιμης διαπραγμάτευσης για το ελληνικό ζήτημα και το μέλλον του Ευρώ ή η χώρα θα συρθεί αναγκαστικά σε πρόωρες εκλογές σε μια ευαίσθητη περίοδο, δίχως ορατή φερέγγυα εναλλακτική λύση με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και δεν θα επαναληφθεί ο κύκλος των τυφλών πολιτικών εξελίξεων που προηγήθηκε σ’ ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις χρεωκοπίες στην ιστορία της Ελλάδας. Προσπαθώ να διώξω τις μαύρες σκέψεις αλλά το μυαλό μου γυρίζει στο μαύρο ΄97!
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
Dr Nicolas Kaloy-Καλογερόπουλος, Geneva, Ελβετία. Με αφορμή του δημοσίευμα του SPIEGEL:
"600 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΑΔΕΥΣΕΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αγαπητοί φίλοι.
Από ό,τι ξέρω εδώ στην Ελβετία,
1ον. Το ακριβές ποσό δεν είναι δυνατόν να γίνει γνωστό - υπαρχουν Έλληνες με ελληνικά ή ξένα ονόματα και υπάρχουν Έλληνες καμουφλαρισμένοι όπως υπάρχουν και Έλληνες που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ.
2ον. Υπάρχει ΗΔΗ συμφωνία ώστε οι κάτοικοι χωρών της ΕΕ υπόκεινται σε κράτηση, αρχικώς 20%, αργότερα 35% για τα εισοδήματα (τόκους) που έχουν από τα κατατεθειμένα κεφάλαια. Η κράτησις αυτή στην πηγή (δηλ. στις ελβετικές Τράπεζες) παραδίδεται στην οικεία χὠρα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ εκάστου καταθέτου. Αποκλείεται η αναφορά ονομάτων διότι το τραπεζικό απόρρητο είναι μέρος του Συντάγματος της Ελβετίας
3ον. Θα πρέπει να ξέρετε κάτι που φαίνεται οτι αγνοείτε:
Από το 1953 μέχρι και το 1973 η εισροή κεφαλαίων στην Ελλάδα για επενδύσεις ήταν της τάξεως του 10% του ελληνικού ΑΕΠ ετησίως /υπήρχε δηλ. τάσις αθρόου επαναπατρισμού κεφαλαίων ιδία εκ μέρους των εφοπλιστών που κατοικούν στο εξωτερικό.
Μετά το 1975 οι ιδιωτικές επενδύσεις μειώθηκαν στο 0,6% (μηδέν, έξη) και γι'αυτό θα πρέπει να ζητάμε τους πραγματικά υπαιτίους και όχι τους Έλληνες που έχουν κάθε δικαίωμα και υποχρέωση απέναντι στα παιδιά τους να σώσουν τις περιουσίες τους. Η μείωσις των ιδιωτικών επενδύσεων οφείλεται στα συνθήματα των διαφόρων κομμάτων ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ και του «ΜΕΓΑΛΟΥ ΝΤΌΠΙΟΥ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΠΟΥ ΠΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ». Θυμηθείτε ποιός είναι ο κύριος υπεύθυνος για τούτο μετά την μεταπολίτευση.
Οι ξένοι κεφαλαιούχοι-επενδυτές έχουν moto το «εμείς πάμε μόνο εκεί που μας θέλουνε» και όπως είχα συχνά γράψει «οι επενδυτές δεν πλησιάζουν αυλές όπου υπάρχουν σκυλιά που γαβγίζουν». Συνέπεια αυτού ήταν ο επηρεασμός (για ψηφοθηρικούς λόγους) του Καραμανλή ο οποίος εισήγαγε στο Σύνταγμα του 1975 το άρθρο 106 παράγρ. 3. και το οποίο ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΚΤΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. Διαβάστε το και πέστε μου αν ΕΣΕΙΣ, οι επικριτές, είχατε μία δεκάρα, θα την επενδύατε στην Ελλάδα; Για να σας πουν «επενδύσατε, φέρτε τα στην Ελλάδα, φτιάχτε επιχειρήσεις ή βιομηχανία και εμείς σε λίγο ΘΑ ΣΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ, ΘΑ ΣΑΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΑΡΑΚΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΝΑ ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΕΦΤΙΑΞΑΤΕ. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι οι ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΕΠΕΣΑΝ ΣΤΟ 0,6%
Επομένως προτού καταδικάσετε, βρήτε αυτούς που είναι αξιοι καταδίκης αντί να σκέπτεστε πώς αυτών, που έχουν τα κεφάλαιἀ τους στην Ελβετία, θα τους τα φάτε. Θυμάμαι ότι όταν ο Καραμανλής εδίωξε τους Ανδρεάδη και Νιάρχο η ΕΡΤ είχε βγάλει μικρόφωνα στους δρόμους και ρωτούσε «πώς σας φάνηκε η δίωξις Ανδρεάδη και Νιάρχου» για να λάβουν την ενθουσιαστική απάντηση «καλά κάναν και τους τα πήρανε»!
Σημειώσατε ότι αυτά γράφω όχι σε αναφορά με τον εαυτό μου ΔΙΟΤΙ εγώ δεν είμαι κάτοικος Ελλάδος. και το θέμα αυτό της κλοπής δεν με ενδιαφέρει προσωπικώς (διότι, επιπροσθέτως, εγώ ...δεν έχω κεφάλαια, ούτε είμαι ...πλουτοκρατία κατά την ορολογία της Κας Αλέκας! Δεν είμαι παρά ένας απλός Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπ. Γενεύης (ή, όπως έλεγε ο καθηγητής μου Α.Philonenko, "je ne suis qu'un philosophe"!).
Κατακλείς: Αν υπάρχουν 200 ή 600 δισ. στις ελβετικές Τράπεζες είστε άξιοι της τύχης σας όταν θέλατε να σας κυβερνούν αυτοί που ψηφίζατε!
Διατί οι Ελβετοί δεν έχουν τα κεφάλαιά τους στην ...Ελλάδα αλλά επενδύουν στην χώρα τους; Διερωτηθήκατε ποτέ; ΤΙ ΕΚΑΝΑΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΑΣ ΕΛΒΕΤΙΑ; TO ΞEΡΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΣ ΤΟΥΣ;
Dr Nicolas Kaloy-Καλογερόπουλος, Geneva
Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011
ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ-ΠΟΡΟΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ-ΠΟΡΟΣ
Τίποτε δεν είναι τυχαίο!
Φέτος το καλοκαίρι ζήσαμε κάποια περίεργα πράγματα στον Πόρο, που είναι σημάδια, προμηνύματα αυτών που έρχονται. Για πρώτη φορά νιώσαμε την παρακμή στο νησί μας. Αναρχία και βρωμιά σε όλα! Δεν υπάρχει τιμονιέρης, το καράβι κλυδωνίζεται, η κοινωνία παραπαίει! Χάθηκε το καθαρό μυαλό, κυριαρχεί η κουταμάρα των διοικούντων και η κουτοπονηριά των διοικουμένων! Δεν έχει σημασία τόσο η ληστεία του Ταμείου του Δήμου, όσο η προσπάθεια συγκάλυψης. Βολεύει το σύστημα να πάρει την ευθύνη ένας, ο αποδιοπομπαίος τράγος, και τα κοράκια να λυμαίνονται τα πτώματα της κοινωνίας μας!
*
Οι εφοπλιστές καλά κρατούν! Μονοπώλιο στα εισιτήρια Πόρου-Πειραιά και τα τσιράκια τους να είναι πρώτοι στις πολιτικές κωλοτούμπες! Τυπικά να συμμετέχουν σε κάθε προοδευτική ενέργεια και ουσιαστικά να την τορπιλίζουν στην κατάλληλη στιγμή. Δυστυχώς για το νησί μας, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο κάθε Ιούδας, είναι παρών και συμμετέχει στα κοινά. Χάσαμε για πρώτη φορά το λιμάνι μας! Απίθανοι, ανεπίσημοι καβοδέτες, ντόπιοι και ξένοι, λύνουν και δένουν τα κότερα και κατευθύνουν τους επιβάτες σε συγκεκριμένα καταστήματα. Σ΄ αυτά που κρίνει το σύστημα ότι πρέπει να επιβιώσουν, γιατί οι άλλοι, οι πολλοί, είναι για τα σκουπίδια. Έχομε και κάτι περίεργους μικροπλοιοκτήτες οχηματαγωγών Πόρου-Γαλατά, που πέρασαν το λιμάνι μας αλάνα και δένουν όπου γουστάρουν και, αν τους πεις καμιά κουβέντα, διαμαρτύρονται και βγάζουν και γλώσσα. Το ότι εμποδίζουν τα κρουαζερόπλοια και τις θαλαμηγούς να δέσουν πεντάρα δεν δίνουν. Το ότι τα παραλιακά μας καταστήματα υπολειτουργούν δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. Για το ότι σταματούν νωρίς τα πορθμεία Πόρου-Γαλατά κι ο Πόρος απομονώνεται αγρόν αγοράζουν. Πλήρης αμετροέπεια, μαγκιά και τσαμπουκάς. Όμως, υπάρχει λύση: Δικό μας πορθμείο-οχηματαγωγό Πόρου-Γαλατά, που θα δουλεύει όλο το 24ωρο, που θα σέβεται τον επιβάτη και καταναλωτή, ντόπιο και ξένο. Αρκετά τα νταηλίκια! Για όλα αυτά πρέπει, όμως, να υπάρχει Διοίκηση, να υπάρχει Λιμενικό Ταμείο, που φέτος ήταν άφαντο, μάλλον σκοπίμως, για να περνάει το ΚΕΦΑΛΑΙΟ αργά, αλλά σταθερά τα σχέδιά του.
*
Γέμισαν οι κορυφές των βουνών με ανεμογεννήτριες! Καμιά ενημέρωση από κανέναν. Έτσι στα μουγγά, στη ζούλα! Αλλά, γιατί να υπάρχει διάλογος, όταν το λαδάκι των εταιρειών λάδωσε το ντόπιο κατεστημένο; Δεν υπάρχουν τουριστικοί παράγοντες με τόσες επενδύσεις να εκφράσουν τη γνώμη τους για τα όσα συμβαίνουν; Γιατί σωπαίνουν; Μήπως κι αυτοί είναι της άποψης: «Σφάξε με, πασά μου, ν΄ αγιάσω!», ας επιβιώσω εγώ προσωπικά κι ας φουντάρουν οι άλλοι; Τα σημάδια, όμως, δείχνουν τη λαίλαπα που έρχεται!
*
Οι απέναντι ψευτοπαράγοντες έχουν για πρώτο μέλημά τους να αρπάξουν εδάφη που δεν τους ανήκουν από το Δήμο Πορου και να αφαιμάζουν τους ατυχείς δουλοπάροικους που κατοικούν στην περιφέρειά τους. Το νερό στο Φανάρι-Δρυόπη κοστίζει περισσότερο από την Εκάλη, που κατοικούν οι πλούσιοι. Χρειάζεται ή δε χρειάζεται βρεγμένη σανίδα; Πού είναι τα οικονομικά τους στοιχεία, για να δείξουν την κατάντια του Δήμου τους; Πού είναι ο Εισαγγελέας, οι Ανακριτές για να πιάσουν εργασία; Γιατί συνεχίζεται το πλιάτσικο απέναντι, γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος, για να σταματήσει η ρεμούλα και η σπατάλη; Είναι συνένοχος και ο Δήμος του Πόρου για τα χρέη, που υπάρχουν από το Βιολογικό και δεν τα αναζητά. Τι κρύβεται στ΄ αλήθεια, γιατί αυτή η συνομωσία σιωπής;
*
Αμφισβήτηση του Δήμου μας με τις κλεψιές, αμφισβήτηση του λιμανιού με τους πιτσικόμηδες , αμφισβήτηση των ορίων του Δήμου μας από τα συνεταιράκια, τους απέναντι. Φτάνουν όλα αυτά; Φυσικά, όχι! Έχομε τη χαριστική βολή από τις ιχθυοκαλλιέργειες. Οι ιδιοκτήτες τους πλέον, κάνουν κουμάντο στις θάλασσές μας, με το άστε ντούε, με το έτσι θέλω! Κι αυτό, γιατί μας βρήκαν μπόσικους, γιατί κάποιοι, που έπρεπε να φυλάγουν σκοπιές, τα αρπάξανε, πετάξανε τα όπλα και όπου φύγει-φύγει. Τι συμβαίνει όμως και όλα αυτά τα γεγονότα έρχονται σαν τεράστια κύματα καταπάνω μας, έτοιμα να μας κατασπαράξουν; Είναι γεγονός ότι ο δυναμικότερος κλάδος ανάπτυξης της Εθνικής μας Οικονομίας είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες.Ποιές, όμως; Αυτές της ανοιχτής θαλάσσης! Αυτό που γίνεται στην Ευρώπη! Κι ενώ τα Πανεπιστήμιά μας σχεδιάζουν εγκαταστάσεις μακριά από τις ακτές και τα ναυπηγεία μας είναι έτοιμα να κατασκευάσουν τις απαραίτητες εξέδρες εδώ τι γίνεται; Καμιά ουσιαστική επένδυση. Κολλημένες οι ιχθυοκαλλιέργειες σαν στρείδι στις ακτές. Αν τους πεις και καμιά κουβέντα, σου μιλάνε για απολύσεις προσωπικού, ανακατεύουν δε και την ενίσχυση της ομάδος. Τώρα που υπάρχουν τόσα κίνητρα για την πράσινη ανάπτυξη, για τη μετεγκατάστασή τους, τώρα που υπάρχει η δυνατότητα μεγάλων αλλαγών οι συγκεκριμένες εταιρείες κάνουν τον κουτό και με τα κουτάβια, που διαθέτουν, προσπαθούν με το ζόρι να επιβάλλουν τις απόψεις τους. Γιατί; Διότι δεν τους ενδιαφέρει το μέλλον, η ανάπτυξη. Γι αυτό και δεν συμβαδίζουν με τη νομική σκέψη και την Ευρωπαϊκή Τεχνολογία. Αυτά που κάνουν τώρα είναι κάτι μερεμετάκια, για να κερδίσουν χρόνο και με την πρώτη ευκαιρία να πωλήσουν τις εταιρείες τους σε τίποτα Κινέζους και Ιάπωνες, που ήδη έχουν κάνει την αρχή και μέσω των αχυρανθρώπων τους αγοράζουν μετοχές. Κι όταν, με το καλό, το επιτύχουν να δούμε τι θα απογίνουν οι εργαζόμενοι! Γιατί τότε είναι που οι Κινέζοι και Φιλιπινέζοι θα εισβάλλουν ως ακρίδες, για να κατασπαράξουν κάθε θέση εργασίας. Κάποιοι αφελείς στον Πόρο βιάζονται να κλείσουν το θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών, δίνοντας «γη και ύδωρ» στις εταιρείες. Δεν αντιλαβάνονται ότι τότε θα ζητήσουν άπαντες οι Δήμοι Αργολικού και Σαρωνικού να εγκατασταθούν οι εκεί υπάρχουσες εγκαταστάσεις στον Πόρο, ο οποίος γι άλλη μια φορά θα πληρώσει το φόρο βλακείας των Δημοτικών Αρχόντων με την ολική καταστροφή του τουρισμού του. Κύριοι, εάν δεν αντιλαμβάνεστε τι έρχεται, καλό είναι να παραιτηθείτε εδώ και τώρα, γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά για το νησί μας.
Αμφισβήτηση του Δήμου μας με τις κλεψιές, αμφισβήτηση του λιμανιού με τους πιτσικόμηδες , αμφισβήτηση των ορίων του Δήμου μας από τα συνεταιράκια, τους απέναντι. Φτάνουν όλα αυτά; Φυσικά, όχι! Έχομε τη χαριστική βολή από τις ιχθυοκαλλιέργειες. Οι ιδιοκτήτες τους πλέον, κάνουν κουμάντο στις θάλασσές μας, με το άστε ντούε, με το έτσι θέλω! Κι αυτό, γιατί μας βρήκαν μπόσικους, γιατί κάποιοι, που έπρεπε να φυλάγουν σκοπιές, τα αρπάξανε, πετάξανε τα όπλα και όπου φύγει-φύγει. Τι συμβαίνει όμως και όλα αυτά τα γεγονότα έρχονται σαν τεράστια κύματα καταπάνω μας, έτοιμα να μας κατασπαράξουν; Είναι γεγονός ότι ο δυναμικότερος κλάδος ανάπτυξης της Εθνικής μας Οικονομίας είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες.Ποιές, όμως; Αυτές της ανοιχτής θαλάσσης! Αυτό που γίνεται στην Ευρώπη! Κι ενώ τα Πανεπιστήμιά μας σχεδιάζουν εγκαταστάσεις μακριά από τις ακτές και τα ναυπηγεία μας είναι έτοιμα να κατασκευάσουν τις απαραίτητες εξέδρες εδώ τι γίνεται; Καμιά ουσιαστική επένδυση. Κολλημένες οι ιχθυοκαλλιέργειες σαν στρείδι στις ακτές. Αν τους πεις και καμιά κουβέντα, σου μιλάνε για απολύσεις προσωπικού, ανακατεύουν δε και την ενίσχυση της ομάδος. Τώρα που υπάρχουν τόσα κίνητρα για την πράσινη ανάπτυξη, για τη μετεγκατάστασή τους, τώρα που υπάρχει η δυνατότητα μεγάλων αλλαγών οι συγκεκριμένες εταιρείες κάνουν τον κουτό και με τα κουτάβια, που διαθέτουν, προσπαθούν με το ζόρι να επιβάλλουν τις απόψεις τους. Γιατί; Διότι δεν τους ενδιαφέρει το μέλλον, η ανάπτυξη. Γι αυτό και δεν συμβαδίζουν με τη νομική σκέψη και την Ευρωπαϊκή Τεχνολογία. Αυτά που κάνουν τώρα είναι κάτι μερεμετάκια, για να κερδίσουν χρόνο και με την πρώτη ευκαιρία να πωλήσουν τις εταιρείες τους σε τίποτα Κινέζους και Ιάπωνες, που ήδη έχουν κάνει την αρχή και μέσω των αχυρανθρώπων τους αγοράζουν μετοχές. Κι όταν, με το καλό, το επιτύχουν να δούμε τι θα απογίνουν οι εργαζόμενοι! Γιατί τότε είναι που οι Κινέζοι και Φιλιπινέζοι θα εισβάλλουν ως ακρίδες, για να κατασπαράξουν κάθε θέση εργασίας. Κάποιοι αφελείς στον Πόρο βιάζονται να κλείσουν το θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών, δίνοντας «γη και ύδωρ» στις εταιρείες. Δεν αντιλαβάνονται ότι τότε θα ζητήσουν άπαντες οι Δήμοι Αργολικού και Σαρωνικού να εγκατασταθούν οι εκεί υπάρχουσες εγκαταστάσεις στον Πόρο, ο οποίος γι άλλη μια φορά θα πληρώσει το φόρο βλακείας των Δημοτικών Αρχόντων με την ολική καταστροφή του τουρισμού του. Κύριοι, εάν δεν αντιλαμβάνεστε τι έρχεται, καλό είναι να παραιτηθείτε εδώ και τώρα, γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά για το νησί μας.
*
Συζητάμε για το ρυθμιστικό σχέδιο όλης της Αττικής και της περιοχής μας φυσικά, χωρίς να ξέρουμε τίποτα. Άλλοι σκέπτονται για μας και μας επιβάλλουν τις απόψεις των, το τι μέλλον θα έχουμε εμείς, τα παιδιά μας και η Γη μας.Θα γίνει το αεροδρόμιο; Θα συνεχίσουμε να είμαστε τουριστική ζώνη ή σιγά-σιγά θα καταλήξουμε η χωματερή όλου του Λεκανοπεδίου; Να έρχονται στην Επαρχία μας σκουπίδια, οχλούσες Βιομηχανίες, απόβλητα, χοιροτροφεία, ιχθυοτροφεία και ό,τι άλλο θέλει να απομακρύνει το Λεκανοπέδιο; Τα σημάδια αυτά δείχνουν ότι οι υποτιθέμενοι Άρχοντες ή κοιμούνται ή τα πιάνουν και ότι ο λαός έχει παλαβώσει με ό,τι ακούει από τα χαζοκούτια.
*
Τι γίνεται με το Κέντρο Υγείας του Γαλατά και με το ΠΙΚΠΑ Πόρου; Καμιά απάντηση δεν έχομε! Θα επιστραφούν τα κλεμμένα χρήματα του Δήμου; Γιατί βρωμάει το νησί μας κι έχει πήξει στο σκουπίδι, μέσα στην πλήρη αδιαφορία; Τι συμβαίνει με τα φάρμακα; Ενώ η τοκογλυφία οργιάζει, έχει γίνει κανένας αγορανομικός έλεγχος στα καταστήματα για την υπεράσπιση της φτωχολογιάς ή ο καθένας πουλάει ό,τι και όσο θέλει; Έχει γίνει κανένας έλεγχος στους ξένους που εργάζονται εδώ, ενώ οι δικοί μας, που θέλουν να δουλέψουν, μένουν άνεργοι; Ποιος είναι ο ρόλος μερικών αλλοδαπών στη διακίνηση ναρκωτικών και στην πορνεία, που ήδη διαλύει οικογένειες;
Όπως ένας άνθρωπος, το ίδιο κι ένας τόπος αμα θέλει να αυτοκτονήσει δεν τον σώζει τίποτα! Εμείς, όμως, ως άτομα και ως κοινωνία θα καταθέσουμε τα όπλα; Φυσικά, όχι! Τι πρέπει να κάνουμε; Μετά την τελευταία απογραφή ο Πόρος έχει 4.000 κατοίκους, δηλ. είναι χωριό. Ο Γαλατάς, τα Μέθανα και οι υπόλοιποι δεν είναι ούτε 10.000, δηλ. κωμόπολη. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ΔΗΜΟΣ, για να σταθούν οι Δημόσιες Υπηρεσίες, οι οποίες είναι καταδικασμένες να διαλύσουν ή να αφομοιωθούν μεταξύ τους ή να αποχωρήσουν, δηλ. πλήρης υποβάθμιση και μαρασμός. Ό, τι ήθελε το Μεγάλο Κεφάλαιο, για να παίξει το παιχνίδι του, καθότι κακό χωριό τα λίγα σπίτια. Θέλουν σταθερά την καταβαράθρωση της περιοχής μας πλην μερικών νησίδων, που τις έχουν ήδη αγοράσει, και μόνο αυτές είναι υπό αξιοποίηση. Όλα τα άλλα «γαια πυρί μιχθήτω»! Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν; Ένα ας είναι το σύνθημά μας: «Μια Επαρχία, ένας Δήμος»! Κι ένα το παρασύνθημά μας: «Αέρα να φύγει η χολέρα από τον Πόρο, το Γαλατά, τα Μέθανα και την Ελλάδα όλη!».
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Πόρος 14 Σεπτεμβρίου 2011
Δημήτριος Ν. Πάνου
Δικηγόρος - Δημοτικός Σύμβουλος Πόρου
Επικεφαλής της ελάσσονος μειοψηφίας
Τηλ:6975855996 – email:dimitris.panou@gmail.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)