Ηλίας Σταμπολιάδης- Η Ένοχη Αγανάκτηση

Η   Ένοχη   Αγανάκτηση

Αγανάκτησαν και διαμαρτυρήθηκαν οι βουλευτές των μνημονιακών κομμάτων της «Ελληνικής» Βουλής διότι, όπως καταγγέλθηκε στον Πρόεδρο και ανακοινώθηκε στο σώμα, ένας συνάδελφος τους, η ταυτότητα του οποίου δεν αποκαλύφθηκε,  έβγαλε στο εξωτερικό ένα εκατομμύριο ευρώ, αν και αυτό φαίνεται καταρχήν ότι αποκτήθηκε νομίμως και άρα γνωρίζουν τον δράστη.

Η πράξη θεωρείτε καταδικαστέα ιδίως όταν γίνετε από έναν  εκπρόσωπο του λαού και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης που η χώρα δανείζεται από το εξωτερικό, βάζοντας  σε υποθήκη την εθνική περιουσία για να πληρώσει τους τοκογλύφους και να δώσει ρευστότητα στις τράπεζες, συνθλίβοντας τους Έλληνες πολίτες με φόρους και μειώσεις αποδοχών.

Η πράξη κρίνεται καταδικαστέα διότι είναι προφανές σε όλους  ότι σε περιόδους κρίσης η χώρα χρειάζεται ρευστότητα και πρέπει να ελέγχει την εισροή αγαθών, η αγορά των οποίων απαιτεί συνάλλαγμα, πολύ δε περισσότερο την λαθραία εξαγωγή συναλλάγματος. Σε τέτοιες περιόδους η χώρα πρέπει να έχει τη δυνατότητα έκδοσης ή εύρεσης χρήματος μέσω της Κεντρικής Τράπεζας που παίζει το ρόλο δανειστή εσχάτης  ανάγκης και να προτιμά την εξωτερική υποτίμηση του νομίσματος, που συγχρόνως την καθιστά, ανταγωνιστική έναντι  της εσωτερικής υποτίμησης μισθών και συντάξεων που καταλήγει στην ύφεση.

Αυτά λέει η κοινή λογική, βάσει της οποίας η εξαγωγή του ενός εκατομμυρίου ευρώ κρίνεται καταδικαστέα, και ο κάθε βουλευτής αλλά και όλο το μνημονιακό σύστημα, όχι από αγάπη για την πατρίδα όπως θα αποδειχθεί στη συνέχεια, αλλά από ένστικτο αυτοπροστασίας, προσπαθούν να αποποιηθούν την υποψία  ότι ταυτίζονται με τον δράστη και έχουν αγανακτήσει ζητώντας την κεφαλή του/της επί πίνακι.

Όμως η αγανάκτηση  τους όχι μόνο είναι ένοχη αλλά και σχιζοφρενική. Οι ίδιοι βουλευτές με την πρόσφατη ψήφο τους έχουν  εγκρίνει την παραμονή της χώρας στην  Ευρωζώνη, μιας αρένας οικονομικού ανταγωνισμού  χωρίς κοινό προϋπολογισμό και δημοσιονομική πολιτική, με ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και αγαθών όπου οι ασθενείς χώρες όχι μόνο δεν μπορούν να χρησιμοποιούν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που αντικαθιστά τις εθνικές, σαν δανειστή εσχάτης ανάγκης αλλά είναι υποχρεωμένες να δανείζονται από τους τοκογλύφους, που γεννούν το χρήμα από το τίποτε, και μάλιστα με επιτόκια τόσο μεγαλύτερα όσο μεγαλύτερη και η αδυναμία της αντίστοιχης χώρας.

 Η σχιζοφρένεια επομένως, των μνημονιακών βουλευτών, έγκειται στο ότι οι διχασμένοι αυτοί άνθρωποι από τη μια μεριά ψήφισαν υπέρ της παραμονής της χώρας σε ένα παιχνίδι μεγαλύτερο των δυνατοτήτων της, όπου η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων είναι κύριος κανόνας του παιχνιδιού και απόν την άλλη φοβούνται μήπως ταυτιστούν με τον συνάδελφο τους, που ενέργησε σύμφωνα με τον κανόνα αυτό  και εκπέσουν  στα μάτια των  ψηφοφόρων τους, ενώ ήδη έχουν υπερψηφίσει αυτό τον κανόνα.

Είναι εθνικά ανεπίτρεπτο μία τέτοια σχιζοφρενής ομάδα ανθρώπων να κυβερνά τη χώρα και βάσει του ισχύοντος Συντάγματος αποτελεί εθνική ευθύνη όλων και του καθενός προσωπικά να τους εκδιώξουμε από την εξουσία και να τους κρίνουμε για την επιτελούμενη προδοσία που ξεπουλούν τη χώρα και επιβαρύνουν την παρούσα αλλά και τις μέλλουσες γενεές για χρέη που οι ίδιοι δημιούργησαν στην προσπάθεια τους να καπηλευτούν την εξουσία.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

24 Φεβρουαρίου 2012

Πρόδρομος Εμφιετζόγλου: "Θαρσείν Χρει"

Έξοδος από το αδιέξοδο με εθνικούς όρους!
Πηγή ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ 25-2-2012

Χρήστος Γιανναράς -

---

Η λογική της αυτοάμυνας Posted: 19 Feb 2012 11:20 PM PST Ας υποθέσουμε ότι η Διεθνής των πανίσχυρων τοκογλύφων, η κατ’ ευφημισμόν επονομαζόμενη «αγορές», αλλάζει διαθέσεις απέναντι στην Eλλάδα, πιστοποιεί ότι είναι και για την ίδια ασύμφορος ο ακάθεκτος βυθισμός μας στην ύφεση. Kαι αποφασίζει γενναιόδωρα να μας χορηγήσει «πακέτο» κάποιων δισεκατομμυρίων ευρώ αποκλειστικά για «ανάπτυξη». Ποιος θα διαχειριζόταν αυτή την τελευταία ευκαιρία; Tο υπάρχον πολιτικό προσωπικό; Oι ίδιοι που σπατάλησαν και σφετερίστηκαν τα τεράστιου οικονομικού μεγέθους «πακέτα» ευρωπαϊκής βοήθειας, τα προορισμένα να θεμελιώσουν «σύγκλιση» της ελλαδικής με τις προηγμένες οικονομίες της Eυρώπης – να χρηματοδοτήσουν έργα υποδομής, τον εκσυγχρονισμό του κράτους και της παραγωγής; Kαι αν εμπιστευόμασταν ένα ακόμα αναπτυξιακό «πακέτο» στους ίδιους, αποδεδειγμένα ενόχους κακουργημάτων κλοπής, διαφθοράς και ανικανότητας, αν τους αναθέταμε, για μια ακόμα φορά, να διαχειριστούν τους όρους της επιβίωσής μας και της ιστορικής μας συνέχειας, δεν θα ήμασταν εμείς οι πολίτες οι απολύτως υπαίτιοι της οριστικής καταστροφής μας, του αυτοχειριασμού μας; Mε ονειρικές υποθέσεις ή χωρίς, είναι εξωφρενικός παραλογισμός, είναι αυτοκτονία, να αναθέτουμε στους αυτουργούς της καταστροφής να μας σώσουν από την καταστροφή. H στοιχειώδης λογική αυτοάμυνας σήμερα επιβάλλει να παραμεριστεί το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της χώρας, να εξαφανιστεί από τον δημόσιο βίο. Oλοι, χωρίς εξαίρεση. Γιατί και οι ακκιζόμενοι ως «καλοί», ως «αδιάφθοροι», συνεργάστηκαν. Aνέχθηκαν, δεν κατήγγειλαν. Aλλά πώς να γίνει πράξη ο παραμερισμός των ανίκανων και φαύλων; Mας έχουν δεμένους χειροπόδαρα, καθηλωμένους στους νάρθηκες των δικών τους συμφερόντων: Σε Σύνταγμα που ερήμην μας συντάσσουν και «αναθεωρούν». Σε εκλογικούς νόμους που κάθε φορά για τη βολή τους μαγειρεύουν. Σε ένα πολυπλόκαμο πλέγμα νόμων και διατάξεων, που κατοχυρώνουν επινοήσεις και τεχνάσματα της συντεχνιακής τους ιδιοτέλειας. Δεν μας έχουν αφήσει την παραμικρή θεσμική δυνατότητα άμυνας απέναντι στον ολοκληρωτισμό της κομματοκρατίας, κανένα περιθώριο αντίστασης στην αυθαιρεσία και στους εκβιασμούς των συνδικαλιστών πραιτωριανών τους, κανένα ενδεχόμενο να οδηγήσουμε στη Δικαιοσύνη τους κλέφτες, τους καταχραστές, τους εξόφθαλμα προδότες. Eίναι οι αυτουργοί της οικονομικής καταστροφής που ζούμε, του εφιάλτη ανελπιστίας για τα πενήντα, τουλάχιστον, επόμενα χρόνια. Kαι δεν έχουμε τρόπο να διαδηλώσουμε ούτε τον πανικό μας. Aν κατέβουμε στις προκάτ «πορείες» και στα συλλαλητήρια που οργανώνουν οι συνδικαλιστές μπράβοι των αυτουργών, παίζουμε το δικό τους παιχνίδι υπεράσπισης των εξωφρενικών τους προνομίων. Kαι επιπλέον προσφέρουμε άλλοθι στην κουκουλοφόρο ψυχανωμαλία να καταστρέφει, για απειροστή φορά, την πόλη της κοινής μας ζωής. Zητάμε από την «τρίτη εξουσία» και την «τέταρτη» να στηρίξουν το πάγκοινο αίτημα ριζικής αλλαγής του πολιτικού σκηνικού, το αίτημα για καινούργιο Σύνταγμα. Kαι οι δυνατότητες ανταπόκρισης μοιάζουν αποκλεισμένες ή ελεγχόμενες. Eτσι υπογράφεται ερήμην μας η άνευ όρων συλλογική μας υποτέλεια – υποταγή του κράτους και της κοινωνίας των Eλλήνων στους εξοντωτικούς της ιστορικής μας ύπαρξης όρους που μας επιβάλλουν η E.E. και η Διεθνής των τοκογλύφων (με τα όρια της διαφοράς τους συγκεχυμένα). Kαι υπογράφουν εκ μέρους μας ποιοι; Mια κυβέρνηση που το 91% του πληθυσμού απορρίπτει την πολιτική της, την εγκρίνει μόνο το 2%, κυβέρνηση που το 48% του λαού αποδοκιμάζει τον πρωθυπουργό της και το 79% δηλώνει δυσαρεστημένο από την εντόπια «δημοκρατία», ενώ το 13% έχει το κουράγιο να δηλώνει απερίφραστα ότι δημοκρατία δεν υπάρχει στην Eλλάδα σήμερα («K» 8.2.2012). Zούμε χαοτικό παραλογισμό: Tο δεύτερο στη Bουλή κόμμα παραμένει αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και συγκυβερνά, γιατί έτσι επιτάσσουν οι δανειστές μας – απαιτούν δεσμευτική συγκατάθεση και των δύο κομμάτων στις εκβιαστικές απαιτήσεις τους, έγγραφες δεσμεύσεις συμμόρφωσης και επίσημη επικύρωση στη Bουλή (πρακτικές σταλινικές εντός του «παραδείσου» των δημοκρατικών κοινωνιών της E.E.). Aλλά δεν υπάρχουν απέναντι στους δανειστές μας ηγετικά αναστήματα, υπάρχουν υπάλληλοι χωρίς καν αξιοπιστία, συνέπεια, υπευθυνότητα. Kορύφωμα μικρολογίας, να θριαμβολογεί ο πρόεδρος της N.Δ. ότι μόνο αυτός «διαπραγματεύθηκε», και μάλιστα ασημαντότητες σε σύγκριση με την καταδίκη σε εξαθλίωση δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων που απαίτησαν και επέβαλαν οι τοκογλύφοι. Kαι ένας τέτοιος «αρχηγός», με τέτοια μικροπρέπεια σε στιγμές που το κουράγιο του λαού καταρρέει, επιμένει να ζητάει αμέσως εκλογές, χωρίς να έχει ποτέ ξεκαθαρίσει τι διαφορετικό θα κάνει αυτός αν γίνει πρωθυπουργός και με ποιους συνεργάτες θα το κάνει, με ποιον σχεδιασμό, με ποια στρατηγική θα αντιπαλέψει τη συντελεσμένη καταστροφή. Tα παραδείγματα των προηγηθέντων στην πρωθυπουργία και απορριμμένων σήμερα στην περιφρόνηση και στη χλεύη, δεν τον συνετίζουν. Iσως επειδή ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, ίσως επειδή κανένας πολίτης ή ομάδα πολιτών δεν διαθέτει τη θεσμική θωράκιση που θα έκανε ακουστή τη φωνή του στους ηγήτορες της E.E. και των τοκογλύφων, γι’ αυτό και επανέρχεται έμμονη η ιδέα: H Aκαδημία Aθηνών ή η ηγεσία της Δικαιοσύνης ή των Eνόπλων Δυνάμεων η ηγεσία ή η συνοδική έκφραση του λαϊκού σώματος της Eκκλησίας ή όλοι μαζί αυτοί οι «φορείς» να απευθύνονταν στις κοινωνίες των λαών της E.E. και στις ηγεσίες των αντίστοιχων εκεί θεσμών για να καταθέσουν μια ελάχιστη υπενθύμιση, αμυντική της τιμής του ελληνικού ονόματος: Eίμαστε λαός με πολλές αδυναμίες χαρακτήρα, ήθους, καλλιέργειας. Kαι ασφαλώς εξαιτίας της ακρισίας μας βρεθήκαμε, εδώ και τριάντα χρόνια, όμηροι συντεχνιών αδίστακτης φαυλότητας και νοσηρής εξουσιολαγνείας. Mας φίμωσαν με Συντάγματα και νόμους που διαιωνίζουν την αυθαιρεσία και απολυταρχία των πλαστής νομιμότητας δυναστών μας. Στερούμαστε την οποιαδήποτε θεσμική δυνατότητα να αποκαταστήσουμε δημοκρατικό, λειτουργικό, έντιμο κράτος. Δεν ζητάμε οίκτο ούτε να μας υποκαταστήσουν άλλοι στις ευθύνες μας. Zητάμε απλώς να πληροφορηθούν οι Eυρωπαίοι εταίροι μας ότι το 91% του λαού μας απορρίπτει με βδελυγμία αυτούς που οι ηγέτες της E.E. συναντούν σαν «εκπροσώπους» μας. Ποιος θα αναλάβει την πρωτοβουλία μιας τέτοιας διακήρυξης, απρόβλεπτης δυναμικής;

Ηλίας Σταμπολιάδης

Η έλλειψη συνεργασίας ως έλλειψη  οράματος

Στη συνεδρίαση του Eurogroup κάλεσαν και τον Έλληνα πρωθυπουργό για να λάβουν  εγγυήσεις ότι και μετά τις  εκλογές η διάδοχος κυβέρνηση θα τηρήσει τους όρους του εθνοκτόνου Μνημονίου και θα εφαρμόσει τα απάνθρωπα μέτρα που έχουν υποδειχθεί  από την Τρόϊκα. Το ερώτημα σε αυτή την απαίτηση, η οποία  προέρχεται από τον Γερμανό Υπουργό οικονομικών  κύριο Βόλφγκαγκ Σόϊμπλε είναι,  πως μπορεί ένας μη εκλεγμένος Έλληνας Πρωθυπουργός να εγγυηθεί μία τέτοια απαίτηση όταν, σύμφωνα με τις δικές τους δημοσκοπήσεις, το 70% του Ελληνικού  λαού είναι ενάντια στο μνημόνιο;

Τρία, κατά τη γνώμη μας,  είναι τα στηρίγματα ενός τέτοιου σχεδιασμού, η αναπηρία του Ελληνικού Συντάγματος, η έλλειψη συνεργασίας των αντιμνημονιακών δυνάμεων και η έλλειψη οράματος για την επόμενη μέρα χωρίς Μνημόνιο.

Το ισχύον Σύνταγμα κατανέμει τα ποσοστά  στα κόμματα επί των εγκύρων ψηφοδελτίων, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα λευκά και την αποχή. Επίσης ένα  μεγάλο ποσοστό εγκύρων ψηφοδελτίων θα χαθούν διότι όπως δείχνουν τα πράγματα θα κατανεμηθούν  σε  πολλά μικρά κόμματα που το καθένα δεν θα ξεπερνά το 3% του εκλογικού σώματος που αντιστοιχεί σε 200.000 τουλάχιστον ψήφους και επομένως δεν θα δικαιούνται έδρα στο κοινοβούλιο.

Παρά τον προφανή αυτό κίνδυνο τα μικρά αντιμνημονιακά κινήματα δεν έχουν δημιουργήσει συνασπισμούς ικανούς να διεκδικήσουν την είσοδο τους στη Βουλή πολύ δε μάλιστα την εξουσία. Κύρια αιτία είναι το αρχηγιλίκι  και  η πληθώρα των  επίδοξων οπλαρχηγών που δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι οι συνεργασίες δεν γίνονται με την πρόσθεση των απόψεων  των συμβαλλομένων  αλλά με την αφαίρεση, μέχρι τον κοινό παρονομαστή.  Η ιδέα του μεγάλου αρχηγού ή της προσωπικότητας που θα συνενώσει όλες αυτές τις δυνάμεις  έχει πλέον φθαρεί. Η προσπάθεια  του Μίκη Θεοδωράκη με τις Σπίθες απέτυχε όπως θα αποτύχει και η δεύτερη που γίνεται  σε συνεργασία με τον Μανώλη Γλέζο, διότι ανέφεραν ρητώς ότι δεν επιθυμούν να δημιουργήσουν  μία νέα πολιτική πλατφόρμα, καθόσον  ανήκουν σε μία υπάρχουσα, δηλαδή την Αριστερά. Είναι προφανές ότι το κίνημα αντίστασης και αλληλεγγύης  που δημιούργησαν  τελικά θα δράσει  σαν μηχανισμός εκτόνωσης της κοινωνικής αγανάκτησης αλλά την  κρίσιμη ώρα της κάλπης θα οδηγήσει  άλλους στην Αριστερά και άλλους στην απογοήτευση και την αποχή. Για μια ακόμη φορά η Αριστερά περιορίζεται στην μονομέρεια της εργατικής τάξης και αδυνατεί να δει  το εθνικό σύνολο που δημιουργεί τις θέσεις εργασίας και να ορίσει κανόνες δικαιοσύνης και αλληλεγγύης των τάξεων.

Επειδή πολλά από τα αντιμνημονιακά κινήματα έχουν χαρακτήρα κοινωνικής αλληλεγγύης και δικαιοσύνης  επηρεάζονται από την καλά δικτυωμένη αριστερή δράση αν και συνίστανται από μικροαστικές ομάδες  ελεύθερων επαγγελματιών, γεωργών και εμπόρων  με φιλελεύθερη αντίληψη που δεν έχει  καμιά σχέση με το καλούμενο κεφάλαιο  και τις τράπεζες αλλά ούτε και με την Αριστερά . Από την άλλη μεριά έχουμε τους αυτομολήσαντες ή διαγραφέντες βουλευτές  του δικομματισμού, που υπηρέτησαν το κατεστημένο επί σειρά  ετών μέχρι που  τα κόμματα ξεπέρασαν τα όρια  ανοχής  και τώρα διεκδικούν θέση στις αντιμνημονιακές δυνάμεις .

Και οι δύο αυτές κατηγορίες αντιμημονιακών κινημάτων θα μπορούσαν καταρχήν να συνενωθούν σε ομοειδή κόμματα   ώστε να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον πενήντα με εκατό χιλιάδες ψηφοφόρους ανά κόμμα και στη συνέχεια να προσέλθουν σε εκλογική συσπείρωση με συγκεκριμένους πολιτικούς  και διαχειριστικούς όρους όπως :

Πολιτικοί όροι

1.      Απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και τιμωρία των ενόχων.

2.        Παύση πληρωμών  προς τους δανειστές μας (Moratorium),   έλεγχο  του χρέους, άρνηση του επαχθούς μέρους, διαπραγμάτευση του πραγματικού  και  απαίτηση των Γερμανικών δανείων και αποζημιώσεων.

3.        Εξασφάλιση της μακρόπνοης οικονομικής  μας επιβίωσης με επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, όσο η Ευρώπη παραμένει μία αρένα οικονομικού ανταγωνισμού χωρίς κοινό προϋπολογισμό και κοινή δημοσιονομική πολιτική.

4.       Υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας έναντι άπληστων γειτόνων, πλουσίων αρπακτικών και πτωχών εισβολέων που αλλοιώνουν το δημογραφικό και  πολιτισμικό χαρακτήρα του λαού και ανταγωνίζονται την εργατική μας τάξη.

5.      Υπεράσπιση της καταγωγικής, γλωσσικής, ιστορικής, και πολιτιστικής ταυτότητας  του λαού μας που βασίζεται στην  κλασσική παιδεία και Ελληνορθόδοξη παράδοση.

6.       Σύγκληση συντακτικής εθνοσυνέλευσης και ριζική αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη για τη λειτουργία μίας πραγματικής Δημοκρατίας.

Διαχειριστικοί όροι

1. Αυτονομία κάθε πολιτικής ομάδας που συμμετέχει στη συσπείρωση
2. Η συσπείρωση μπορεί ως μορφή κομματικής ύπαρξης να έχει μόνο δύο όργανα: το πολιτικό συμβούλιο και την πολιτική γραμματεία
3. Η εκπροσώπηση στα όργανα της συσπείρωσης και η οικονομική συμμετοχή θα είναι αναλογική ενώ η λήψη αποφάσεων θα γίνεται με βάση το 50%.
4. Η επιλογή εκπροσώπου της συσπείρωσης  θα γίνει από αυτούς που θα εκλεγούν στη Βουλή.
5. Μέχρι επίτευξης του στόχου η κάθε ομάδα θα ομιλεί υπό τους πολιτικούς όρους της συσπείρωσης και ως μέλος αυτής.
6. Η επιτυχία του στόχου αποτελεί ικανή συνθήκη για την αυτοδιάλυση της συσπείρωσης.
7. Με τη λύση της συσπείρωσης η κάθε πολιτική ομάδα θα έχει τη δυνατότητα αυτόνομης διεκδίκησης της εξουσίας υπό τους όρους του νέου καταστατικού χάρτη.

Όπως αναφέραμε στην αρχή, το τρίτο στήριγμα που χρησιμοποιεί το σύστημα για να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία  είναι η  σύγχυση και κυρίως ο εκφοβισμός που επιβάλει ώστε να αποτρέψει στις αντιμνημονιακές δυνάμεις να αποκτήσουν κοινό όραμα. Καταρχήν συγχέουν την έννοια του οράματος της συνένωσης των Ευρωπαϊκών λαών με την παραμονή  στην ευρωζώνη,  δημιουργώντας ρήγμα μεταξύ αυτών που επιθυμούν την Ευρωπαϊκή συνένωση, δηλαδή όλων,  ενώ διαβάλλουν αυτούς  που συγχρόνως απαιτούν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, πού είναι απαραίτητη προϋπόθεση επιβίωσης του λαού μας, μέχρις ότου  η Ευρώπη αποκτήσει κοινή δημοσιονομική πολιτική και προϋπολογισμό.  Φοβερίζουν ακόμη για τη φτώχεια που δήθεν θα ακολουθήσει την επιστροφή στη δραχμή αποσιωπώντας το ότι, είτε με δραχμή είτε με  ευρώ το βιοτικό επίπεδο θα κατέλθει σε αυτό της παραγωγικότητας μας μόνο που με τη δραχμή θα υπάρχει ανάπτυξη ενώ με το ευρώ θα χάσουμε ακόμη και την εθνική μας ανεξαρτησία μεταβιβάζοντας τα χρέη στα παιδιά μας.

Δυστυχώς η άγνοια των πολλών  για το πως δουλεύει το σύστημα επιτρέπει στους εθνομηδενιστές να εκφοβίζουν όχι μόνο τον απλό λαό αλλά και πολλούς πολιτικούς που ανατράφηκαν  μέσα στο σύστημα και  προβάλλουν  το πολιτικό κόστος μπροστά στη σωτηρία της πατρίδος. Το αποτέλεσμα είναι, αντί, οι πολιτικοί να καθοδηγούν τον πλανεμένο  λαό  δεν τολμούν να του πουν την αλήθεια ούτε και να πάρουν θέση στα εθνικά θέματα γινόμενοι έρμαια του συστήματος που δήθεν πολεμούν. Αυτή είναι η περίπτωση του δραχμοκτόνου τμήματος της αριστεράς και των  περισσοτέρων διαγραφέντων από τα νεοταξικά κόμματα της παγκοσμιοποίησης, τα υπεύθυνα για τα δεινά της χώρας. Η έλλειψη του κοινού οράματος τελικά δρα και ως ανασταλτικός παράγοντας  της συσπείρωσης.

 Μόνο ο Θεός σώζει αυτό το έθνος αλλά και αυτόν τον κλείσαμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με την κλασσική παιδεία των αρετών που προϋποθέτει  η συνύπαρξη σε έθνος.  Δυστυχώς  αντικαταστήσαμε την αυτοθυσία για το σύνολο  με τον ατομισμό και την  ιδιοτέλεια  παραμένοντας ο καθένας μόνος και απροστάτευτος  ενάντια στο  νέο θεό της  μεγιστοποίησης του ατομικού κέρδους,  που τελικά καταλήγει στο θάνατο όλων, όπως πεθαίνουν και οι ψείρες  όταν ψοφήσει ο σκύλος που απομυζούν.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

20/2/2012

Υ.Γ. Εάν θέλετε να συνεργαστούμε για τη συσπείρωση επικοινωνήστε μαζί μου

elistach@mred.tuc.gr

Δώστε την Ελπίδα. Στην Ελλάδα. Και στην Ευρώπη. Υπογράψτε στα ελληνικά εδώ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑÏΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
-Δια του Προέδρου της

Κύριοι,

Θεωρείται σκληρή διαπίστωση, πως η Ευρώπη, με απεχθείς συμφωνίες, έχει συστήσει τοκογλυφικές σχέσεις, έναντι της Ελλάδας (και των άλλων κρατών). Τα επιτόκια δανεισμού, με τα οποία, η Τρόϊκα, δανείζει την Ελλάδα, είναι πολλαπλάσια από εκείνα που δανείζονται τα Κράτη-δανειστές. (Η Γερμανία, δανείζεται η ίδια με 0,25 και στη συνέχεια δανείζει την Ελλάδα με 5%). Η κρίση στην Ελλάδα, γίνεται αιτία ανεπίτρεπτου πλουτισμού των Κρατών-εταίρων. Τούτο, συμβαίνει σε πλήρη άρνηση της κοινοτικής αλληλεγγύης και κατ’ επικράτηση του οικονομικού κανιβαλισμού, κατά κράτους-μέλους. Τέτοιες καταστάσεις, συνιστούν ύψιστο κίνδυνο για τις αξίες της Ευρώπης.

ΙΙ. Οι λύσεις που δίνονται με τα «σχέδια διάσωσης», ΔΕΝ είναι βιώσιμες για την Ελλάδα. Και γενικώτερα, για το Ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα. Τα δάνεια στην Ελλάδα, με εξοντωτικό επιτόκιο, γεννούν μεγαλύτερο χρέος. Και προκαλούν τον εκτροχιασμό κάθε δημόσιας λειτουργίας.

ΙΙΙ. Η Ελλάδα και ο πληθυσμός της, έχουν περιέλθει σε μεγίστη βία. Οι Ελληνικές αρχές, υποτάσονται στους πιστωτές. Αυτοί, καταλύουν την δημοκρατική τάξη. Ο Λαός, φτωχοποιείται εξαντλητικά. Μειώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί. Καταργούνται οι κοινωνικές παροχές. Απολύονται μαζικά οι εργαζόμενοι. Διογκώνεται η ανεργία. Οι πολίτες οδηγούνται σε αυτοκτονίες.

ΖΗΤΟΥΜΕ ως Ευρωπαϊοι πολίτες, αριθμού ενός εκατομμυρίου και άνω, κατά το άρθρο 8 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, να εισάγετε ψήφιση νόμου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος: 1. Θα καθιερώνει για τα κράτη μέλη, τον θεσμό της Κατάστασης Ανάγκης. Όταν συγκεκριμένα τίθενται σε κίνδυνο οι δημοκρατικοί θεσμοί και η εθνική κυριαρχία και απειλείται η οικονομική επιβίωση του πληθυσμού και η εθνική αξιοπρέπειά του, οι πιστωτές δεν πληρώνονται. Τα χρέη διαγράφονται. Σε κάθε περίπτωση, αναστέλλονται μονομερώς. 2. Θα επιτρέπει σε κάθε κράτος μέλος, τον μονομερή λογιστικό έλεγχο, κάθε χρέους του. Κατ’ αυτόν, θα ελέγχεται η νομιμότητα, η ακρίβεια και οι συνθήκες ανάληψης και επιβολής του.

Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ

Δώστε την Ελπίδα. Στην Ελλάδα. Και στην Ευρώπη.
Υπογράψτε στα ελληνικά εδώ http://www.1millionsignatures.eu/?a=gr 

AN OPEN LETTER TO INTERNATIONAL PUBLIC OPINION THE TRUTH ABOUT GREECE

THE TRUTH ABOUT GREECEAN OPEN LETTER TO INTERNATIONAL PUBLIC OPINION

By  Mikis Theodorakis

(Greek - English - French)

 There is an international conspiracy whose target is the complete destruction of my country. They began in 1975 aiming at Modern Greek civilization, continued with the distortion of our modern history and our national identity and they are now trying to eliminate us biologically as well through unemployment, hunger and impoverishment. If Greek people don't rise as one in order to prevent them, the danger of Greece becoming extinct is evident. I place it within the next ten years. There will be nothing left of us but the memory of our civilization and our battles for freedom.
 
Until 2009, there was no serious economic problem. The major wounds of our economy were the enormous expenses related to the purchase of war material and the corruption of a part of the political and economic-journalistic sector. For both of these wounds, foreigners are jointly responsible. Germans, for instance, as well as French, English and Americans, earned billions of Euros from annual sales of war material, to the detriment of our national wealth. That continuous hemorrhage brought us to our knees and did not permit us to move forward, while at the same time it made foreign nations prosperous. The same was true of the problem of corruption. The German company Siemens, for instance, maintained a special department for buying off Greek stakeholders in order to place its products in the Greek market. Hence, the Greek people have been victims of that predatory duo of Greeks and Germans, growing richer at their expense.    
 
It is obvious that these two big wounds could have been avoided if the leaders of the two pro-American parties in power hadn't been eroded by corrupt elements who resorted to excessive loans in order to cover the leakage of wealth  (the product of the Greek people's labor) into the hands of foreign countries, resulting in the public debt reaching 300 billion Euros, i.e. 130% of GDI (Gross Domestic Income).
 
Due to that confidence trick, the foreigners I mentioned before made a double profit: firstly from the sales of the weapons and their products. Secondly, from the interest on the money they lent to the governments and not to the people. As we have seen, the people were the primary victims in both cases. A single example should convince you: the interests on the one billion dollar loan that Andreas Papandreou received in 1986 from a big European country reached 54 billion Euros and was eventually paid back in ... 2010!
 
Mr Juncker declared a year ago that he had realized the Greeks' financial hemorrhage caused by the excessive (and compulsory) expenses in buying war materials exclusively from Germany and France. And he concluded that our sellers were leading us on a path to destruction. However, he confesses that he didn't take any action in order not to hurt the interests of friendly countries!
 
In 2008 came the big financial crisis in Europe. It was therefore only logical that the Greek economy should be affected. However, our living standards, high enough for Greece to be ranked among the 30 richest countries in the world, remained unaffected. There was an increase, though, in public debt. But public debt doesn't necessarily lead to financial crisis. There are big countries, like the U.S. and Germany, with debts amounting to trillions of Euros. The key is in economic growth and production. In that case, one can borrow from large Banks with an interest rate of up to 5%, until the crisis ends.  
 
That was exactly our position in 2009, when the government shift took place in November and G. Papandreou took over as prime minister. In order for the current opinion of the Greek to become clearer I cite two figures: in the elections of 2009 PASOK gained 44% of the votes. Today the polls give PASOK 6% of the public support.
 
Mr. Papandreou could have dealt with the financial crisis (which as I have said reflected the European one) by borrowing from foreign Banks under the usual interest rate of under 5%. If he had done that, there wouldn't have been the slightest problem for our country. In fact, the opposite would have occurred; because we were on an economic growth path, our standard of living would certainly have risen.
 
However, Mr. Papandreou had already begun his conspiracy against the Greek people since the summer of 2009, when he secretly met with Strauss-Kahn, with the objective of driving Greece under the domination of the IMF. The information concerning this meeting was released by the former President of the IMF himself. 
 
For the situation to reach that end, the country's real financial status had to be distorted, so that foreign Banks would become nervous and raise the loan interest rates to prohibitive figures. That odious project began with the phony raising of the Public Deficit from 9,2% to 15%. For that felonious deed, the District Attorney, Mr. Peponis indicted Messrs Papandreou and Papakonstantinou (Minister of Finance) 20 days ago. What followed was the systematic campaign by Mr. Papandreou and the Ministry of Finance throughout Europe that lasted 5 months, during which they tried to persuade the foreigners that Greece was a Titanic about to sink, that Greeks were corrupt, lazy and therefore incapable of dealing with the country's needs. After each of their declarations the interest rates increased, so that it became impossible for us to borrow any more, giving IMF and the European Bank the appearance of being our slavation, when in reality it was the beginning of our death.     
       
In May 2010 a single Minister signed the notorious Memorandum, our complete subservience to our lenders. Greek law stipulates, in such situations, that the adoption of such an important agreement must be decided by three fifths of the Parliament. Therefore, in essence, the Memorandum and the Troika that essentially govern us today, operate illegally not only under Greek but also under European law.   

By now since then, if the steps leading us to our death are twenty, we are already more than half way there. Imagine that with this Memorandum we concede to foreigners our National Independence and our National Property. That is, our harbours, airports, road networks, electricity, water supply, subterranean and underwater wealth, etc., etc. Add to that our historical monuments, like the Acropolis, Delphi, Olympia, Epidaurus and such sites, since we have waived all our legal defenses.

Production has come to a standstill, the unemployment rate has reached 18%, 80.000 shops have closed down, along with thousands of small businesses and hundreds of industries. In total, 432.000 enterprises have shut down. Tens of thousands of young scientists are abandoning the country, which is every day sinking into medieval darkness. Thousands formerly wealthy citizens are scavenging on rubbish heaps and sleeping on the pavement. 
 
In the meantime, we are supposed to be surviving thanks to the magnanimity of our lenders, the Europe of the Banks and the IMF. In reality, every package deal which charges Greece with tens of billions of Euros is repaid in full, while we are burdened with new unbearable interest rates. And since it is necessary to maintain the State, the Hospitals and the Schools, the Troika is burdening the middle and lower economic strata of society with excessive taxes, leading directly to starvation. A famine took place at the beginning of the German occupation in 1941, with 300.000 people dead in a period of 6 months. Since then, the ghost of hunger is now returning to our defamed and unfortunate country.  
 
If one considers that the German occupation cost us one million people dead and the total destruction of our country, how is it possible for us Greeks to accept Ms Merkel's threats and the Germans' intention to impose on us a new Gauleiter... This time wearing a tie...

 And to prove just how rich a country is Greece and how hard working and conscious the Greek people (conscious of their Debt to Freedom and love of their country), I cite as an example the time of the German occupation from 1941 until October of 1944. 

When the SS and hunger killed one million citizens and the Wehrmacht was systematically destroying the country, and stealing all its agricultural production and the gold from the Banks, Greeks saved the people from hunger by creating the National Solidarity Movement and a partisan army of 100.000, which tied down 20 German divisions in our country.  

At the same time not only did Greeks manage to survive thanks to their hard work, but there was also a large growth in Modern Greek art -especially in literature and music- under the terrible conditions of the occupation.

Greece chose the path of self-sacrifice for the sake of freedom and simultaneously of survival. 

That is when we were unnecessarily punished, and we responded with Solidarity and Resistance and we survived. Now we are doing exactly the same thing, with the certainty that the Greek people will be the ultimate victors. This is the message I am sending to Ms Merkel and Mr Schouble, declaring that I remain always a friend to the German People and a fan of their great contribution to Science, Philosophy, Art, and especially Music! And the ultimate evidence of that is probably that I have entrusted the whole of my musical work to two German Publishers, Schott and Breitkopf, who are among the greatest publishers of music in the world and my co-operation with them is extremely friendly. 

They are threatening to throw us out of Europe. If Europe doesn't want Greece to be a part of it, Greece, for her part, is 10 times more unwilling to be a part of this Merkel- Sarkozy Europe. 

Today, Sunday February 12, 2012, I am about to take part in the demonstrations, along with Manolis Glezos, the hero who,  in the past,  took the swastika down from the Acropolis, signaling the beginning of resistance against Hitler, not only in Greece but throughout Europe. Today, our streets and our squares will be flooded with hundreds of thousands of citizens who will demonstrate their rage against the government and against theTroika.

I heard, yesterday, the banker-prime minister proclaiming to the Greek people that "we have reached point zero". But who has led us to this ZERO point within two years? Those same people, who instead of having been imprisoned, blackmail the members of the parliament to sign the New Memorandum, which is even worse than the first one and which will be implemented by the same people following the same methodology which brought us to this point ZERO. Why? Because this is what the IMF and the Euro-Group dictates, blackmailing us that if we disobey, we will go bankrupt?This is a play of the theater of the absurd. All these parties who in fact hate us (foreigners and Greeks) and are the only ones responsible for the dramatic situation to which they have led our country, threaten and blackmail, aiming at continuing their devastating work, i.e. to lead us even beyond point ZERO, to our final elimination.

We have survived very difficult situations throughout the centuries and it is certain that if they lead us to the brink of death by force, Greeks will not only survive but they will be reborn.

At this point in time, I have devoted all my efforts to an attempt to dynamically unify the Greek people. I am trying to convince them that IMF and Troika is not a one-way street, that there is an alternative solution. And that solution is to radically change the course of our nation and turn towards Russia for economic co-operation and the setting up of joint ventures in order to exploit our natural wealth under beneficial terms that will safeguard our national interests. 

As for Europe, I suggest we stop buying war material from Germany and France. And that we do everything in our power so that Germany pays back the war reparations they owe us and which currently amount to approximately -including the appropriate interest- 500 billion Euros.

The only force capable of effecting all these revolutionary changes is the Greek people, unified under a huge Front of Resistance and Solidarity in order to remove the Troika (the IMF and the European banks) from our country. At the same time all their illegal actions (loans, debts, interest, taxes, privatization of national wealth) should be considered as if they never took place. Naturally, their Greek partners, already condemned in our conscience as traitors, will have to be punished.

I am totally dedicated, body and soul, to this cause (the unification of the People in one Front) and I believe that I will be proved right in the end. I have fought, gun in hand, against Hitler's occupation. I have experienced the Gestapo's dungeons. I have been sentenced to death by Germans and have miraculously survived. In 1967 I founded PAF (The Patriotic Anti-dictatorial Front), the first resistance organization against the military junta. I fought underground, was caught and imprisoned in the junta's "slaughterhouse". Once again I survived.

I am today 87 years old and it is very possible that I will not live to see the salvation of my beloved country. But I will die with a clear conscience, because I will continue doing my Duty towards the ideals of Freedom and Justice until the end. 

Athens, 12.2.2012

Mikis Theodorakis

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Μίκης Θεοδωράκης

Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση. Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία.

Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι μεγάλες πληγές της οικονομίας μας ήταν οι υπερβολικές δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού και η διαφθορά μιας μερίδας του πολιτικού και του οικονομικο-δημοσιογραφικού χώρου. Όμως και για τις δύο πληγές ήταν συνυπεύθυνοι και οι ξένοι. Όπως λ.χ. οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, που κέρδιζαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του εθνικού μας πλούτου από την ετήσια πώληση πολεμικού υλικού. Αυτή η συνεχής αιμορραγία, μάς γονάτιζε και δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, ενώ προσέφερε πλούτο στα ξένα έθνη. Το ίδιο συνέβαινε και με το πρόβλημα της διαφθοράς. Λ.χ. η Γερμανική Siemens είχε ειδικό κλάδο για την εξαγορά Ελλήνων παραγόντων, προκειμένου να τοποθετήσει τα προϊόντα της στην ελληνική αγορά. Επομένως ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα αυτού του ληστρικού ντουέτου, Ελλήνων και Γερμανών, που πλούτιζαν σε βάρος του.

Είναι φανερό ότι αυτές οι δύο μεγάλες πληγές θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι ηγεσίες των δύο φιλοαμερικανικών κομμάτων εξουσίας δεν είχαν διαβρωθεί από στοιχεία διεφθαρμένα, τα οποία για να καλύψουν τη διαρροή του πλούτου (που ήταν προϊόν της εργασίας του ελληνικού λαού) προς τα ταμεία των ξένων χωρών, κατέφευγαν στον υπέρμετρο δανεισμό, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να φτάσει στα 300 δισ. ευρώ, δηλαδή το 130% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος).

Με την κομπίνα αυτή οι ξένοι που προανέφερα κέρδιζαν διπλά. Πρώτον από την πώληση των όπλων και των προϊόντων τους. Και δεύτερον από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζαν στις κυβερνήσεις και όχι στον λαό. Γιατί όπως είδαμε, ο λαός ήταν το κύριο θύμα και στις δύο περιπτώσεις. Ένα παράδειγμα και μόνο θα σας πείσει. Οι τόκοι του δανείου του ενός δισ. δολλαρίων που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα 1986 από μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, έφτασαν στα 54 δισ. ευρώ και ξεπληρώθηκαν τελικά το ...2010!

Ο  κ. Γιούνγκερ εδήλωσε προ ενός έτους ότι είχε διαπιστώσει τη μεγάλη αιμορραγία των Ελλήνων από τις υπερβολικές (και αναγκαστικές) δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού από Γερμανία και Γαλλία συγκεκριμένα. Και συμπέρανε ότι έτσι οι πωλητές μας οδηγούν σε βέβαιη καταστροφή. Όμως ομολογεί ότι δεν προέβη σε καμμιά ενέργεια, για να μη βλάψει τα συμφέροντα των φιλικών του χωρών!

Στα 2008 υπήρξε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ήταν λοιπόν επόμενο να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία. Εν τούτοις το επίπεδο ζωής, αρκετά υψηλό, ώστε να έχουμε καταταγεί μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, έμεινε βασικά το ίδιο. Υπήρξε όμως άνοδος του δημοσίου χρέους. Όμως το δημόσιο χρέος δεν οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομική κρίση. Τα χρέη μεγάλων χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Το πρόβλημα είναι εάν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή. Τότε μπορεί κανείς να δανείζεται από τις μεγάλες Τράπεζες με επιτόκιο έως 5%, έως ότου περάσει η κρίση.

Σ' αυτή τη θέση ακριβώς βρισκόμασταν στα 2009, όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή τον Νοέμβριο και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Για να κατανοηθεί τι σκέπτεται σήμερα ο ελληνικός λαός για την καταστροφική πολιτική του, παραθέτω δύο νούμερα: Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 44% των ψήφων. Σήμερα τα γκάλοπ του δίνουν 6%.

Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση (που όπως είπα αντανακλούσε την ευρωπαϊκή) με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα υπήρχε για τη χώρα μας το παραμικρό πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συνέβαινε, γιατί βρισκόμασταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης κι έτσι ασφαλώς θα ανέβαινε το βιοτικό μας επίπεδο.

Όμως ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη ξεκινήσει τη συνωμοσία του εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρως Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. Η πληροφορία για τη συνάντηση αυτή δόθηκε στην δημοσιότητα από τον ίδιο τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ..

Για να φτάσουμε όμως έως εκεί, θα έπρεπε να παραμορφωθεί η πραγματική οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, ώστε να φοβηθούν οι ξένες Τράπεζες και να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικούς αριθμούς. Αυτή η επαχθής επιχείρηση ξεκίνησε με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών).

Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.

Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη από έναν και μόνο Υπουργό το περίφημο Μνημόνιο, δηλαδή η πλήρης υποταγή μας στους δανειστές μας. Το ελληνικό δίκαιο σ' αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί την ψήφιση μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Άρα στην ουσία το Μνημόνιο και η Τρόικα που σήμερα ουσιαστικά μας κυβερνούν. λειτουργούν παράνομα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Από τότε έως τώρα, εάν τα σκαλιά που οδηγούν στο θάνατό μας είναι είκοσι, έχουμε ήδη διανύσει πάνω από τα μισά. Φανταστείτε ότι με το Μνημόνιο αυτό παραχωρούμε στους ξένους την Εθνική μας Αυτοτέλεια και την Δημόσια περιουσία μας. Δηλαδή Λιμάνια, Αεροδρόμια, Οδικά δίκτυα, Ηλεκτρισμό, Ύδρευση, Υπόγιεο και υποθαλάσσιο πλούτο κλπ. κλπ. Κι ακόμα τα ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις.

Σταμάτησε η παραγωγή, ανέβηκε στο 18% η ανεργία, κλείσανε 80.000 καταστήματα, χιλιάδες βιοτεχνίες και εκατοντάδες βιομηχανίες. Συνολικά βάλανε λουκέτο 432.000 επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και πιο πολύ σε μεσαιωνικό σκότος. Χιλιάδες πρώην ευκατάστατοι πολίτες ψάχνουν στα σκουπίδια και κοιμούνται στο πεζοδρόμιο.

Στο μεταξύ υποτίθεται ότι ζούμε χάρη στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας, της Ευρώπης των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα κάθε πακέτο με τα δεκάδες δισ. ευρώ με τα οποία χρεώνεται η Ελλάδα επιστρέφεται ολόκληρο από κει που έρχεται, ενώ εμείς φορτωνόμαστε νέους αβάσταχτους τόκους. Και επειδή υπάρχει η ανάγκη να διατηρηθεί το Κράτος, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία, η Τρόικα φορτώνει τα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας με υπέρμετρους φόρους, που οδηγούν κατ' ευθείαν στην πείνα. Γενικευμένη κατάσταση πείνας είχαμε στην αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 με 300.000 νεκρούς σε διάστημα έξι μηνών. Από τότε το φάσμα της πείνας ξανάρχεται στη συκοφαντημένη και δύστυχη χώρα μας.

Αν σκεφθεί κανείς ότι η γερμανική κατοχή μας στοίχισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μας, πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε εμείς οι Έλληνες τις απειλές της κ. Μέρκελ και την πρόθεση των Γερμανών να μας επιβάλουν ένα νέο γκαουλάιτερ... Τη φορά αυτή με γραβάτα...

Και για να αποδείξω πόσο πλούσια χώρα είναι η Ελλάδα και πόσο εργατικός και συνειδητοποιημένος Λαός είναι ο Έλληνας (συνείδηση του Χρέους προς την Ελευθερία και της αγάπης προς την πατρίδα) είναι η εποχή της Γερμανικής Κατοχής από το 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944.

Όταν τα SS και η πείνα σκότωσαν ένα εκατομμύριο πολίτες και η Βέρμαχτ κατέστρεφε συστηματικά την χώρα, έκλεβε την αγροτική παραγωγή και τον χρυσό από τις Τράπεζες, οι Έλληνες έσωσαν από την πείνα τον Λαό με τη δημιουργία του Κινήματος της Εθνικής Αλληλεγγύης και δημιούργησαν έναν παρτιζάνικο στρατό 100.000, που καθήλωσε στην χώρα μας 20 γερμανικές μεραρχίες.

Συγχρόνως όχι μόνο κατόρθωσαν οι Έλληνες χάρη στην εργατικότητά τους, να επιζήσουν αλλά υπήρξε και μεγάλη ανάπτυξη της νεοελληνικής τέχνης μέσα στις συνθήκες κατοχής, ιδιαίτερα στους τομείς της λογοτεχνίας και της μουσικής.

Η Ελλάδα επέλεξε την οδό της αυτοθυσίας για την ελευθερία και συγχρόνως της επιβίωσης.

Και τότε μας χτύπησαν αναίτια κι εμείς απαντήσαμε με Αλληλεγγύη και Αντίσταση και επιζήσαμε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και τώρα με τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό το μήνυμα στέλνω στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σόϊμπλε δηλώνοντας ότι παραμένω πάντοτε φίλος του Γερμανικού Λαού και θαυμαστής της μεγάλης του συνεισφοράς στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη και ιδιαίτερα στη Μουσική! Και η καλλίτερη ίσως απόδειξη γι' αυτό είναι ότι εμπιστεύθηκα το σύνολο του μουσικού μου έργου σε δύο Γερμανούς Εκδότες, τον Schott και το ν Breitkopf, που είναι από τους μεγαλύτερους εκδότες του κόσμου και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άκρως φιλική.

Μας απειλούν ότι θα μας εκδιώξουν από την Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν μας θέλει μια φορά, εμείς αυτή την Ευρώπη των Μέρκελ - Σαρκοζί δεν την θέλουμε δέκα φορές.

Σήμερα Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, ετοιμάζομαι να πάρω μέρος κι εγώ μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα που κατέβασε τη Σβάστικα από την Ακρόπολη δίνοντας έτσι το σινιάλο για το ξεκίνημα όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ. Οι δρόμοι και οι πλατείες μας θα πλημμυρίσουν από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα διαδηλώνουν την οργή τους κατά της κυβέρνησης και της Τρόικα.

Άκουσα χθες τον τραπεζίτη-Πρωθυπουργό στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό να λέει ότι «έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν». Ποιοι όμως μας έφτασαν μέσα σε δυο χρόνια στο ΜΗΔΕΝ; Οι ίδιοι, που αντί να βρίσκονται στη φυλακή, εκβιάζουν τους βουλευτές να υπογράψουν Νέο Μνημόνιο χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Γιατί; Γιατί αυτό επιτάσσει το ΔΝΤ και το Γιούρο Γκρουπ εκβιάζοντάς μας ότι εάν δεν υπακούσουμε, θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία... Εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Όλοι αυτοί οι κύκλοι που ουσιαστικά μας μισούν (ξένοι και Έλληνες) και που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την δραματική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα, απειλούν, εκβιάζουν, με σκοπό να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, δηλαδή να μας πάνε κάτω από το ΜΗΔΕΝ, έως την οριστική μας εξαφάνιση.

Έχουμε επιζήσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες μέσα από τους αιώνες και είναι βέβαιο ότι αν μας οδηγήσουν με τη βία στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον θάνατο, οι Έλληνες όχι μόνο θα επιζήσουν αλλά και θα αναγεννηθούν.
Αυτή τη στιγμή έχω αφιερώσει όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια να ενωθεί δυναμικά ο ελληνικός λαός. Προσπαθώ να τον πείσω ότι η Τρόικα και το ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Ότι υπάρχει άλλη λύση. Κι αυτή είναι να αλλάξουμε ριζικά την πορεία του έθνους μας και να στραφούμε προς την Ρωσία για οικονομική συνεργασία και για τη δημιουργία κοινοπραξιών που θα μας βοηθήσουν στην ανάδειξη του φυσικού πλούτου της χώρας με όρους που θα εξασφαλίζουν το εθνικό μας συμφέρον.

Όσο για την Ευρώπη προτείνω να πάψουμε να αγοράζουμε πολεμικό υλικό από την Γερμανία και την Γαλλία. Όπως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία να εξοφλήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει και που σήμερα μαζί με τους τόκους μπορεί να ανέρχονται στα 500 δισ. ευρώ.

Η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις επαναστατικές αλλαγές είναι ο ελληνικός λαός ενωμένος σε ένα τεράστιο Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης, ώστε να εκδιωχθεί η Τρόικα (ΔΝΤ και Ευρωπαϊκές Τράπεζες) από την χώρα. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενες όλες οι παράνομες ενέργειές τους (δάνεια, χρέη, τόκοι, φόροι, αγορές του Δημόσιου πλούτου). Φυσικά οι Έλληνες συνεργάτες τους που έχουν ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας ως προδότες, θα πρέπει να τιμωρηθούν.

Στον σκοπό αυτό (της ενότητας του Λαού σε ένα Μέτωπο) είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ. Πολέμησα με το όπλο στο χέρι ενάντια στην Χιτλερική κατοχή. Γνώρισα τα μπουντρούμια της Γκεστάπο. Καταδικάστηκα από τους Γερμανούς σε θάνατο και έζησα ως εκ θαύματος. Στα 1967 ίδρυσα το ΠΑΜ, την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της στρατιωτικής χούντας. Πάλεψα στην παρανομία. Πιάστηκα και φυλακίστηκα στο «σφαγείο» της χουντικής Ασφάλειας. Τελικά και πάλι επέζησα.

Σήμερα είμαι 87 ετών και είναι πολύ πιθανόν να μη ζήσω τη σωτηρία της αγαπημένης μου πατρίδας. Όμως θα πεθάνω με τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί εξακολουθώ να κάνω το Χρέος μου απέναντι στα ιδανικά της Ελευθερίας και του Δικαίου ως το τέλος.


Αθήνα,  12.2.2012

Μίκης Θεοδωράκης

-----------------------------------------------------------------------

ΠΗΓΗ  http://www.spitha-kap.gr/el/articles/?nid=2102 

Ηλίας Σταμπολιάδης

Η Πόλις Εάλω

Ο κ. Παπαδήμος στην  ομιλία του το βράδυ της Κυριακής, πριν την εθνομηδενιστική ψηφοφορία, τόνισε  ότι το χρέος είναι αποτέλεσμα της κακής δημοσιονομικής πολιτικής   ΜΑΣ κατά  το παρελθόν, ενώ ο άπατρις κ Παπανδρέου παραδέχτηκε και εξειδίκευσε τα αίτια καταγγέλλοντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις για ρουσφέτια,  λαϊκισμό και διαφθορά. Αντί και οι δύο να στιγματίσουν τους υπαιτίους της παρακμής και να απαιτήσουν τη παραδειγματική τους τιμωρία, την οποία θα πρέπει να υποστούν και οι ίδιοι ως συμμετέχοντες στην καταστροφή, ο μεν πρώτος ως Σύμβουλος πολλών  κυβερνήσεων ο δε δεύτερος ως  Πρωθυπουργός και ως Υπουργός των περισσοτέρων εξ αυτών, ρίχνουν τα βάρη στο λαό και θεωρούν αυτονόητο ότι πρέπει να τα επωμιστεί. Τολμούν δε να τον φοβερίζουν, με προκλητικό τρόπο, για τις χειρότερες δήθεν συνέπειες που θα υποστεί εάν δεν αποδεχθεί την υποτέλεια στους  «Σωτήρες» μας.

Μας απειλούν ότι θα αναγκαστούμε να επιστρέψουμε στη δραχμή και δεν θα έχουμε συνάλλαγμα να αγοράσουμε τρόφιμα διότι εισάγουμε κρέας από την Ολλανδία , ντομάτες από το Βέλγιο, τυρί απόν τη Γερμανία, ψάρια από την Τουρκία,  ρούχα από την Κίνα και παπούτσια από την Ιταλία. Θα διερωτόταν  κανείς ποίοι είναι αυτοί που μας απειλούν, αλλά εμείς ξέρουμε ότι είναι αυτοί που επιδοτούσαν τους αγρότες να αλλάξουν καλλιέργειες, επιδοτούσαν ψαράδες να κόψουν τα καΐκια τους, αποβιομηχάνισαν τη χώρα στέλνοντας τις βιομηχανίες μας στα Σκόπια και τη Βουλγαρία, έκλεισαν τα μεταλλεία λευκολίθου στο Μαντούδι και τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, ενώ μετέτρεψαν τον ειδικευμένο επιστήμονα και τον ανειδίκευτο εργάτη σε υπαλλήλους του Δημοσίου αμειβόμενους με δανεικά χρήματα που ψεύδονταν ότι προήρχοντο από ανακατανομή του πλούτου και την οικονομική ευρωστία του τόπου (βλέπε ψεύδη Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη).

Μας απειλούν ότι δεν έχουμε πολεμοφόδια να αντιμετωπίσουμε τους Τούρκους που καραδοκούν, ενώ τώρα τυγχάνουμε δήθεν της προστασίας της FRONTEX. Εδώ να πούμε ότι η συμφωνία είναι πως  εάν δεχθούμε επίθεση οι άνθρωποι της FRONTEX θα κάθονται να μας κοιτάνε που θα σκοτωνόμαστε. Ο μόνος ρόλος που έχουν είναι να κατασκοπεύουν τον Ελληνικό Στρατό και να αποτρέπουν όχι τους εισβολείς αλλά. τους εξερχόμενους προς τις άλλες χώρες της ΕΕ.  Ας μάθουν ότι η Ελλάδα στηρίζεται στα παιδιά της, νέους αξιωματικούς και οπλίτες.

Μας απειλούν ότι θα χάσουμε την ευκαιρία να γίνει κούρεμα  του χρέους κατά 100 δις ευρώ, που θα μας επιφέρει ετήσιο όφελος 5 δις ευρώ από τους τόκους.  Θα χάσουμε την ευκαιρία να επεκταθεί ο χρόνος αποπληρωμής των υπολοίπων δανείων,  που τώρα είναι χωρίς ενέχυρο για να πάρουμε δανεικά  να τα δώσουμε στους ίδιους δανειστές μας βάζοντας τη χώρα υποθήκη μεταφέροντας το χρέος στο μέλλον. Με αυτό τον τρόπο  θα ζήσουμε εμείς καλά και θα φορτώσουμε τα χρέη στα παιδιά μας.

Με  το πρόσχημα της ανταποδοτικότητας μας απειλούν ότι θα χάσουμε τη διεθνή μας φερεγγυότητα  και θεωρούν ως φυσική μας  υποχρέωση  να εξοφλήσουμε τα δάνεια που πήραμε. Μα, μήπως με το ίδιο αίτημα και ο συνταξιούχος που πλήρωνε επί μία ζωή τις εισφορές του,  δεν δικαιούται να απαιτήσει πλήρη τη σύνταξη και το εφάπαξ του; Γιατί αυτή η μεροληψία έναντι των δανειστών που πήραν στην τιμή του 30% Ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 100% και τώρα διαμαρτύρονται ότι με το κούρεμα θα χάσουν μέρος από το τοκογλυφικό κέρδος τους, όχι το κεφάλαιο, που έτσι και αλλιώς ρισκάρισαν έναντι υψηλού επιτοκίου; Ή μήπως ο Έλληνας πολίτης ξεγέλασε τα τζίνια των οίκων αξιολόγησης που αγόρασαν τα ομόλογα διότι δεν ήξεραν τι παίζεται στην πλάτη του Ελληνικού λαού;

Ας δούμε όμως τα πράγματα από πιο κοντά . Ο προϋπολογισμός του 2012 είναι περίπου 170 δις € εκ των οποίων το κράτος θα εισπράξει από φόρους γύρω στα 50 δις ενώ οι δημοσιονομικές δαπάνες  για  μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία και άμυνα είναι γύρω στα 53-54 δηλαδή υπάρχει ένα μικρό έλλειμμα που θα μπορούσε να καλυφθεί από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Τα υπόλοιπα 120 δις για τα οποία βάζουν υποθήκη τη χώρα και μας φοβερίζουν είναι, για να πληρώσουν 42 δις τοκοχρεολύσια, 32δις ζημιές των τραπεζών που τις φορτώνουν στις πλάτες μας, 25 δις βραχυπρόθεσμα κερδοσκοπικά δάνεια , 16 δις τόκους, όσο περίπου οι δαπάνες για   υγεία, παιδεία και άμυνα, και 5 δις για εκκρεμείς λογαριασμούς (Σπύρος Λαβδιώτης, Οικονομολόγος). Ούτε δραχμή δεν θα μπει μέσα και επιπλέον  θα έχουμε και την υποθήκη. Αυτός ο προϋπολογισμός είναι σωστή ασωτία.

Αν και οι τρομοκράτες και εκβιαστές του λαού ομολογούν ότι η Ελλάδα είναι ελλειμματική στο εμπορικό ισοζύγιο και επομένως  χρειάζεται δική της νομισματική πολιτική, εξακολουθούν να υποστηρίζουν την παραμονή σε ένα νόμισμα με αμετάκλητη ισοτιμία  που αποθαρρύνει τις εξαγωγές της. Είναι προτιμότερη μία εξωτερική υποβάθμιση του νομίσματος με αναπτυξιακή προοπτική παρά μία εσωτερική υποβάθμιση που οδηγεί στην ύφεση. Τα περί υποβάθμισης του εθνικού νομίσματος κατά 6 φορές και τα περί κερδοσκόπων που καραδοκούν να αρπάξουν είναι φαυλότητες διότι η επιτυχής έκβαση της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα είναι αποτέλεσμα της καλής διαχείρισης του εγχειρήματος, το οποίο έτσι και αλλιώς είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε. Αλλοίμονο εάν ένα τέτοιο εγχείρημα αφεθεί στα χέρια αυτών που ήταν ανίκανοι να χειριστούν την οικονομία ακόμη και σε ευνοϊκούς καιρούς.

Οι ανθέλληνες διαβάλλουν όσους προσπαθούν να στηρίξουν την Ελλάδα στα πόδια της  ότι θέλουν να ξαναβάλουν τη χώρα σε ένα πολύ μακρύ σκοταδιστικό Μεσαίωνα αποκόπτοντάς την από όλες τις διεργασίες που γίνονταν, γίνονται και θα εξακολουθήσουν να γίνονται από τους ευρωπαϊκούς λαούς, που εμπνέονται από το Διαφωτισμό, για τη βελτίωση της μοίρας τους. Έχοντας άγνοια της ιστορικής αληθείας παρομοιάζουν την αντίσταση στην υποτέλεια  με το λεχθέν τάχα το  1453 από  φανατικούς   πως «κάλλιον τουρκικὸν φακιόλιον παρά παπική τιάρα».

Ας μάθουν όμως οι σύγχρονοι  Ευρωλάγνοι ότι το «κάλλιον τούρκικον φακιόλιον παρά παπική τιάρα» αποδίδεται μεν στον Λουκά Νοταρά, οι δύο υιοί του οποίου πέθαναν αγωνιζόμενοι στο πλευρό του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, στην ουσία όμως το είπε ο Μιχαήλ Γ’ ο από Αγχιάλου, όταν το 1177 την Αυτοκρατορία  απειλούσαν από Ανατολάς οι Τούρκοι και από Δυσμάς οι παπικοί, για να δείξει όχι τα φιλοτουρκικά του αισθήματα αλλά για να πει στην ουσία  «το μη χείρον βέλτιστο». (π. Γεώργιος Μεταλληνός, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών).Αυτό αποδείχθηκε και ιστορικά διότι οι μεν Έλληνες που υποτάχθηκαν στους Τούρκους παρά τις βαρβαρότητες διατήρησαν την εθνικότητα, τη θρησκεία και τη γλώσσα τους μέχρι που εκδιώχθηκαν από τη Μικρά Ασία, όπως και ο πατέρας μου, ενώ  αυτοί της κάτω Ιταλίας και Σικελίας που κατακτήθηκαν από τους παπικούς έχασαν την εθνικότητα τους και έγιναν Ιταλοί. Εάν είχαμε ακολουθήσει τις «Διαφωτιστικές» προτροπές του Βησσαρίωνα δεν θα υπήρχαμε καν σαν έθνος και θα ήμασταν κάτι σαν τους Ίνκας και τους Ινδιάνους της Αμερικής.

Ένα μας απομένει,  να αποτινάξουμε το διεφθαρμένο καθεστώς της μεταπολίτευσης που λυμαίνεται τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια και να δώσουμε την εξουσία σε χέρια Ελληνικά. Ή τώρα ή ποτέ, οι καιροί ου μενετοί.

Ηλίας Σταμπολιάδης,  Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

Διευθυντής Πολιτικού Σχεδιασμού της Δημοκρατικής Αναγέννησης.