Ηλίας Σταμπολιάδης

Αγαπητοί φίλοι Καλά Χριστούγεννα,

Υπάρχει στην κοινωνία μία μερίδα ανθρώπων που είναι δυσαρεστημένοι από το σύστημα για διαφόρους ο καθένας λόγους όχι μόνο οικονομικής δυσπραγίας όσο κυρίως για λόγους ψυχολογικής στέρησης  και έλλειψης ευκαιριών για προσωπική αναβάθμιση. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν στόχο την εξουσία και ούτε μπορούν να την καταλάβουν διότι δεν είναι οργανωμένοι για κάτι τέτοιο. Σαν σύνολο δρουν αυθόρμητα και όχι βάσει σχεδίου διότι σαν άτομα  έχουν διαφορετικά συμφέροντα. Είναι οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για τις ενέργειες του συστήματος και αυτό το είδαμε στις συγκεντρώσεις της πλατείας Συντάγματος.

Ιστορικά το σύνολο αυτό, που οι κοινωνιολόγοι αποκαλούν μάζα, το εκμεταλλεύονται οργανωμένες ομάδες, που σήμερα είναι τα κόμματα ως εντολοδόχοι του συστήματος και τους υπόσχονται ικανοποίηση των αιτημάτων τους, αλλά όταν αυτά καταλάβουν την εξουσία, φυσικώ τω λόγω, τους αποκόπτουν από αυτήν. Τα αιτήματα των στερημένων ανθρώπων λαμβάνουν ουτοπικές υποσχέσεις όπως π.χ. η δημιουργία μίας μη ταξικής κοινωνίας ενάντια στον φυσικό νόμο της διαφοροποίησης των μελών της, καθόσον αυτή λειτουργεί σαν ένας οργανισμός . Η κοινωνική αυτή μάζα παραμένει αδρανής μέχρι να δοθεί η αφορμή  να επαναστατήσει. Το αίτιο είναι πάντα παρόν, και έχει τη μορφή ενός μίσους προς το κράτος, χρειάζεται το συμβάν πουν θα το ενεργοποιήσει, αλλά ποτέ η μάζα δεν μπορεί να καταλάβει την εξουσία.

Παράδειγμα αποτελεί το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα που ενεργοποίησε τη μάζα υποσχόμενο  το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και τον λαό στην εξουσία ενάντια στην κακιά δεξιά των εκμεταλλευτών. Όταν το ΠΑΣΟΚ ήλθε στην κυβέρνηση αν και στέρησε την κοινωνία από την παραγωγική της δυνατότητα αύξησε βραχυπρόθεσμα την καταναλωτική της ικανότητα δανειζόμενο χρήματα για τον παράνομο πλουτισμό των μελών της εξουσιαστικής ομάδας δίδοντας ψίχουλα στον λαό. Τώρα, μέσω στερήσεων  καλούν τον λαό να εκποιήσει την κρατική και ιδιωτική του περιουσία λόγω της αδυναμίας του να  παράγει πλούτο και να αποπληρώσει τα υψηλότοκα δάνεια και τις ζημιές της διεφθαρμένης δημοσιονομικής διοίκησης, των τραπεζών και των ιδιωτών που μέσω των μνημονίων μετέτρεψαν σε δημόσιο χρέος στην πλάτη των πολιτών.

Η επαναστατική κοινωνική μάζα αυτήν τη στιγμή παραμένει αδρανής και εφαρμόζουν όλες τις μεθόδους προπαγάνδας να την κρατούν σε παθητική στάση διαχειριζόμενοι τον φόβο και τις ψευδείς αναλύσεις αφενός και την διάσπαση της αφετέρου. Η διάσπαση αυτή έχει δύο μορφές. Η πρώτη είναι η καλλιέργεια του ατομικισμού μέσω του οποίου τα μέλη της μάζας προτρέπονται προς το ατομικό συμφέρον, που εκ φύσεως δεν είναι το ίδιο για όλους, και  αγνοούν το κοινό συμφέρον. Η δεύτερη μορφή διάσπασης είναι ο διαχωρισμός  της σε εχθρικές ομάδες. Σήμερα τα μέλη της επαναστατικής μάζας δεν έχουν άλλες βασικές επιλογές από το να ακολουθήσουν είτε  τον ΣΥΡΙΖΑ, ή την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ διασπώμενα σε δύο εχθρικές παρατάξεις που καμία δεν εκπληρώνει επαρκώς  τα αιτήματα τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αναβιώσει τον ρόλο του αρχικού ΠΑΣΟΚ με αριστερό υπόβαθρο όπως ο διεθνισμός και η ουτοπική υπόσχεση μια αταξικής  κοινωνίας χωρίς εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά.  Η  ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αναβιώνει το ρόλο εθνικοσοσιαλιστών ενάντια στον διεθνισμό και την συγκέντρωση κεφαλαίων σε λίγα χέρια, υποκαθιστώντας συγχρόνως τις αδυναμίες του σημερινού κράτους να προστατεύσει τους πολίτες από την  εισβολή ξένων μεταναστών  με κοινή εχθρική προς τον χριστιανισμό θρησκεία, ενώ συγχρόνως κλείνει το μάτι και προς τους παγανιστές.

Η καταστροφή που επιτελείται σήμερα εις βάρος του ελληνικού κράτους και κυρίως του  ελληνικού έθνους θα μπορούσε να σταματήσει μόνο όταν ευρεθεί η ομάδα και ο αρχηγός που θα ενοποιήσει την διασπασμένη επαναστατική μάζα. Μέχρι τότε αυτή θα πέσει θύμα πρώτα της αριστερίστικης προπαγάνδας που το σύστημα θα την φέρει στα μέτρα του και όταν αυτή θα αποτύχει θα έρθει και η σειρά των εθνικοσοσιαλιστών τους οποίους το σύστημα θα προσπαθήσει να εξαφανίσει πριν πάρουν την εξουσία.

Σήμερα μόνο η Εκκλησία θα μπορούσε να καθοδηγήσει το λαό αλλά δυστυχώς οι αρχιερείς, εκτός μεμονωμένων  εξαιρέσεων, αναπαύονται ήσυχοι στον Σταυρό του Χριστού επιδιδόμενοι  σε έργα αλληλεγγύης, που αν και χρήσιμα σε ώρες ανάγκης, σίγουρα δεν αποτελούν βιώσιμη τακτική ενός βαριά χειμαζομένου ιστορικού λαού που πρέπει να πάρει την τύχη στα χέρια του πριν εξαφανιστεί.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

Χριστούγεννα 2012