Νίκος Καραβαζάκης.

 2 χρόνια μετά, μεθοδεύουν νέο “ιδιώνυμο”;

20/05/2013 Γ ράψτε ένα σχόλιοGo to comments

Στις 25 Μαΐου συμπληρώνονται 2 χρόνια αφότου άρχισε η μαζικότερη στη νεοελληνική ιστορία κινητοποίηση πολιτών, με αιτία την εναντίωση στη μνημονιακή υποταγή της Ελλάδας. Οι στόχοι εκείνης της λαϊκής αντίστασης παραμένουν ανεκπλήρωτοι. Η απόρριψη από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της ασκούμενης μνημονιακής υποταγής από την τροϊκανή συγκυβέρνηση είναι ασίγαστη και πασίδηλη σε κάθε ευκαιρία. Κυρίως όμως, ένα μεγάλο τμήμα των πολιτών που ενεργοποιήθηκε πολιτικά στη διάρκεια της εξέγερσης των “αγανακτισμένων” το Μάιο του 2011, προχώρησε σε μορφές πολιτικής οργάνωσης, εγκαταλείποντας την απολιτική και την παραίτηση, χειραφετούμενοι από την κομματοκρατία και τις κάθε είδους ιδεοληψίες. Το ρεύμα αυτό των ενεργών πολιτών, διεσπαρμένο σε πλήθος και ποικιλία ομάδων και ακόμη ασυντόνιστο, παραμένει στις επάλξεις της πολιτικής και αποτελεί ελπιδοφόρα παρακαταθήκη διεργασιών και ανατροπών στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Προπάντων, συντηρεί άσβεστη την αντίσταση στην υπαγωγή της Ελλάδας σε μεθοδεύσεις και συμφέροντα αλλοτρίωσης και εξανδραποδισμού, ληστείας του δημοσίου πλούτου, καταστροφής του περιβάλλοντος, κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας, αναδιανομής συνόρων, διάλυσης του κοινωνικού ιστού και του κράτους.

Αυτές οι πολιτικοποιημένες πνευματικές και οργανωτικές νησίδες πολιτικής ελευθερίας που γεννήθηκαν από την εξέγερση των “αγανακτισμένων” είναι ανένταχτες κομματικά και ανυπότακτες. Παρότι εκλογικά φαίνεται πως κυρίως καταγράφηκαν στους ΑΝΕΛΛ, τη Χρυσή Αυγή και το ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν ταυτισθεί ούτε υπαχθεί στα κόμματα αυτά. Η Χρυσή Αυγή και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απωθητικά ιδεολογικά περιχαρακωμένα, η όποια συσπείρωση γύρω τους δεν είναι παρά συμφεροντολογικές περιστασιακές συμπράξεις απελπισμένων πολιτών, χωρίς καμία εμπιστοσύνη. Τα ίδια δε αυτά κόμματα δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε οργανωτικά ούτε πολιτικά ούτε πολύ περισσότερο ιδεολογικά, προς την ενότητα και την αναγέννηση της κοινωνίας. Είναι δέσμια των παθιασμένων προκαταλήψεών τους και της υστερόβουλης ιδιοτέλειάς τους. Αντίθετα οι ΑΝΕΛΛ, όπως φάνηκε στο συνέδριό τους, έχουν πλατιά, αντιπροσωπευτική της κοινωνίας μας, πρόσφατα ενταγμένη, λαϊκή βάση. Εκδηλώθηκε στο συνέδριο, με δημοκρατικές διαδικασίες, πολιτικός προβληματισμός και συμμετοχή, παρά τον περιορισμένο χρόνο και τις διοργανωτικές ελλείψεις στη διεξαγωγή του. Εκλέχθηκαν ευρύτατης και πολυεπίπεδης, διασποράς και προέλευσης στελέχη στο ανώτερο καθοδηγητικό σώμα. Εάν το νεογέννητο αυτό κόμμα, κρατήσει και ενισχύσει την καταγωγή του από τις αναστημένες δυνάμεις των ελλήνων πολιτών, θα εξαρτηθεί από τη συλλογική ανιδιοτέλεια της ηγεσίας του και από την ευελιξία και διορατικότητα του Πάνου Καμμένου προσωπικά.

Στο μεταξύ όμως συντρέχουν εξελίξεις και συσσωρεύονται αδιέξοδα, Η εθνική οικονομία είναι σε κώμα, το δημόσιο χρέος συνεχώς μεγεθύνεται και το ιδιωτικό αυξητικά δεν εξυπηρετείται. Η διεθνής οικονομία είναι καθηλωμένη στο κατώφλι της ύφεσης, η Κίνα περικόπτει τις εισαγωγές πρώτων υλών επειδή κάμπτονται οι εξαγωγές της και η Αυστραλία πλήττοντας την Αυστραλία, βασικό προμηθευτή της. Το ευρώ ύστερα από την αρπαγή των καταθέσεων στην Κύπρο απορρίπτεται ως αποθεματικό νόμισμα και όλες οι χώρες επαναγοράζουν χρυσό επειδή κανένα νόμισμα δεν είναι αξιόπιστο. Γεωπολιτικά επιπλέον, φαίνεται πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα ίδρυσης του ανεξάρτητου Κουρδιστάν που πέραν από τις αποσχιστικές επιπτώσεις στην Τουρκία είναι άγνωστο το τι ακόμη θα προκαλέσει στη διάταξη συνόρων της περιοχής μας. Οπότε γίνεται όλο και πιεστικότερη αφενός η ανάγκη εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων στις ελληνικές ΑΟΖ για οικονομική τόνωση των πάντων και αφετέρου η διευθέτηση των συνοριακών αναταράξεων για την εξασφάλιση ομαλότητας στις εμπορικές συναλλαγές.

Αυτό το περιβάλλον , το τρικομματικό δουλικό μόρφωμα που βυσσοδομεί στην Ελλάδα, αδυνατεί να διαχειριστεί, βεβαίως. Οι δουλείες και οι εγγενείς αντιθέσεις και αντιφάσεις του, το καθιστούν άβουλο έρμαιο των έξωθεν εντολών. Μοναδική ικανότητά του είναι τα συνεχόμενα ανυπόφορα σαδιστικά πλήγματα στο εισόδημα, την αξιοπρέπεια και την καθημερινότητα των πολιτών. Κενή πολιτικής πρότασης διεξόδου είναι και η αξιωματική αντιπολίτευση.Εσχάτως όμως, μεθοδεύεται γενικευμένο πλήγμα στις πολιτικές ελευθερίες. Πρόσχημα είναι πράξεις βίας και ρατσισμού, που συλλήβδην αποδίδονται στη Χρυσή Αυγή, κομματικοποιώντας τα περιστατικά αυτά. Η κομματικοποίησή τους κατατείνει ώστε όλοι όσοι αντιδρούν στην εξαθλίωση, την κατάπτωση και την εγκληματικότητα της πόλης ή της γειτονιάς τους από τη συσσώρευση αλλοδαπών και μάλιστα εξωΚοινοτικών που είναι παντελώς μη αφομοιώσιμοι, να χαρακτηρίζονται ως ρατσιστές, φασίστες, ξενοφοβικοί, Χρυσαυγίτες. Ασκείται ανοικτή και χυδαία, ιδεολογική και πολιτική, τρομοκρατία. Και είναι άξιον απορίας αν αυτές οι συμπεριφορές δεν εκπορεύονται από νοσηρή εκδικητικότητα ή μακιαβελική αναστροφή κάποιων  ”Αριστερών” που παλιά υπέστησαν ή βίωσαν την καταδίωξη του υστερικού αντικομμουνισμού και της διχαστικής μισαλλοδοξίας. Πολιτικά, οι μεθοδεύσεις κατά της Χ.Α. κατατείνουν στη συκοφάντιση και κατηγοριοποίηση όλων όσοι ανθίστανται στη μετατροπή των ελληνικών αστικών κέντρων και της Ελλάδας ολόκληρης, σε ανθρώπινη χωματερή, δεξαμενή εξαθλιωμένης εργατικής δύναμης. Αυτή είναι η σκοπιμότητα του “αντιρατσιστικού” νομοσχεδίου, της προβοκάτσιας που έστησε ο Δραγασάκης και στόλισε ο Πάντζας στη Βουλή. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε πως η λαθρομετανάστευση ξεκίνησε από τους πολιτικούς ( Σαμαράς, Μητσοτάκη, Παυλόπουλος, Σημίτης, ΓΑΠ, Ραγκούσης και Σια ), κορυφώθηκε στο 2004 και θησαύρισε τους παντοειδείς εργολάβους και τσιφλικάδες. Αυτοί δε οι τριτοκοσμικοί επιχειρηματίες χρηματοδοτούν τα μεγάλα κόμματα αλλά και οι υπάλληλοί τους μηχανικοί, τα στελεχώνουν. Από κοντά τους και οι κρατικοδίαιτοι μισθοφόροι των ΜΚΟ του ΓΑΠ.

Ενόψει λοιπόν γιγαντιαίων οικονομικών εκμεταλλεύσεων, επιχειρούν τον πολιτικό ευνουχισμό των πολιτών και τον εξανδραποδισμό των εργαζομένων. Χρησιμοποιούν προς τούτο, στίφη εξαθλιωμένων Αφρικανών και Ασιατών και την τρομοκρατία του “ανθρωπισμού”. Αποσιωπώντας το μαύρο φασισμό των μνημονίων και των τοκογλύφων, το γνήσιο φασιστικό ανθελληνισμό των ΓΑΠ, Παπαδήμου, Ρεπούση κλπ, την φασιστική σαδιστική κτηνωδία των Στουρνάρα, Βενιζέλου, Παπακ/νου, Παπουτσή κλπ. Να ‘τοι οι σημερινοί Τσολάκογλου, Χίτες και γερμανοτσολιάδες.

Τελικά, ρατσιστές και ανθρωπιστές, όλοι είναι σάπιοι εκμεταλλευτές.