Share |

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ- ''Για μας Ευρώπη είναι η Ευρώπη του Πολιτισμού, των Επιστημών, της Ειρήνης. Σ' αυτήν την Ευρώπη ανήκουμε, που είναι η μεγάλη ελπίδα όλων των Λαών''.



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ», 19-11-2011

"Eμείς είμαστε ο Κανένας και ο Καθένας
        και είμαστε η πλειοψηφία"


'Αχαρο κάπως να προλογίζει κανείς μια συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη, όπως άχαρο να «αναλύει» τα τραγούδια του. Μεγαλύτερη αξία έχει να αφήνεις την αλήθεια του, είτε συμφωνείς, είτε όχι, να σου μιλήσει, παρά να τη σχολιάζεις. Το απαράμιλλο ένστικτο, το μεγάλο χάρισμα του μουσικοσυνθέτη και αγωνιστή είναι, και το απέδειξε, ότι νοιώθει και προσπαθεί να απαντήσει στο ιστορικό νόημα της στιγμής. Παιδί μιας μεγαλειώδους Εθνικής Αντίστασης, της ισχυρότερης που αντιμετώπισε το Τρίτο Ράιχ στην κατεχόμενη Ευρώπη, ο Μίκης κατάφερε, με πρώτη ύλη από το αίμα, που τόσο άφθονο έρρευσε, των καλύτερων Ελλήνων και με όπλο το χάρισμά του, συχνά και τους στοίχους των μεγάλων μας ποιητών, να χαρίσει στη γενηά του την πνευματική και ηθική νίκη που με δόλο της έκλεψαν, αποκρυσταλλώνοντας εν πολλοίς, με την τέχνη του, την εθνική και κοινωνική συνείδηση του ελληνικού λαού στον εικοστό αιώνα.

Δεν τον χώρεσαν τα ελληνικά σύνορα. Με τη μουσική του έφτασε σε όλο τον κόσμο η αθάνατη ποίηση του Πάμπλο Νερούντα, απέκτησε παγκόσμιο νόημα η θυσία του λαού της Χιλής, που έσφαξε το 1973 ο Πινοτσέτ, εγκαινιάζοντας την επέλαση δεκαετιών του νεοφιλελευθερισμού που φτάνει τώρα σε μας. Υπό την άμεση καθοδήγηση, ο Πινοτσέτ, του Κίσσινγκερ, μέλους της Trilateral και του αρχιτέκτονα της κυπριακής προβοκάτσιας και τραγωδίας.

Κουβεντιάζοντας με τον Μίκη ταξιδεύεις πίσω στο μέλλον, ελπίζοντας η μνήμη να σε προστατεύσει από την επανάληψη, θυμάσαι τότε που η Ουάσιγκτων καλούσε επειγόντως τον Σοφούλη να του δώσει εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να πάει μέχρι τέλους τον εμφύλιο, σε μια Ελλάδα-πειραματόζωο του αρχόμενου τότε Ψυχρού (Θερμού για την ίδια) Πολέμου. Απολαμβάνεις τη φιλοσοφία του για τη Σύγκρουση του Χάους και της Αρμονίας, εκπλήσσεσαι από την οξυδέρκεια της ματιάς που ρίχνει στην αδυσώπητη σύγκρουση, μέσα μας, ανθρώπου και κτήνους, ενθαρρύνεσαι από την αδάμαστη πίστη του στις αστείρευτες δυνάμεις του ελληνικού λαού, εντυπωσιάζεσαι από το εφηβικό του πάθος.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Μίκης υπογραμμίζει, ακόμα μια φορά, την κρισιμότητα της στιγμής, καλώντας σε πανεθνική, παλλαϊκή αντίσταση σε μια πολιτική καταστροφής του ελληνικού λαού και μια «μαύρη κυβέρνηση», όπως την αποκαλεί χαρακτηριστικά.

Δ.Κ. Πώς βλέπετε την κατάσταση στη χώρα μετά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης;

Μ.Θ.  Ομολογώ ότι με φόβισε η εικόνα που είδα στην Βουλή των Ελλήνων. Για πρώτη φορά μετά τον Εμφύλιο, να πάλι η εθνικοφροσύνη ενωμένη! Η άκρα δεξιά χέρι-χέρι με την Δεξιά και τους Κεντρώους! Γιατί άραγε; Τι τους φοβίζει; Σκεφτείτε το. Εμείς το ξέρουμε και συνεχίζουμε τον αγώνα μας, για να ενώσουμε όλους τους Έλληνες σε ένα ενιαίο Μέτωπο Αντίστασης και Πάλης. Κι αυτό γιατί πιστεύουμε ότι η βασική αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας έχει χαρακτήρα Εθνικό - Πατριωτικό. Κι αυτό αποδείχθηκε περίτρανα με τις μεγαλειώδεις μας συγκεντρώσεις στα Προπύλαια, στην Θεσσαλονίκη, στην Νάουσα και στα Χανιά. Κάθε άλλη λαθεμένη ανάλυση διαιρεί τον Λαό. Εμείς όμως θα τον ενώσουμε και θα τον καταστήσουμε δύναμη ιστορική. Κι αυτό, απ' ό,τι φαίνεται, το ξέρουν οι εχθροί μας καλλίτερα από τους φίλους μας, γι' αυτό ξαναβγάλανε τους σκελετούς της εθνικοφροσύνης από τις ντουλάπες, για να μας φοβίσουν.

Εμείς πρώτοι, το Κ.Α.Π., ξεσκεπάσαμε τα σχέδιά τους να διαλύσουν την κοινωνία, να εξαθλιώσουν τον λαό και να μας εξουδετερώσουν, για να ξεπουλήσουν την Ελλάδα στους ξένους. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Κι όλα τα άλλα είναι βεγγαλικά, για να ξεγελούν τους αθώους και τους ανήξερους.

Δ.Κ.   Τι εννοείτε;

Μ.Θ. Το Δημόσιο θα το πουλήσουν έξι έως εφτά φορές φτηνότερα από την αξία του. Λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομους, υποδομές, αρχαία μνημεία. Μετά έχουν σειρά ο ορυκτός και ο υποθαλάσσιος πλούτος.

Και με την ευκαιρία αυτή να προειδοποιήσουμε για ακόμα μια φορά όλους τους επίδοξους αγοραστές, να μην είναι τόσο βέβαιοι για τις αγορές που κάνουν μισοτιμής σε βάρος του ελληνικού λαού, βάσει των αντισυνταγματικών ληστρικών συμφωνιών που υπογράφουν. Γιατί αν μελετήσουν λίγο την ελληνική ιστορία, θα δουν τι είναι ικανός να κάνει ο ελληνικός λαός, όταν είναι ενωμένος και αποφασισμένος.

Θέλουν μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες. Γι' αυτό κι εμείς προετοιμάζουμε συστηματικά την ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Όταν θα ξαναβγούν εκατομμύρια πολίτες στους δρόμους, τούτη τη φορά θα είναι ατσαλωμένοι και αποφασισμένοι να γίνουν ιδιοκτήτες της χώρας τους.

Αυτή η μαύρη Βουλή με τους ξένους συμμάχους της, τα ΜΑΤ της, τις προβοκάτσιες, τους κουκουλοφόρους και την κρατική βία θα βρει σε λίγο απέναντί της έναν λαό διαφορετικό από εκείνον που προσπάθησε να διαφθείρει και να εξουδετερώσει τόσα χρόνια τώρα.

Από την άποψη αυτή η συγκρότηση του μαύρου Μετώπου με πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη, αποτελεί για μας μια  πρώτη νίκη. Γιατί σημαίνει ότι μας φοβούνται. Γιατί εμείς είμαστε ο ΚΑΝΕΙΣ, που όλα τα γκάλοπ του δίνουν την απόλυτη πλειοψηφία. Όμως ο ΚΑΝΕΙΣ είναι στην ουσία ο ΚΑΘΕΙΣ, που θα βρουν σύντομα μπροστά τους. Ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα, που προσπαθούν με όλα τα μέσα να τους γονατίσουν.

Δ.Κ. Πρέπει η Ελλάδα να εφαρμόσει τις συμφωνίες της 27ης Οκτωβρίου; Μπορεί να μην τις εφαρμόσει;


Μ.Θ. 
Ποια Ελλάδα; Αυτή η μειοψηφία που μας κυβερνά; Εγώ δεν την αναγνωρίζω και επομένως μου είναι αδιάφορο τι θα κάνει. Μήπως δεν έγιναν όργανα-μαριονέτες των Ξένων Τραπεζών; Μήπως δεν έχουν καταστεί συνειδητά όργανα για το ξεπούλημα της χώρας; Εσείς γνωρίζετε καλλίτερα από κάθε άλλον τους όρους της νέας σύμβασης, της συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου. Τα γράψατε στο άρθρο σας το περασμένο Σάββατο. Σας παρακαλώ να τα ξαναγράψετε σ' αυτή τη συνέντευξη με μεγάλα γράμματα, για να τα διαβάσουν ακόμα και οι τυφλοί. (σ.σ. αναφέρεται στο άρθρο του Κ.τ.Ε. που δημοσιεύτηκε στις 12.11 καταδεικνύοντας πως οι αποφάσεις της 27 Οκτωβρίου και ειδικά η ψήφιση της δεύτερης δανειακής σύμβασης από τη Βουλή, η συμφωνία αναδιάρθωσης και η υπαγωγή του χρέους στο αγγλικό δίκαιο,  μπορεί να οδηγήσουν σε βαριά, ανεπίστρεπτη, ποιοτική επιδείνωση των όρων δανεισμού της Ελλάδας και, πρακτικά, στην αρπαγή όλης της τωρινής και μελλοντικής δημόσιας και ιδιωτικής ακόμα περιουσίας της Ελλάδας από τους πιστωτές, με τη χώρα να παραμένει μεν τύποις  ανεξάρτητη και κυρίαρχη, επί της ουσίας όμως εξαθλιωμένο οικονομικό προτεκτοράτο, ένα Μπαγκλαντές στην Ευρώπη, χωρίς όμως τον βαθμό ανεξαρτησίας και κυριαρχίας του Μπαγκλαντές).

Δ.Κ. Ποιά νομίζετε ότι είναι η ρίζα της κρίσης και τι πρέπει να κάνουμε;


Μ.Θ.  Η ρίζα της κρίσης είναι η απόφαση του ΑΫΛΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, του Ροκφέλερ και της Γκόλντμαν Ζάξ που βάλθηκαν να διαλύσουν τους λαούς για να οικοδομήσουν πάνω στα ερείπια την δική τους Αυτοκρατορία. Στην πάλη αυτή το ΧΡΗΜΑ (η Οικονομία) νίκησε κατά κράτος την ΠΟΛΙΤΙΚΗ δηλαδή τους πολίτες. Σήμερα όλοι οι άρχοντες της Ευρώπης δεν είναι παρά μαριονέτες στην εισβολή την Τραπεζών και κυρίως του ΑΫΛΟΥ, του χρηματιστικού χρήματος.

Γι' αυτό ο Λαός μας θα πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις του με όλους τους άλλους λαούς που θίγονται. Πρέπει απέναντι στο ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ, αυτό του ιδιότυπου νεοναζισμού να υψώσουμε το ΜΕΤΩΠΟ των Λαών. Και η δική μου αισιοδοξία από κει πηγάζει. Δεν είμαστε μόνοι. Όπως δεν ήμασταν μόνοι την εποχή του αντιφασιστικού αγώνα. Και νικήσαμε!

Δ.Κ.  Πρέπει να φύγουμε ή να μείνουμε στην Ευρώπη;


Μ.Θ. Μα εμείς είμαστε η Ευρώπη. Για μας Ευρώπη είναι η Ευρώπη του Πολιτισμού, των Επιστημών, της Ειρήνης. Σ' αυτήν την Ευρώπη ανήκουμε, που είναι η μεγάλη ελπίδα όλων των Λαών. Είναι λάθος να συνδέουμε τα φαινόμενα Σαρκοζί ή Μέρκελ με τον Γαλλικό ή Γερμανικό Λαό.

Άλλωστε, το Μαύρο Μέτωπο, μετά την Ελλάδα χτυπά με τις ίδιες μεθόδους τους Ιρλανδούς, Πορτογάλους, Ισπανούς, Ιταλούς. Αύριο θα χτυπήσουν και την Γαλλία. Πιστεύω ότι κανένας δεν θα ξεφύγει. Ο κίνδυνος είναι παγκόσμιος, δηλαδή προέρχεται από διεθνή κέντρα που μισούν όλους τους Λαούς.

Δ.Κ. Τι πρέπει να κάνει ο ελληνικός λαός;

Μ.Θ. Αυτό που κάνουμε τώρα εμείς, δηλαδή την οργάνωση του Μετώπου της Αντίστασης. Εμείς το ονομάζουμε ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α., δηλαδή «Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση».

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Κωνσταντακόπουλος, Δ.


ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΙΤ 

Επιχειρηματολογώντας υπέρ της τήρησης των διεθνών υποχρεώσεων, που η κυβέρνησή του συνδιαμόρφωσε, ένας Υφυπουργός ισχυρίστηκε στην τηλεόραση ότι, χωρίς έκτη δόση, σύντομα δεν θα έχουμε να φάμε! Δεν γνωρίζουμε αν είναι αλήθεια, γιατί είδαμε τα λεφτά να υπάρχουν και μετά να τελειώνουν και να ξανατελειώνουν από τον Σεπτέμβριο. Ακούσαμε από τον κ. Σπυρόπουλο ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με μισθούς και συντάξεις και από τον κ. Κουτρουμάνη να υποστηρίζει το αντίθετο. Και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για το αν θα πεινάσουμε περισσότερο με ή χωρίς τις δόσεις.

Ας υποθέσουμε όμως ότι, όντως, κινδυνεύουμε να πεινάσουμε. Επί μνημονίου μας απειλούν διαρκώς με καταστροφές που τελικά προκαλούνται, ίσως για να γίνουν πειστικές. Ποιος φταίει που φτάσαμε, αν φτάσαμε, σε τέτοιο σημείο ; Κυρίως, τι κάνει μια κυβέρνηση που η χώρα της αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα ; Υποθέτουμε, με το λίγο μυαλό που μας απέμεινε, ότι, αντί να τρομοκρατεί τον πληθυσμό, κάνει έκτακτες εισαγωγές σιτηρών και άλλων τροφίμων, φαρμάκων, πετρελαίου, ειδών στρατιωτικής επάρκειας για έξη μήνες. 'Oτι εκπονεί σχέδια αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, αρχίζει απαραίτητη στροφή της οικονομίας προς τη γεωργία και την αυτάρκεια, ενθαρρύνει τη δημιουργία παραγωγικών και καταναλωτικών συνεταιρισμών, αντί να συγκεντρώνεται στο ... άνοιγμα των φαρμακείων τις Τετάρτες ή τη διάλυση του κράτους, όπως απαιτεί η τρόικα. Δηλαδή, αν, ο μη γένοιτο, γινόταν πόλεμος θα πείναγε η χώρα σε μια εβδομάδα; Τι είναι αυτά; Μπορείς να διαπραγματευθείς ανακοινώνοντας ότι κατέρρευσες;

ΝΔ άνευ σχεδίου

Η ΝΔ υποστηρίζει ότι επιδιώκει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Για ποιο λόγο τότε παραμένει ανύπαρκτη στην Ευρώπη, δεν κινητοποιεί επιχειρήματα, δεν χρησιμοποιεί στον διεθνή δημόσιο λόγο της και τις κατ¨ιδίαν επαφές τον ορυμαγδό επικρίσεων του Μνημονίου από περίπου όλους τους σοβαρούς οικονομολόγους του κόσμου... Ακόμα και η Μέρκελ βγήκε τις προάλλες, θρασύτατα, να πει ότι έκαναν λάθος στην Ελλάδα και μετά να ανακοινώσει ότι θα το συνεχίσει! Γιατί δεν εμφανίζει η ΝΔ κάποιο σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο για την Ελλάδα και την Ευρώπη; Γιατί δεν επιχειρεί να φτιάξει συμμαχίες; Μέχρι προχθές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υποστήριζαν ότι δεν χρειάζεται καμία αναδιάρθρωση του χρέους, τώρα σχημάτισαν κυβέρνηση για να την εφαρμόσουν, με τους όρους Μέρκελ-Νταλάρα. Αποδεχόμενη κάθε παραλογισμό της τρόικας και πρωτοφανείς στην ευρωπαϊκή ιστορία, μετά το 1945 και απειλητικές για τη δημοκρατία παρεμβάσεις, στο εσωτερικό ευρωπαϊκής χώρας, η ελληνική πολιτική "ελίτ" επιδεινώνει και τα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά προβλήματα.

Προ δύο εβδομάδων, με αφορμή δημοσίευμα των New York Times, δημοσιεύσαμε άρθρο στον "Κ.τ.Ε." για τον κίνδυνο να καταστεί το χρέος απολύτως μη βιώσιμο και η χώρα να βρεθεί χωρίς κανένα διαπραγματευτικό όπλο και την περιουσία της, εσαεί υποτελής φόρου που θα αδυνατεί να καταβάλλει. Υπογραμμίσαμε ότι η Ελλάδα διαθέτει σήμερα, προ συμφωνίας αναδιάρθρωσης και ψήφισης της δανειακής σύμβασης, μείζον διαπραγματευτικό όπλο, το ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του χρέους της μπορεί να μετατραπεί σε δραχμές και να πληθωριστεί στη συνέχεια. Το όπλο υπάρχει, ως απειλή, και αν η Ελλάδα παραμείνει στην ευρωζώνη.

Στη συνέχεια του δημοσιεύματος συνεχίσαμε το ρεπορτάζ, απευθυνόμενοι και στα κομματικά επιτελεία, "μνημονιακών" και "αντιμνημονιακών", διερευνώντας  περαιτέρω τα του χρέους. Επιβεβαιώσαμε αυτά που ήδη γνωρίζαμε. Αντλήσαμε όμως και άλλες πληροφορίες, εξίσου σημαντικές και τρομακτικές με το ίδιο το χρέος. Πρώτον, ουδείς ασχολείται σοβαρά στη χώρα,  πλην Παπαδήμου και Χριστοδούλου. Αμφότεροι "περιγράφονται" από τον ευρωπαϊκό τύπο (π.χ. Monde, Independent, Nouvel Observateur) ως τμήμα της ευρωπαϊκής "κυβέρνησης Sachs", υπεύθυνοι για την ανάμειξη της αμερικανικής τράπεζας στην Ελλάδα που γιγάντωσε, για να "κρύψει", το χρέος. Δεν γνωρίζουμε τις σχέσεις τους με τη Διεθνή των Τραπεζών. Ευχόμαστε να μην είναι βλαπτικές για τη χώρα.

Εντούτοις, δεν θάπρεπε σε επίπεδο κομματικών ηγεσιών, επιστημονικών και ερευνητικών θεσμών να έχει γίνει ήδη πολύ δουλειά για ένα πρόβλημα που απειλεί την εθνική υπόσταση... Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα ή έγιναν ελάχιστα. Αρκεί μια περιδιάβαση στο διαδίκτυο, για να ανακαλύψει κανείς πάμπολλες μελέτες σε Ευρώπη και ΗΠΑ για την Ελλάδα, εξέταση σεναρίων κλπ. Μόνο το ίδιο το πειραματόζωο δεν εξετάζει τι μπορεί να του συμβεί! 'Οσοι αρμόδιοι δεν βρίσκονται σε κατάσταση άγνοιας ή αγραμματωσύνης (όλοι θυμόμαστε την "Κυρία Κρούγκμαν" ενός Υφυπουργού Οικονομικών!), δεν θέλουν να ξέρουν, ή δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη γνώση τους. 'Ενας από τους σοβαρότερους Υπουργούς μας είπε: "Εχετε δίκηο με το αγγλικό δίκαιο, αλλά οι τραπεζίτες δεν θέλουν να ακούσουν". Σωστό. Δουλειά τους είναι να μην ακούνε, εκτός αν υποχρεωθούν να ακούσουν. Ο Νταλάρα άκουσε τη Μέρκελ μόνο όταν τούπε: "Αυτά ή τίποτα".  Πρόκειται για την αλφαβήτα οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης, οι περισσότεροι πολιτικοί μας θα πάθαιναν όμως έμφραγμα ακόμα και φανταζόμενοι τέτοιο ρόλο. Προσέρχονται στις "διαπραγματεύσεις" αποφασισμένοι να μη φύγουν χωρίς υπογραφή, χωρίς να διαθέτουν πάντα απαραίτητο plan B και καταλήγουν να υπογράψουν περισσότερα από όσα η άλλη πλευρά ονειρευόταν.

Δειλία τέχνας κατεργάζεται

Υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ μας είπε "έχετε δίκηο για τη δανειακή σύμβαση, θα είναι καταστροφή αν ψηφιστεί με αυξημένη πλειοψηφία", και στη συνέχεια εξήγησε ότι θα εισηγηθεί στο Κόμμα του να τη ψηφίσει, αλλά κάνοντας δήλωση ότι δεν χρειάζεται αυξημένη πλειοψηφία, λες και μετράνε οι δηλώσεις και όχι οι ψήφοι για να ψηφιστεί μια σύμβαση. Δειλία τέχνας κατεργάζεται. Ο αστικός πολιτικός κόσμος έχει αποδεχθεί ψυχολογικά ότι μπορεί να χάσει το κράτος και έχει παραιτηθεί προκαταβολικά της προσπάθειας να το διατηρήσει. Επισημαίνοντας σε κορυφαίο 'Eλληνα πολιτικό τον κίνδυνο η Ελλάδα να καταλήξει όχι απλώς  προτεκτοράτο, αλλά μη βιώσιμο προτεκτοράτο, τον ακούσαμε να μας λέει ότι τα γένη επιβιώνουν και δίχως κράτος.

Είναι γεγονός ότι επιβιώσαμε αιώνες χωρίς κράτος, όχι όμως σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Και κυρίως γιατί, αν χάσαμε το κράτος, δεν χάσαμε την ψυχή. Ο Παλαιολόγος δεν φίλησε τα πόδια του Πορθητή, απάντησε στο τελεσίγραφο διαμηνύοντας: "Την δε πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστιν ούτε άλλου των κατοικούντων". 'Eνας άλλος, αποτρόπαιος κατά άλλα δικτάτωρ, ο μόνος που θα μπορούσε να πει Ναι, απέρριψε χωρίς σκέψη το τελεσίγραφο του παντοδύναμου 'Aξονα.

Δυστυχώς, αντίστοιχες καταστάσεις, απροθυμία να επωμιστούν την ευθύνη του μείζονος εθνικού προβλήματος και μεγάλη έλλειψη προετοιμασίας συναντά κανείς και στην πλειοψηφία των "αντιμνημονιακών". Ακόμη και διαπρεπείς νομικοί και συνταγματολόγοι που προέβησαν σε συντριπτική κριτική της δανειακής σύμβασης, τρόμαξαν τόσο πολύ από τις συνέπειες όσων οι ίδιοι επεσήμαναν, που κατέληξαν να πιστέψουν ότι δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν! Υπενθυμίζουμε ότι η σύμβαση, εκτός από την υποθήκευση όλης της τωρινής και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού κράτους και την υποχρέωση εκποίησής της προς όφελος των πιστωτών, περιλαμβανομένων των κρατικών τραπεζών και ενδεχόμενων ενεργειακών πόρων που θα ανακαλυφθούν, συνεπάγεται μεταξύ άλλων παραίτηση από την ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας, απαγορεύει αναδιάρθρωση του υπόλοιπου χρέους και δανεισμό από τρίτους, εμποδίζει τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, στέλνοντας τις ενστάσεις εγκυρότητας σε ξένα δικαστήρια.

Οι συντάκτες παρομοίων κειμένων δεν τα συντάσσουν γιατί δεν τους χρειάζονται και δεν σκέφτονται να τα χρησιμοποιήσουν. Κυβερνητικοί παράγοντες στην Αβάνα μας έλεγαν ότι, επισκεπτόμενος την Κούβα το καλοκαίρι, ο Λουξεμβούργιος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σόκαρε τους συνομιλητές του λέγοντας: "Δεν είναι αλήθεια ότι θα πάρουμε την Ακρόπολη, αλλά δεν είμαστε και πολύ μακριά".

Η απουσία ηθικής, ψυχολογικής, διανοητικής προετοιμασίας του πολιτικού προσωπικού, στην επιεικέστερη εκδοχή, μετατρέπουν ένα δύσκολο πρόβλημα σε καταστροφικό, μια σοβαρή γρίππη σε πνευμονία, με σοβαρή πιθανότητα κατάληξης του ασθενούς. 'Ολα γίνονται με την επίκληση της ανάγκης να βρεθεί ένας συμβιβασμός με τους εταίρους, που κάθε λογικός άνθρωπος θα προτιμούσε, υπό την απαράβατη προϋπόθεση ότι θα αφήσει την Ελλάδα βιώσιμο κράτος, ικανό να θρέφει τον πληθυσμό του και να υπερασπίζεται τα σύνορά του, οι διαρκείς όμως υποχωρήσεις τον καθιστούν δυσχερέστερο. Η διαρκής υποχώρηση καθιστά πιθανότερη "μετωπική σύγκρουση" του ελληνικού λαού, υπό τους χειρότερους όμως όρους γι' αυτόν και αφού προηγουμένως εξασφαλισθούν όσο γίνεται τα συμφέροντα των Δανειστών. Δεν συμβάλλει στην παραμονή στο ευρώ, την επιβίωσή του ή την ευρωπαϊκή ιδέα, συμβάλλει στην καταστροφή της Ευρώπης.



ΠΗΓΗ: http://www.spitha-kap.gr/el/articles/?nid=1761

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Nicolas Kaloy- ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ

Αναρτήθηκε από τον/την exomatiakaivlepo στο Νοεμβρίου 18, 2011
Προοίμιο και οιωνεί περίληψη του νέου βιβλίου του 
Ν.Καλογεροπούλου-Kaloy, Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ.
(Το βιβλίο θα εκδοθεί στις αρχές 2012. Από ELG, Geneva)
From: Nicolas Kaloy
=========================================================
Το κατωτέρω Μνημόνιο εστάλη στους Έλληνες Βουλευτές (Noεμ. 2011)


ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA (ELG) της οποίας το κεντρικό ενδιαφέρον είναι η  προώθηση της Ιδέας της Ηνωμένης Ευρώπης, έχει ήδη θέσει το πρόβλημα ειδικώς της Ελλάδος στα πλαίσια του μακραίωνος «Ανατολικού Ζητήματος».

Το 1853 σε συνομιλία του Τσάρου Νικολάου 1ου και του Άγγλου Πρέσβεως Sir Hamilton Seymour, έτέθη ο Μεγάλος Κανών που καθορίζει ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ την εξωτερική πολιτική των εξω-ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων (USA και UK): «ποτέ δε θα επιτρέψουμε η Ελλάδα να γίνει μεγάλη δύναμις» (βλ. J.A.R. Marriott, The Eastern Question, p.230). ΑΥΤΗ ΘΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;

Η ELG έχει πολλές φορές τονίσει ότι η Αμερική, αμέσως μετά τον πόλεμο και μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου, βοήθησε την Ελλάδα να υπερνικήσει τον κομμουνιστικό κίνδυνο κατά τον λεγόμενο «εμφύλιο» και αμέσως μετά να αναπτυχθεί οικονομικώς διότι, κατά ομολογία των ιδίων των Αμερικανών, «εάν μετά τις καταστροφές του «εμφυλίου» έμενε φτωχή ήταν σχεδόν μαθηματικώς βέβαιον ότι θα έπεφτε στα χέρια του Σοβιετικού καθεστώτος». Από το άλλο μέρος, οι Έλληνες του εξωτερικού, ιδίως οι εφοπλιστές που με τις ικανότητές των δημιούργησαν την ΠΡΩΤΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, έδειξαν μεγάλη προθυμία να επενδύσουν μεγάλα κεφάλαια στην Ελλάδα με την εκφρασμένη πρόθεση να καταστήσουν τον Πειραιά διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, όπως το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη! 

Άλλοτε, τον 19ον αι. οι μεγάλοι Έλληνες κεφαλαιούχοι του εξωτερικού έδειξαν την ίδια προθυμία αλλά ο ρόλος τους περιοριζόταν σε έργα «ευεργεσίας» προς την Πατρίδα (π.χ. το Καλλιμάρμαρο, το Ζάππειο, τα ωραία κλασικά κτίρια της οδού Πανεπιστημίου κλπ.). Τώρα, μετά τον Μεγάλο πόλεμο η τάσις δεν ήταν μόνον η «ευεργεσία» αλλά ήταν οι πολλών ειδών επενδύσεις για εκβιομηχάνιση της Ελλάδος. Ενώ πρώτα η Ελλάς τους αντιμετώπιζε «ευγνωμονούσα» και αφιέρωνε οδούς και Πλατείες στο όνομά τους, τώρα (ίσως ο πατροπαράδοτος, από αρχαιότητος, φθόνος, ίσως η έξόχως ικανή προπαγάνδα του Αριστερισμού, ίσως η επέμβαση των μυστικών υπηρεσιών εις όφελος των δυτικών συμφερόντων, ίσως και οι τρεις συντελεστές, ο καθένας προς ίδιον όφελος) το κλίμα εστράφη σφοδρώς εναντίον τους. Υπερισχύει στην συνείδηση ευρέων στρωμάτων του λαού το κατόπιν εντολών κήρυγμα του Ανδρέα Π. «ενάντια στο μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο» Η προπαγάνδα ενισχύετο με διάφορα κρυφά μέσα εντός και εκτός της Ελλάδος από το Αμερικανικό πολιτικό κέντρο. Διατί;

ΔΙΟΤΙ η μεγάλη ανάπτυξη που παρετηρήθη κατά την 20ετία 1953-1973, ΕΘΟΡΥΒΗΣΕ τους Αμερικανούς που έβλεπαν κίνδυνο της, κατά την λογική του Ανατολικού Ζητήματος, επιρροής τους στην Ελλάδα. Xώραν, που η γεωστρατηγική της θέση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ζωτική για την ικανοποίηση των συμφερόντων τους τα οποία (όπως αναλυτικότατα και λεπτομερέστατα αναφέρει ο Καθηγητής στο ΜΙΤ Noam Chomsky στο βιβλίο του HEGEMONY OR SURVIVAL, America’s Quest for Global Dominance) τίθενται υπεράνω οιασδήποτε ηθικής. Είναι σαφές ότι μια Eλλάδα οικονομικώς ισχυρή δύναμις δεν θα μπορούσε να παραμένει ο τυφλός υπηρέτης των Αμερικανικών συμφερόντων. Σαφή αντίληψη της ακολουθουμένης στρατηγικής των ΗΠΑ δίνει ο λόγος του Henry Kissinger που εδημοσιεύθη περί το 1992:

«Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι’αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Εννοώ, να πλήξουμε την γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας ενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατ. Μεσόγειο, στην Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για την πολιτική των ΗΠΑ».

Ο Henry Kissinger σε προσωπική επιστολή του στον γράφοντα διέψευσε ότι προέβη σε αυτή την δήλωση. Παρά το (μάλλον αμφισβητούμενο) αυτό γεγονός, η πολιτική αυτή εφαρμόζεται κατά γράμμα και συστηματικώς από διάφορα ελληνικά κέντρα στην Ελλάδα με σοβαρή διείσδυση στο Υπουργείο Παιδείας για το οποίο, μετά λόγου γνώσεως, απεσβέσθη ο όρος «Εθνικής», αμέσως μόλις ο Γιώργος Α. Παπανδρέου ανέλαβε την εξουσία το 2009. 

Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ο κατ’ αρχήν άνθρωπός τους για να σταματήσει η οικονομική άνοδος. Το μέσον που εχρησιμοποιήθη ήταν η φιλοαριστερή και (δήθεν) αντιαμερικανική πολιτική του για αλίευση των ψήφων της Αριστεράς προσκείμενης προς την τότε Σοβιετική Ένωση. Η πολιτική του αυτή υπήρξεν επιτυχής διότι εμείωσε σημαντικά το ποσοστό δυνάμεως του ΚΚΕ. ΕΤΣΙ εξηγείται και η φράση του Αμερικανού Πρέσβεως Στερν «δεν μας ενδιαφέρει τι λέει ο Α.Π. αλλά τι κάνει». 

Ο Καραμανλής, ο και «Εθνάρχης» αποκαλούμενος, επαναπατριζόμενος θριαμβευτικά κατά την μεταπολίτευση εσκέφθη, για να γίνει αρεστός στον λαό, προ μάλιστα του κινδύνου από τον πολιτικό του αντίπαλο ο οποίος διεκήρυττε «το μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο που πίνει το αίμα του λαού», προέβη σε θεαματική δίωξη και διαπόμπευση των κυριοτέρων Ελλήνων επενδυτών με πρώτους τον Νιάρχο και τον Ανδρεάδη. Παραλλήλως ετοίμασε και εδραίωσε Συνταγματικώς με το άρθρο 106 §3 του Συντάγματος την πολιτική κρατικοποιήσεων και εκδιώξεως των ιδιωτικών επενδύσεων. Το ατυχές αυτό άρθρο 106 λέγει τα εξής στην §3:

Tην επανεξαγωγή κεφαλαίων εξωτερικού, μπορεί να ρυθμίζονται με νόμο τα σχετικά με την εξαγορά επιχειρήσεων ή την αναγκαστική συμμετοχή σ’ αυτές του Kράτους ή άλλων δημόσιων φορέων, εφόσον οι επιχειρήσεις αυτές έχουν χαρακτήρα μονοπωλίου ή ζωτική σημασία για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, ή έχουν ως κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο.

Τότε ακούσαμε ΔΙΕΘΝΩΣ «ούτε δραχμή πλέον στην Ελλάδα». ΕΤΣΙ εξηγείται ακριβώς γιατί, ενώ οι ιδιωτικές επενδύσεις ηύξαναν επί μία εικοσαετία (1953-1973) κατά ετήσιο μέσον όρο 10% του ΑΕΠ, κατέρρευσαν μονομιάς, αμέσως μετά την εισαγωγή του νέου Συντάγματος, στο θεαματικό ποσοστό του 0,6% (μηδέν, έξη) και γιατί, το ετήσιο ΑΕΠ, που επί 20ετίαν ήταν σταθερώς στο εκπληκτικό επίπεδο του 7-8% (δεύτερη χώρα σε ανάπτυξη η Ελλάς μετά την Ιαπωνία!) κατερρακώθη στο 3,5% (1975-1980) και κατέρρευσε στο 1,5% (ενάμισυ %) επί της ηγεμονίας του «οικονομολόγου» Ανδρέα Παπανδρέου (1980-1990)!

Συνεχίζοντας την τραγική και εγκληματική για την Ελλάδα πολιτική του ο Ανδρέας Π., πάντοτε για εξασφάλιση ψήφων αλλά και για ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ προς μονιμοποίηση της υποτέλειας, προέβη σε ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ καταστρέφοντας όλες τις δυναμικώς αναπτυσσόμενες βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΕΙΡΑΊΚΗ ΠΑΤΡΑΊΚΗ κλπ). Έτσι, η συστηματική εγκληματική πολιτική κατέστρεψε κάθε είδους βιομηχανία στην Ελλάδα.

Με την δίωξη του κεφαλαίου των επενδυτών (κυρίως Ελλήνων της αλλοδαπής και όχι μόνον) η αύξηση της ανεργίας αντιμετωπίζεται, αρχής γενομένης με τον «Εθνάρχη», με την αύξηση προσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων με κομματικά εκάστοτε κριτήρια – τακτική (προσοδοφόρος ψήφων) η οποία συνεχίζεται και εντείνεται από το ΠΑΣΟΚ μετά το 1981. Αλλά τότε ακριβώς ο Ανδρέας Π., για προσέλκυση ψήφων προς διαιώνιση της ηγεμονίας του, επιδίδεται συστηματικά στην πολιτική των παροχών με συνεχή δανεισμό. Η αρχή αυτή είναι γνωστή στους απατεώνες αρχίζοντας με τον Ponzi και καταλήγοντας στον Madoff, αλλά στο εξωτερικό οι δύο αυτοί εφευρέτες του Easy Money System βρίσκονται στην φυλακή ενώ ο θλιβερός μιμητής τους Ανδρέας Παπανδρέου εθριάμβευσε με τον θαυμασμό των Ελλήνων – μέχρι των σημερινών στελεχών του ΠΑΣΟΚ τα οποία τον ακολούθησαν και βοήθησαν στην εγκληματική εθνοκτόνο τακτική του. 

Ο συνεχής δανεισμός για παροχές που ηύξαναν την αγοραστική δύναμη αλλά χωρίς εγχώρια παραγωγή η οποία είχε συστηματικώς και με επιμονή καταστραφεί από τον «Εθνάρχη» και τον «Χαρισματικό», είχαν δύο αναγκαστικά επακόλουθα,

1ον,την κατά το σύστημα Ponzi και Madoff ικανοποίηση των τοκοχρεωλυσίων με νέον δανεισμό και επί πλέον,

2ον, την ανάγκη πρόσθετων δανείων όχι για παραγωγικές επενδύσεις αλλά για πληρωμή των αθρόως αυξανόμενων εισαγωγών.

Έτσι, το εξωτερικό χρέος το οποίον το 1973 η Χούντα άφησε στο υγιές ποσό των 335 εκατ. Δολλαρίων, έφτασε το 2010 τα 340 δισεκατομμύρια! Θαυμάστε τον «Χαρισματικό οικονομολόγο» του οποίου η έλευση και εισβολή στην Ελλάδα οφείλεται, και αυτή, σε τραγικό λάθος του «Εθνάρχη».

Δεν είχε συναίσθηση του τι έπραττε ο Ανδρέας Παπανδρέου; Φαίνεται ότι είχε.

Τον Αύγουστο 1987 λέγει: «Αυτό που υποτιμήσαμε, ήταν οι διαρθρωτικές αδυναμίες της προσφοράς. Έτσι, η αύξηση της ζήτησης λόγω των παροχών στράφηκε στις εισαγωγές»!

Ο θλιβερός «οικονομολόγος» …υπετίμησε αυτό που ξέρει και ο πρωτοετής φοιτητής: ότι η αύξηση των παροχών με εξωτερικό δανεισμό χωρίς αύξηση της παραγωγής, οδηγεί στον όλεθρο. Και όχι μόνον αυτό. Στις 12 Απριλίου 1984 λέγει στους χειροκροτούντες βουλευτές του:

«Δεν θέλω να σας πω ότι μπήκαμε στον Παράδεισο. Λέω τούτο: ότι αντί η πορεία της οικονομίας να είναι προς τα κάτω, είναι προς τα πάνω. Αυτό είναι το μήνυμα, είναι σημαντικό, και αυτό θα συνεχισθεί. Μπήκαμε δηλαδή σε κάποια περίοδο ανάκαμψης της οικονομίας. Είναι θετικό μήνυμα, η πάροδος του χρόνου είναι σήμερα ευνοϊκή».

Και μόλις 18 μήνες μετά, στις 17 Οκτωβρίου 1985, ο ίδιος αυτός τραγικός άνθρωπος λέγει το ιστορικώς περίφημο:

«Ήρθε η ώρα της Αλήθειας. Τώρα θα μου πείτε, την πρώτη τετραετία δεν είχαμε το συναίσθημα ότι επλησίαζε; Το είχαμε! Όμως η ταχύτητα με την οποίαν ήρθε αυτό προς το τέλος της πρώτης τετραετίας και την αρχή της δεύτερης, ήταν πράγματι εντυπωσιακή. Οι παρεκκλίσεις από τις προβλέψεις μας ήταν πολύ σημαντικές. Δεν ζητώ συγχωροχάρτι!».

Τι εξήγηση να δώσει κανείς σε αυτό το φαινόμενο; Την ίδια με το «λεφτά υπάρχουν» του γιού του το 2009; Σπανίως η Ιστορία ενός Έθνους μπορεί να παρουσιάσει τέτοια δείγματα ασυνειδησίας και θρασύτητος.

Αλλά το ερώτημα που γεννάται είναι αυτό: το Επιτελείο του, οι…«πρωτοκλασάτοι» του και ονομαστικώς, οι Βενιζέλος, Πάγκαλος, Σημίτης, Τσοβόλας, Κακλαμάνης δεν έβλεπαν τίποτε; Μόνον το 2011 ο κ. Πάγκαλος κατάλαβε και ομολόγησε ότι «μαζί τα φάγαμε, ακολουθώντας μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος»!

Δηλαδή, «αθλιότητα εξαγοράς» και «διασπάθισης δημοσίου χρήματος» για προσέλκυση ψηφοφόρων! Τελικώς, δεν υπάρχουν ευθύνες; Μόνος, ως κούκος, έγραφε στο βιβλίο του «Ο Mαρξιστικός Μύθος», σελ. 37, §2, το 1984 (το 1984!) ο Ν.Καλογερόπουλος-Kaloy, κάτοικος Γενεύης, ότι «η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος είναι τόσον ιστορικώς τελεσίδικη όσο και η Μικρασιατική καταστροφή»;

To ανωτέρω αναφερόμενο «Επιτελείο» δεν είχε καταλάβει τίποτε; Ή μήπως και αυτούς, το μόνο που ενδιέφερε είναι «να μη χάσουν τις εκλογές»;

Αντίθετα όμως εσκέφθησαν στην Ισλανδία – γνήσιο δημοκρατικό Κράτος. Η Εξεταστική Επιτροπή που συνέστησε η Βουλή από ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ, ΕΞΩΚΟΙΝΟ-ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ, ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΕΣ (όχι από Βουλευτές) έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων και κατελόγησε ευθύνες στον πρώην Πρωθυπουργό και λοιπούς συνεργούς οι οποίοι ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΑ ΦΥΛΑΚΕΣ!. Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ της Ισλανδίας είχε στην διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει – ακόμη και να κατασχέσει – στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες. Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Ισλανδικής Βουλής (http://sic.athingi.is) το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση της Ισλανδίας ονομάζει «Έκθεση της Αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο Πόρισμα», καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά.


ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ,

Πόσους από τους ζώντες πρέπει να βάλετε φυλακή και πόσους από τους τεθνεώτες της περιόδου από το 1975 πρέπει να γράψετε στην Ιστορία της πατρίδας μεταξύ αυτών «ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»;

Είναι καιρός ακόμη με δική σας πρωτοβουλία, να επιβάλλετε κυρώσεις για να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι και να μη επαναληφθεί το τραγικό αυτό φαινόμενο στο μέλλον – νόμος Ειδικής και Γενικής Προλήψεως κατά το Ποινικό Δίκαιο.

Σκεφθείτε το μέλλον των ελληνικών γενεών. Διότι θα είναι πολύ πιό τραγικό για σας αν δεν το κάνετε ΕΣΕΙΣ και το κάνει ο Ελληνικός λαός.

From the EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ...

=

ROAR on BBC World:


Why the media lies about Greece

16 / 11 / 2011
Yet apparently, in all this misery and chaos, bashing the Greeks seems like an infinitely more enjoyable pastime for Europe’s populist politicians and the factually illiterate international media. It’s time we put these lies to an end and start speaking truth.
Print Email 


  • del.icio.us
  •  
  • Facebook
  •  
  • Twitter
  •  
  • Reddit
  •  
  • Digg
  •  
  • Buzz-reality-tape
  •  
  • Bobit
  •  
  • Sync
  •  
  • NewsVine
  •  
  • Yahoo! Buzz
  •  
  • Netvibes
  •  
  • Google Bookmarks
  •  
  • SphereIt
  •  
  • Fark
  •  
  • StumbleUpon
  •  
  • PDF
by Jérôme E. Roos
Post image for ROAR on BBC World: why the media lies about Greece
In a short BBC interview today, I argued that the media’s witch hunt against Greece perpetuates a false impression that the Greeks themselves are to blame.
With special thanks to Naveena Kottoor, I was able to appear on BBC World Have Your Say today, for a brief segment on the international media’s coverage of the Greek debt crisis.
Asked whether I agreed that the international media are engaged in a ‘witch hunt’ against the Greek people, I pointed out that all talk about the Greeks being profligate, lazy and spoilt is simply not true (video below, my contribution from 34m50s onwards — somehow the audio got messed up):
Unfortunately, however, I didn’t get the time to back up these assertions with hard facts — so I would like this to use the opportunity to do so here.
Special thanks for the data below go out to Alex Andreou and Ingeborg Beugel.
MYTH #1: The Greeks are profligate
The unquestioned assumption in the international media is that the Greek debt crisis was caused by excessive state expenditure, an overburdened welfare state and an inflated public sector.
TRUTH #1: The Greek welfare state is actually anemic
Here are the facts:
Public spending: according to the Center for American Progress, public spending in Greece is only 44.6% of GDP. This is lower than the EU average, lower than Germany’s 46.6% and considerably lower than Sweden’s 55%.
Tax collection: the real problem is not social expenditure on the poor but the lack of tax collection from the rich. From 2001 to 2007, Greece collected only an average of 39.4% of GDP in taxes, compared to the EU 44.4% average.
MYTH #2: The Greeks are lazy
Another unquestioned assumption is that the Greeks don’t work enough — they retire at 50, take crazy amounts of paid holidays and lie around in the sun drinking ouzo most of the day. Angela Merkel, for example, recently called on the people of southern Europe to “work more, play less“, i.e. work more hours, retire earlier and take less holidays.
TRUTH #2: The Greeks actually work most of all Europeans
Here are the facts:
Hours worked per week: According to Eurostat data of 2005, the Greeks worked 43.1 hours per week (compared to 35.7 hours in so-called ‘thrifty’ Germany, with its much-touted ‘Protestant work ethic’).
Hours worked per year: More recent OECD data shows the Greeks to work an average of 2,119 hours per year — 690 hours more than the average German, 467 more than the average Brit and 356 more than the OECD average. In fact, out of all OECD countries, only the Koreans work more.
Amount of paid holidays: The paid leave entitlement in Greece is 23 days per year. This is actually below the EU average, and significantly lower than the minimum of 28 days in the UK and 30 (!) days in Germany.
Retirement age: Again, Eurostat data from 2005, shows the average age of exit from the labour force in Greece to be 61.7. This was higher than in Germany, France or Italy and higher than the EU27 average. It is being raised even further now as a part of the EU-IMF bailout conditions.
MYTH #3: The Greeks are spoilt
In a truly terrible piece of journalism earlier this week, Sean O’Grady (economics editor of The Independent) wrote that “for many in northern Europe, the rioting in Athens must remind them of a tantrum by a spoilt child.” He refers specifically to popular opposition to the cutting of the so-called “13th and 14th salary” as a key indicator of this ‘spoiltness’.
TRUTH #3: The Greeks suffer more than anyone else
Here are the facts:
According to Eurostat, even before crisis, in 2008, one in five Greeks (among them almost half a million children) lived under the formal poverty line of 500 euros per month.
An independent survey by Kapa Research and the London School of Economics found even worse data: a third of the Greek population now live in formal poverty (and mind you: this was in 2007 – it’s actually gotten a lot worse since as a result of these draconian austerity measures).
Every child in Greece is born with a 40,000 euro debt on their name.
Greece’s youth are now referred to in the country as Generation 700: because that’s the maximum monthly wage that young Greeks will typically make – that is, if they are lucky enough to find a job: according to the Financial Times, over 35 percent of young Greeks is out of work right now.
The so-called 13th and 14th salaries (Christmas, Easter and summer bonuses) are not additional salaries. As a Greek reader on this blog, Amalia, pointed out: “Greeks do not get two extra salaries a year; their annual salary is simply divided by 14 and they get two installments at Christmas, one and half at Easter and one and a half sometime in the summer.”
The Dutch get a 13th month worth of salary and Austria has a 14th month. Since these countries are not experiencing a similar budget crisis, this simply can’t be the cause of Greece’s debt.
The bottomline is: it doesn’t matter in how many installments you receive your salary (whether it’s in 12, 13, 14 or 2,000 parts); what matters is your annual salary. As long as you make less than 6,000 euros a year (as is the case for 20 percent of Greeks) you live in poverty — period.
Living costs in Greece are the highest of all of Europe.
As a result of this lethal combination of low wages and high living costs, millions of Greeks are forced to work two or three jobs just to survive.
Since last year’s bailout, the Greek economy contracted almost 5%, 50,000 to 65,000 business have been closed, unemployment increased by 400,000, industrial activity declined by 11%, the construction sector contracted by 73%. Partly as a result, suicide rates are reported to have nearly tripled.
All in all, this is a humanitarian tragedy of unprecedented proportions. How could Mr. O’Brady possibly keep a straight face arguing that the people experiencing all of the above, are somehow spoilt children?
MYTH #4 — the bailout is helping the Greek people
Part of O’Brady’s logic assumes that the Greeks should actually be grateful for receiving EU money in return for austerity measures. After all, EU taxpayers are footing the bill for the failures of the Greek people, no?
TRUTH #4: — it’s an indirect subsidy for Europe’s insolvent banks
Here are the facts:
First of all, the bailout is not a handout: the Greek people don’t actually benefit from the EU-IMF bailout. Even if the bailout money really did go to the Greeks, this wouldn’t necessarily be beneficial for the Greek people at all. After all, the bailout is a loan for which the EU and IMF charge an exorbitant 8 percent interest rate, meaning northern European tax payers and the IMF should make a handsome profit from their so-called ‘rescue aid’, while the Greeks will only be further indebted by it.
The bailout serves not Greece but Europe’s insolvent banks: as former IMF Chief Economist Kenneth Rogoff pointed out last year already, “a lot of European banks are insolvent.” The real problem of the European crisis isn’t the fiscal crisis in the periphery, it’s the financial crisis in the banking sector of the core.
Private bank exposure to Greek sovereign debt: BNP Paribas: 5bn – 7 percent of equity; Société Générale: 2,5bn – 6 percent of equity; Postbank: 1,2bn – 21 percent of equity; Kommerzbank: 2,9bn – 27 percent of total equity. That’s just a handful. More data here.
Central Bank exposure to Greek debt: the European Central Bank has 190bn of exposure to Greek debt.
ECB close to insolvency: according to a recent report by Open Europe, asset losses as small as 4.25% could tip the ECB into insolvency. Greek default alone would chip 2.35% to 3.47% off of the ECB’s capital base. Add in a Portuguese or Irish default and you have the European Central Bank – the flagship of European capitalism – literally going bankrupt.
But no one really seems to care about Europe’s ailing banks and the ECB. Indeed, hardly anyone is talking about it. Instead, we prefer to talk about the handful of Greek workers who retire at 50, the ‘spoilt children’ who refuse to accept the EU’s generous aid packages.
By narrowly channeling our ire onto the suffering people of Greece, we have completely lost sight of the infinitely larger structural problems we face in the European Union. Our private banks are insolvent. Our central bank is on the verge of bankruptcy. This is the real crisis.
Yet apparently, in all this misery and chaos, bashing the Greeks seems like an infinitely more enjoyable pastime for Europe’s populist politicians and the factually illiterate international media. It’s time we put these lies to an end and start speaking truth.
Thanks again to Naveena Kottoor and BBC World for allowing me a brief minute to highlight these concerns. I just wish there had been a little more time to delve into the real issues in depth./
ROAR magazine Summer 2011
ΠΗΓΗ http://www.hellenesonline.com/go/2011/11/roar-on-bbc-world-why-the-media-lies-about-greece/


Source: ROAR on BBC World: why the media lies about Greece

16 / 11 / 2011 | Tags:  |