| ||
| ||
|
Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012
Γιατί ο Πρόεδρος της ΒΟΥΛΗΣ ΔΕΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ ΤΗ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ & ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ?
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012
Ηλίας Σταμπολιάδης
Αγαπητοί φίλοι Καλά Χριστούγεννα,
Υπάρχει στην κοινωνία μία μερίδα ανθρώπων που είναι δυσαρεστημένοι από το σύστημα για διαφόρους ο καθένας λόγους όχι μόνο οικονομικής δυσπραγίας όσο κυρίως για λόγους ψυχολογικής στέρησης και έλλειψης ευκαιριών για προσωπική αναβάθμιση. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν στόχο την εξουσία και ούτε μπορούν να την καταλάβουν διότι δεν είναι οργανωμένοι για κάτι τέτοιο. Σαν σύνολο δρουν αυθόρμητα και όχι βάσει σχεδίου διότι σαν άτομα έχουν διαφορετικά συμφέροντα. Είναι οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για τις ενέργειες του συστήματος και αυτό το είδαμε στις συγκεντρώσεις της πλατείας Συντάγματος.
Ιστορικά το σύνολο αυτό, που οι κοινωνιολόγοι αποκαλούν μάζα, το εκμεταλλεύονται οργανωμένες ομάδες, που σήμερα είναι τα κόμματα ως εντολοδόχοι του συστήματος και τους υπόσχονται ικανοποίηση των αιτημάτων τους, αλλά όταν αυτά καταλάβουν την εξουσία, φυσικώ τω λόγω, τους αποκόπτουν από αυτήν. Τα αιτήματα των στερημένων ανθρώπων λαμβάνουν ουτοπικές υποσχέσεις όπως π.χ. η δημιουργία μίας μη ταξικής κοινωνίας ενάντια στον φυσικό νόμο της διαφοροποίησης των μελών της, καθόσον αυτή λειτουργεί σαν ένας οργανισμός . Η κοινωνική αυτή μάζα παραμένει αδρανής μέχρι να δοθεί η αφορμή να επαναστατήσει. Το αίτιο είναι πάντα παρόν, και έχει τη μορφή ενός μίσους προς το κράτος, χρειάζεται το συμβάν πουν θα το ενεργοποιήσει, αλλά ποτέ η μάζα δεν μπορεί να καταλάβει την εξουσία.
Παράδειγμα αποτελεί το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα που ενεργοποίησε τη μάζα υποσχόμενο το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και τον λαό στην εξουσία ενάντια στην κακιά δεξιά των εκμεταλλευτών. Όταν το ΠΑΣΟΚ ήλθε στην κυβέρνηση αν και στέρησε την κοινωνία από την παραγωγική της δυνατότητα αύξησε βραχυπρόθεσμα την καταναλωτική της ικανότητα δανειζόμενο χρήματα για τον παράνομο πλουτισμό των μελών της εξουσιαστικής ομάδας δίδοντας ψίχουλα στον λαό. Τώρα, μέσω στερήσεων καλούν τον λαό να εκποιήσει την κρατική και ιδιωτική του περιουσία λόγω της αδυναμίας του να παράγει πλούτο και να αποπληρώσει τα υψηλότοκα δάνεια και τις ζημιές της διεφθαρμένης δημοσιονομικής διοίκησης, των τραπεζών και των ιδιωτών που μέσω των μνημονίων μετέτρεψαν σε δημόσιο χρέος στην πλάτη των πολιτών.
Η επαναστατική κοινωνική μάζα αυτήν τη στιγμή παραμένει αδρανής και εφαρμόζουν όλες τις μεθόδους προπαγάνδας να την κρατούν σε παθητική στάση διαχειριζόμενοι τον φόβο και τις ψευδείς αναλύσεις αφενός και την διάσπαση της αφετέρου. Η διάσπαση αυτή έχει δύο μορφές. Η πρώτη είναι η καλλιέργεια του ατομικισμού μέσω του οποίου τα μέλη της μάζας προτρέπονται προς το ατομικό συμφέρον, που εκ φύσεως δεν είναι το ίδιο για όλους, και αγνοούν το κοινό συμφέρον. Η δεύτερη μορφή διάσπασης είναι ο διαχωρισμός της σε εχθρικές ομάδες. Σήμερα τα μέλη της επαναστατικής μάζας δεν έχουν άλλες βασικές επιλογές από το να ακολουθήσουν είτε τον ΣΥΡΙΖΑ, ή την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ διασπώμενα σε δύο εχθρικές παρατάξεις που καμία δεν εκπληρώνει επαρκώς τα αιτήματα τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αναβιώσει τον ρόλο του αρχικού ΠΑΣΟΚ με αριστερό υπόβαθρο όπως ο διεθνισμός και η ουτοπική υπόσχεση μια αταξικής κοινωνίας χωρίς εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αναβιώνει το ρόλο εθνικοσοσιαλιστών ενάντια στον διεθνισμό και την συγκέντρωση κεφαλαίων σε λίγα χέρια, υποκαθιστώντας συγχρόνως τις αδυναμίες του σημερινού κράτους να προστατεύσει τους πολίτες από την εισβολή ξένων μεταναστών με κοινή εχθρική προς τον χριστιανισμό θρησκεία, ενώ συγχρόνως κλείνει το μάτι και προς τους παγανιστές.
Η καταστροφή που επιτελείται σήμερα εις βάρος του ελληνικού κράτους και κυρίως του ελληνικού έθνους θα μπορούσε να σταματήσει μόνο όταν ευρεθεί η ομάδα και ο αρχηγός που θα ενοποιήσει την διασπασμένη επαναστατική μάζα. Μέχρι τότε αυτή θα πέσει θύμα πρώτα της αριστερίστικης προπαγάνδας που το σύστημα θα την φέρει στα μέτρα του και όταν αυτή θα αποτύχει θα έρθει και η σειρά των εθνικοσοσιαλιστών τους οποίους το σύστημα θα προσπαθήσει να εξαφανίσει πριν πάρουν την εξουσία.
Σήμερα μόνο η Εκκλησία θα μπορούσε να καθοδηγήσει το λαό αλλά δυστυχώς οι αρχιερείς, εκτός μεμονωμένων εξαιρέσεων, αναπαύονται ήσυχοι στον Σταυρό του Χριστού επιδιδόμενοι σε έργα αλληλεγγύης, που αν και χρήσιμα σε ώρες ανάγκης, σίγουρα δεν αποτελούν βιώσιμη τακτική ενός βαριά χειμαζομένου ιστορικού λαού που πρέπει να πάρει την τύχη στα χέρια του πριν εξαφανιστεί.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Χριστούγεννα 2012
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ- ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ CDS ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ (ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μόλις κατήλθε εκ του Βήματος ο κύριος όμηρος ομήρου. Και δεν αναφέρομαι σε ονοματεπώνυμο. Αυτό δεν το λέω εγώ. Το έγραψε ο Ανεξάρτητος πλέον Βουλευτής κ. Μπόλαρης, λέγοντας ότι ο κ. Βενιζέλος είναι όμηρος απέναντι σε αυτά που έχει υπογράψει στον έτερο όμηρο, τον Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά. Όμηρος ομήρου και ο ένας και ο άλλος. Όμηρος ομήρου, όμως, ποιου, σε τι, για ποιον λόγο; Όμηροι, διότι υπήρξε η υπογραφή και των δύο. Και όταν λέω υπογραφή, δεν το λέω με την αφηρημένη έννοια.
Με την προσωπική του υπογραφή ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς δεσμευόμενοι προεκλογικά προς τους δανειστές υποσχέθηκαν την εφαρμογή της πολιτικής που τώρα εφαρμόζεται. Η πολιτική αυτή είναι η συνέχεια της ίδιας πολιτικής του πρώτου μνημονίου, του δεύτερου μνημονίου και του επόμενου μνημονίου, μέχρι να φθάσουμε στο σημείο να παραδοθεί η εθνική κυριαρχία της χώρας με το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο της Γερμανίας και την κατάργηση των εθνών-κρατών, δηλαδή της ομοσπονδοποίησης της Ευρώπης και της υπαγωγής σε μία ευρωπαϊκή διακυβέρνηση, χωρίς να υπάρχει η έννοια του έθνους-κράτους.
Χαίρομαι που είναι εδώ ο Υπουργός κ. Σταμάτης. Θυμάστε αυτόν τον φάκελο, κύριε Σταμάτη; Θα σας τον θυμίσω εγώ.
Ήταν 2010 στο γραφείο σας, παρουσία του σημερινού Πρωθυπουργού, τότε Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, όταν ζητήσατε να διερευνηθεί πού πήγαν τα CDS και μου αναφέρατε την εταιρεία AJ Partner του κ. Θεόδωρου Μαργέλου. Και σας έφερα το φάκελο. Σας παρέδωσα ως Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας τότε, το φάκελο για το πώς η οικογένεια Παπανδρέου έστησε το παιγνίδι με τους διεθνείς κερδοσκόπους για τα CDS. Το αποτέλεσμα;
Είμαστε σήμερα εδώ, έχετε γνώση του φακέλου, έχετε γνώση τι έχει αυτήν τη στιγμή στα χέρια του ο εισαγγελέας κ. Κορέας και ο εισαγγελέας κ. Πεπόνης και έρχεστε εδώ ως Υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά με την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, παρισταμένου του εισηγητή, τότε γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που δεν προσδιόριζε την επερώτηση για τον κ. Παπανδρέου, για να υπερασπιστείτε τον κ. Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου.
Έρχεστε εδώ για να υπερασπιστείτε το συνέταιρο της κυβερνήσεώς σας, το σημερινό Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Βενιζέλο. Και ουσιαστικά μετατρέψατε τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ .
Αντιλαμβάνομαι την αγωνία του κ. Κεφαλογιάννη όταν η οικογένειά του είναι στη λίστα Λαγκάρντ. Η στήριξη από τον κ. Βενιζέλο είναι πολύ σημαντική, γιατί αυτή τη λίστα, στην οποία η οικογένειά σας περιλαμβανόταν, την κράταγε στο σπίτι του ο κ. Βενιζέλος επί πάρα πολύ καιρό.
Και γι' αυτό το λόγο είπε προηγουμένως ο κ. Βενιζέλος την εξής περίφημη φράση: «έχουν να κερδίσουν αυτοί που χρωστάνε μέσα και τα έβγαλαν έξω».
Αυτοί που χρωστάνε μέσα και τα έβγαλαν έξω είναι αυτοί τους οποίους κάλυπτε ο κ. Βενιζέλος και τώρα του ανταποδίδετε εσείς την κάλυψη.
Καλύπτετε την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και την Κυβέρνηση Παπαδήμου της οποίας ήταν υπουργός ο κ. Βενιζέλος. Αυτή ήταν η συναλλαγή σας. Αυτή είναι η συναλλαγή στην οποία στηρίζεται η σημερινή συγκυβέρνηση. Αυτή είναι η συναλλαγή που γίνεται για να καλυφθεί το θέμα των υποβρυχίων για το οποίο βρίσκεται μέσα ο Άκης Τσοχατζόπουλος, στον προθάλαμο ο Γιάννος Παπαντωνίου και εν συνεχεία ο κ. Βενιζέλος ως υπουργός Άμυνας που υπέγραψε αυτή τη σύμβαση με τον κ. Σαφά τον επενδυτή, με αποτέλεσμα σήμερα τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά να είναι κλειστά, να έχουν πάρει τα λεφτά για τα άλλα δυο υποβρύχια και η υπόθεση αυτή να μη βρίσκεται ακόμα στην εισαγγελία.
Εδώ θα διαφωνήσω με τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τον κ. Τσίπρα. Εμείς δε σας θέλουμε στο περιθώριο της ιστορίας. Σας θέλουμε στο σκαμνί μαζί με όλους αυτούς οι οποίοι λήστεψαν τον ελληνικό λαό. Εμείς σας θέλουμε στο σκαμνί και στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Θέλουμε πίσω τα λεφτά που έκλεψαν οι κερδοσκόποι υπό τη δική σας κάλυψη.
Να θυμίσουμε, λοιπόν, τι έχει γίνει. Ντομινίκ Στρος-Καν, ο πρώην Επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Εμφανίζεται σε μια συνέντευξη στο γαλλικό Canal+ στην οποία λέει ότι είχε συμφωνήσει με τον τέως Πρωθυπουργό, κ. Παπανδρέου, την είσοδο της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης, στο Μνημόνιο. Πότε; Πριν από τον Οκτώβριο του 2009. Πώς αποκαλύπτεται αυτό; Αποκαλύπτεται γιατί σε μια εκπομπή ο Λάκης Λαζόπουλος στον Alpha βγάζει το επίμαχο σημείο. Στην συνέντευξη που είχε κοπεί αποδεικνύεται, όπως λέει ο ίδιος ο κ. Στρος-Καν, ότι ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη συμφωνήσει την είσοδο της χώρας στο μηχανισμό στήριξης. Από εκεί και πέρα άρχισε η έρευνα για την οποία ενδιαφέρεται ο κ. Κεφαλογιάννης και φέρεται ότι δεν ξέρει. Θα σας την πω, λοιπόν και θα σας δώσω και τα στοιχεία.
Από εκείνη τη συνέντευξη προέκυψε, λοιπόν, ότι εν γνώσει του ο πρώην Πρωθυπουργός ήταν αυτός που κάλυπτε τη συμφωνία εισόδου της χώρας στο Μνημόνιο. Τι συνέβη εκείνη την επίμαχη περίοδο;
Εκείνη την επίμαχη περίοδο συνέβησαν τρία πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πουλάει τα CDS αξίας 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αγορά. Τα ασφάλιστρα κινδύνου, δηλαδή, τα οποία ουσιαστικά με τα spreads στην τιμή που βρίσκονταν θα κάλυπταν την πιθανότητα κινδύνου για τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία κατείχε τότε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Δηλαδή, πουλάει την ασφάλεια. Την ώρα που ο ίδιος γνώριζε ότι το σπίτι έχει πιάσει φωτιά, πουλάει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Σε ποιους; Θα το δούμε παρακάτω.
Την ίδια εκείνη εποχή η κ. Βάσω Παπανδρέου η πρώην συνάδελφός μας καταθέτει ερώτηση με συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκείνης της περιόδου για το Τ3, Τ10. Τι γίνεται δηλαδή; Οι συναλλασσόμενοι με τέτοιου είδους προϊόντα συμπεριλαμβανομένων των CDS θα μπορούσαν να αποπληρώσουν την αγορά ή την πώληση και θα γινόταν η κατάθεση σε 10 ημέρες. Άρα, κατά διαβολική σύμπτωση αυτός που αγόρασε τα CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αν ανέβαιναν τα spreads -και θα σας πω πώς ανέβηκαν- θα μπορούσε να πληρώσει από μέρος αυτών των χρημάτων, της πώλησης δηλαδή του 1/10, το σύνολο αυτών που αγόρασε και να έμεναν στο παντελόνι 25 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τρίτη διαβολική σύμπτωση: Την ίδια εβδομάδα που γίνεται αυτό, βγαίνει ο κ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο και ανακοινώνει την είσοδο της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης. Απογειώνονται τα spreads, απογειώνεται η τιμή των CDS. Απογειώνεται, δηλαδή, το κέρδος των κερδοσκόπων που αγόρασαν εν τω μεταξύ αυτή την εβδομάδα τα Τ3 - Τ10, τα CDS αυτά.
Βεβαίως, πολύ σωστά ο τότε Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς, στο γραφείο του παρισταμένου Υπουργού, του κ. Σταμάτη, μου ζητάει να διεξάγω έρευνα, σαν Βουλευτής τότε της Νέας Δημοκρατίας, για τα CDS. Αρχίζω να ψάχνω ποιες ήταν οι εταιρείες οι οποίες αγόρασαν CDS, που πόνταραν, δηλαδή, στην πτώχευση της Ελλάδος. Δώδεκα χιλιάδες CDS εκείνη την περίοδο.
Επειδή χάνετε συνήθως τα στικάκια, σας καταθέτω αντίγραφο στη Βουλή του cd για τα CDS. Είναι όλα μέσα.
Και αρχίζουμε, λοιπόν, να βλέπουμε τις εταιρείες που τα αγόρασαν.
Εταιρεία πρώτη και κύρια: Εταιρεία Unigestion. Το θυμάστε. Δεν το θυμάστε. Το ξεχάσατε. Το αντιλαμβάνομαι! Δεν πειράζει. Εταιρεία Unigestion.
Κι επειδή ξέρω ότι έχετε ασθενή μνήμη πλέον, που τώρα πια είναι φίλοι σας και συνομιλείτε με όλους αυτούς, σας θυμίζω την ερώτηση στις 26/5/2011, την οποία υπέγραψα ως Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και εγκρίνατε κι εσείς. Την καταθέτω για τα Πρακτικά.
Από τον Αρχηγό μου έπαιρνα εντολές τότε. Και πίστεψα ότι η Νέα Δημοκρατία τότε θα διερευνήσει το πώς έγινε η πώληση των ασφαλίστρων κινδύνου και οδηγήθηκε η χώρα στο μνημόνιο. Πίστεψα τότε τον Αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, την οποία υπηρετούσα 19 χρόνια, όταν έλεγε κατά του μνημονίου, μιλούσε για λάθος συνταγή και λάθος φάρμακο, όταν κατηγορούσε τον Παπανδρέου κι έλεγε ότι θα τον στείλει στο Ειδικό Δικαστήριο τότε. Αυτόν πίστεψα κι έκανα την έρευνα.
Ξεκινώ έρευνα για την εταιρεία αυτή, την εταιρεία Unigestion και της οποίας, αν θέλετε, και ορισμένα CDS σας τα έχω και πρόχειρα, για να τα δείτε και να φρεσκάρετε τη μνήμη σας, επί του ελληνικού, δηλαδή, χρέους. Είναι καμιά πενηνταριά σελίδες από 5.000.000, 6.000.000 το κάθε ένα.
Στην εταιρεία αυτή, λοιπόν, με έρευνα που ξεκινάω να κάνω κατ' εντολή της Νέας Δημοκρατίας, ανακαλύπτω ότι στέλεχος της Unigestion στον τομέα του Private Equity Hedge είναι ο κ. Αντρίκος Παπανδρέου, ο αδελφός του τότε Πρωθυπουργού. Ο αδελφός του Πρωθυπουργού, δηλαδή, εργαζόταν στην εταιρεία που αγόρασε ασφάλιστρα κινδύνου, που πούλησε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, και που πόνταρε στην πτώχευση της χώρας, ενώ ο άλλος αδελφός γνώριζε πολύ καλά ότι θα βάλει τη χώρα στο μηχανισμό στήριξης όταν θα απογειωθούν τα CDS.
Πάμε παρακάτω: Ανοίγω, λοιπόν, τη μερίδα του κ. Ανδρέα Παπανδρέου και βλέπω ότι ο ίδιος ο αδελφός του Πρωθυπουργού κατέχει και άλλη εταιρεία στην Ελβετία.
Πηγαίνω, λοιπόν, στο Επιμελητήριο της Ελβετίας, καταθέτω αίτηση μέσω του δικηγόρου και παίρνω το extre της εταιρείας I4CENSE.
Καταθέτω την αίτηση στη Βουλή ξανά, για να μην ξεχνιόμαστε. Όλα είναι κατατεθειμένα στη Βουλή και στη Δικαιοσύνη, στον κ. Κορρέ. Αν θέλετε κάτι παραπέρα, θα σας το δώσω.
Στην εταιρεία αυτή, λοιπόν, συνέταιρός του είναι ο Ζοζέ Μαρία Φιγκουέρες, ο πρώην Πρόεδρος της Κόστα Ρίκα, τον οποίο έδιωξαν από την Κόστα Ρίκα γιατί έκανε απάτη με την Alcatel. Τα άρπαξε από τα τηλέφωνα. Παράλληλα με αυτό, είναι το σύνολο των στελεχών του Τζορτζ Σόρος, μέσα σε όλες τις associations του Τζορτζ Σόρος, στο C40, στην «πράσινη ανάπτυξη» κ.ο.κ..
Ενημερώνεται ο Νίκος Νικολόπουλος, ο ανεξάρτητος σήμερα Βουλευτής, ο οποίος προς τιμήν του καταθέτει στη Δικαιοσύνη όλα αυτά τα οποία γνώριζε και μετά γεννιέται και μία άλλη υπόθεση, η οποία έρχεται ως επιβεβαιωτική όλης αυτής της ιστορίας που σας περιέγραψα. Η κ. Ζωή Γεωργαντά, εκ μέρους της ΕΛΣΤΑΤ, καταγγέλλει το σημερινό Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, που τότε η Νέα Δημοκρατία κατήγγειλε ως Αντιπολίτευση, αλλά τώρα τον στηρίζει ως Κυβέρνηση και παραμένει στην ΕΛΣΤΑΤ, ότι αλλοίωσε τα στατιστικά στοιχεία που οδήγησαν ουσιαστικά στην έκρηξη των spreads και στη δικαιολογία να πάρει την απόφαση η Κυβέρνηση Παπανδρέου και να προχωρήσει στη βίαιη είσοδο της Ελλάδος στο μηχανισμό στήριξης.
Έρχεστε, λοιπόν, τώρα εδώ και μου λέτε ότι θα πρέπει στο όνομα του καλού πολιτικού κλίματος να τα «κουκουλώσουμε». Ποια πράγματα να «κουκουλώσουμε»; Να «κουκουλώσουμε» τα πράγματα, την ώρα που έχουμε 3.000 νεκρούς που αυτοκτόνησαν γιατί δεν την βγάζουν; Να τα «κουκουλώσουμε» και να πούμε σε ένα εκατομμύριο οκτακόσιες χιλιάδες ανέργους να αντέξουν; Να τα «κουκουλώσουμε», την ώρα που το 80% των επιχειρήσεων κλείνει; Να τα «κουκουλώσουμε» γιατί; Μαζί τα «φάγαμε»; Όσοι τα «φάγατε» μαζί, ας τα κουκουλώσετε. Όσοι όμως είμαστε ελεύθεροι, ανεξαρτήτως το πού ανήκουμε, θα τα ξεσκεπάσουμε.
Κι οφείλουμε να τα ξεσκεπάσουμε, γιατί έτσι αποδεικνύεται το επονείδιστο του χρέους και το απεχθές του χρέους. Λέω το απεχθές του χρέους, διότι υπήρχε δόλος.
Επειδή ο κ. Βενιζέλος πριν από λίγο μας μίλησε για τη διερεύνηση και αυτής της ιστορίας, θέλω, κύριε Πρόεδρε, να σας απαντήσω ευθέως: Ναι, εμείς από το Βήμα της Βουλής σας καταγγέλλουμε, σας καταγγέλλω ως Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ότι εάν βρεθούν κάποιοι, κάποια hedge funds, τα οποία αγόρασαν φέτος το καλοκαίρι, πριν από λίγους μήνες ή λίγες ημέρες, ελληνικά ομόλογα στη μισή τιμή από την οποία θα αγοραστούν με την απόφαση που πήρε το Eurogroup, εμείς θα διερευνήσουμε και αυτούς τους κερδοσκόπους και τους πληροφοριοδότες τους. Να είστε βέβαιος γι' αυτό!
Κλείνω, ζητώντας να δούμε σε αυτή την επαναγορά ποιοι είχαν την εσωτερική πληροφόρηση ή ποιοι είχαν τη διαίσθηση και αγόρασαν ομόλογα κάτω από την τιμή που τα επαναγοράζουμε τώρα. Φοβούμαι πολύ ότι θα είναι οι ίδιοι.
Και μία μικρή λεπτομέρεια, με την οποία θα κλείσω. Ξέρετε, στη διάρκεια αυτής της έρευνας φάνηκε ότι πολλά συμφέροντα, τα οποία μετετράπησαν σε εκδοτικά συμφέροντα, αποφάσισαν να στηρίξουν την κάλυψη αυτής της ιστορίας και γι' αυτό το λόγο βλέπουμε εκδότη εφημερίδας να συμπεριλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ. Εγώ δεν λέω ότι όσοι είναι στη λίστα Λαγκάρντ είναι απατεώνες, ούτε ότι όσοι είναι στη λίστα Λαγκάρντ δεν έχουν δηλώσει αυτά τα οποία είχαν βγάλει προς τα έξω και δεν έχουν πληρώσει φόρους. Όμως, πρέπει να διερευνηθούν όλοι και ιδίως όσοι είναι πολιτικά πρόσωπα.
Όμως, και ένας εκδότης, όπως ο κ. Σκαναβής του «Ελεύθερου Τύπου», ο οποίος με λύσσα μας χτυπά από την ώρα που ξεκίνησαν οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, για να μην προχωρήσει αυτή η έρευνα, πρέπει να εξηγήσει πώς ήταν στη λίστα Λαγκάρντ και από πού τον κρατάνε.
Όσοι είναι στις λίστες να διερευνηθούν, για να μην κοιτά, όπως λέτε και εσείς, ο βοσκός με τα κιάλια, αλλά να κοιτάμε εμείς και το βοσκό και το λύκο που έχει μπει στο μαντρί.
Γιατί ο λύκος στο μαντρί θα φάει το σύνολο των παιδιών μας και ήδη κατατρώγεται η ελληνική κοινωνία. Σε λίγες ημέρες θα έρθετε να ψηφίσετε εσείς ότι πρέπει γι' αυτή την πολιτική να φορολογήσουμε τη δυνατότητα του Έλληνα να έχει παιδί. Έ, αυτή την πατρίδα εμείς δεν την σκοτώνουμε! Θα τη διατηρήσουμε μέχρι τέλους.
Ευχαριστώ πολύ.
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012
ΡΟΜΑ
Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΙΑΣ ΤΣΙΓΓΑΝΑΣ
«Είμαστε μειονότητα μέσα στη μειονότητα»
ΠΕΜΠΤΗ, 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 13:24
Γενναία και συγκλονιστική μαρτυρία Μουσουλμάνας Τσιγγάνας στη Γενεύη για την καταπίεση από τους Τουρκόφωνους
Στο 5ο συνέδριο του ΟΗΕ για τις μειονότητες στη Γενεύη (27 & 28 Νοεμβρίου 2012) ακούσθηκε η συγκλονιστική μαρτυρία μίας Μουσουλμάνας Τσιγγάνας από τη Θράκη. Πρόκειται για τη Σαμπιχά Σουλεϊμάν, πρόεδρο του συλλόγου Γυναικών Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα».
«Ονομάζομαι Σαμπιχά Σουλεϊμάν, είμαι Μουσουλμάνα Ρομά από την Ξάνθη στην Ελλάδα και πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Δροσερού «Η Ελπίδα».
Ζητώ συγνώμη που δεν μπορώ να μιλήσω απʼ ευθείας σε κάποια από τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται στο συνέδριο αλλά δεν τις έμαθα ποτέ.
Η μητρική μου γλώσσα είναι ρομάνι, η γλώσσα των Τσιγγάνων. Πάρα ταύτα επειδή είμαι μουσουλμάνα της Θράκης υποχρεώθηκα να πάω σε σχολείο όπου διδάχθηκα μια τρίτη γλώσσα, τα τούρκικα. Αυτό κάνουν κάθε χρόνο εκατοντάδες έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι Ρομά με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε σήμερα μειονότητα εντός της μειονότητας.
Το ίδιο συναίσθημα της μειονότητας μέσα στη μειονότητα το αισθανόμαστε σε κάθε βήμα μας μέσα στην κοινωνία. Οι μουσουλμάνοι τουρκικής καταγωγής προσπαθούν να μας επιβάλλουν εκτός από τη γλώσσα τους και την ταυτότητά τους.
Ξοδεύουν πολλά λεφτά για να χτίσουν τζαμιά μέσα σοτυς οικισμούς μας. Μας λένε ότι οι Τσιγγάνοι πεθαίνουν νέοι επειδή δεν είναι καλοί Τούρκοι και πιστοί μουσουλμάνοι. Εμείς, όμως ξέρουμε ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι περισσότερα σχολεία και νοσοκομεία όχι τζαμιά που άλλωστε η Θράκη έχει πολλά.
Εδώ και χρόνια επιμένουν να φτιάξουν σωματεία και να τα ονομάσουν «τουρκικά». Στη συνέχεια προσπαθούν να μας γράψουν σε αυτά τα σωματεία για να μας υποχρεώσουν κι εμάς να πούμε ότι είμαστε Τούρκοι.
Πριν μερικά χρόνια το ελληνικό κράτος όρισε να πηγαίνουμε υποχρεωτικά σε νηπιαγωγεία. Οι τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνοι έφτιαξαν δικά τους νηπιαγωγεία όπου διδάσκονται μόνον τουρκικά. Μας πιέζουν να γραφτούμε σε αυτά τα νηπιαγωγεία.
Θέλουμε να έχουμε καλή εκπαίδευση στη γλώσσα του κράτους που ζούμε. Το κράτος δεν κάνει αρκετά. Θέλουμε περισσότερα δημόσια σχολεία. Θέλουμε να μας προστατεύει επειδή είμαστε μουσουλμάνες γυναίκες με δικαιώματα που παραβιάζονται διαρκώς από ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι δικαίωμά τους να φέρονται άσχημα στις γυναίκες τους. Περιμένουμε την πραγματική βοήθεια από το ελληνικό κράτος.
Η Διακήρυξη του ΟΗΕ για τις μειονότητες λέει ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η ιδιαίτερη ταυτότητα και ο πολιτισμός μας. Αυτό δεν ισχύει μόνον για το κράτος στο οποίο ζούμε αλλά και για τους μειονοτικούς συμπολίτες μας. Οι τελευταίοι προσπαθούν να μας επιβάλλουν την τουρκική ταυτότητα αντί της δικής μας ταυτότητας των Ρομά.
«Δεν θέλουμε να αλλάξουμε τη δική μας ταυτότητα με μία άλλη. Θέλουμε να μας αφήσουν ήσυχους και να μην παίζουν πολιτικά παιχνίδια εις βάρος μας.»
Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012
Χρῆστος Γιανναρᾶς |  |
Posted: 04 Jun 2012 05:46 AM PDT Στις εκλογές της 6ης Mαΐου έγινε περισσότερο από φανερό ότι τον ελλαδίτη ψηφοφόρο δεν τον ενδιέφερε η συμβατική πολιτική ετικέτα των κομμάτων, δεν επέλεξε κόμμα με κριτήριο την προτίμησή του για τη Δεξιά ή την Aριστερά ή τις Kεντρώες παραλλαγές τους. Ψήφισε για να αναχαιτίσει ή να εξευμενίσει τον εφιάλτη του «Mνημονίου». Eδωσε την ψήφο του σε όποιο κόμμα θα μπορούσε ενδεχομένως να επαναδιαπραγματευθεί τους απάνθρωπους όρους του Mνημονίου ή να εξασφαλίσει την αποφυγή της κοινωνικής έκρηξης και αιματοχυσίας – ή έστω να περισώσει κάποια ράκη αξιοπρέπειας μέσα στην καταστροφή που επέφερε το Mνημόνιο. Aυτή την προφανέστατη διαπίστωση δεν την κατόρθωσαν τα κόμματα: H N. Δ. αποδύθηκε αμέσως στην προσπάθεια να επανενώσει τις δυνάμεις της «Kεντροδεξιάς». Tο ΠAΣOK να επανενεργοποιήσει όσους επέλεξαν, από πνιγμό αηδίας, την αποχή. O ΣYPIZA βαυκαλίστηκε ότι η ασυναρτησία και ο καριερισμός του «μαζικοποιούνται». Mοιάζει απίστευτο, αλλά η πώρωση των κομματανθρώπων στην Eλλάδα έχει αχρηστεύσει ακόμα και τις ενστικτώδεις ενορμήσεις αυτοσυντήρησής τους. Eίναι προκλητική η απώλεια επαφής τους με την πραγματικότητα. Oλες οι τακτικές κινήσεις των κομμάτων, εν όψει των επερχόμενων και πάλι εκλογών, αποβλέπουν αποκλειστικά στην ψηφοθηρία με ψυχολογικά τεχνάσματα. Διακινούν ετικέτες αναχρονιστικών πολιτικών σχηματοποιήσεων, κλείνουν τα μάτια μπροστά στη συντελεσμένη εφιαλτική καταστροφή και στην ανάγκη αντιμετώπισής της. Ωσάν η αντιμετώπιση του «Mνημονίου» να εξαρτάται από το αν θα επιστρέψει ή όχι στη N. Δ. η πολιτικά ανύπαρκτη (τρεις φορές αποδοκιμασμένη μέσα από τις κάλπες) κυρία Θεοδώρα Mητσοτάκη. Ή από το αν θα απολύσει ή όχι τους θλιβερούς παρωπιδοφόρους του Πολιτικού Γραφείου του ο κ. Bενιζέλος. Ή από το πόσο θα εκτεθεί με δηλώσεις αφελούς κομπορρημοσύνης στα διεθνή MME ο μεθυσμένος από τη σημασία που ξαφνικα του δόθηκε, κ. Tσίπρας. Στην πραγματικότητα που τα κόμματα αρνούνται να τη δουν καταπρόσωπο, το πρόβλημά μας των Eλλήνων σήμερα (και βασικό διακύβευμα στις εκλογές που επέρχονται) είναι το Mνημόνιο το καταστροφικό της ζωής μας – όχι οι κενές από περιεχόμενο πολιτικές ετικέτες και τα γελοία ψευτορητορεύματα των κομμάτων. Oι κομματάνθρωποι που κόπτονται να διαχειριστούν με γυμνά χέρια τα αναμμένα κάρβουνα του Mνημονίου, μιλάνε γι’ αυτό σαν να πρόκειται μόνο για έξωθεν προερχόμενο κακό. Γι’ αυτό και ο προβληματισμός τους εξαντλείται στην αναζήτηση τεχνασμάτων «διαπραγμάτευσης» με τους ξένους ισχυρούς που μας επέβαλαν το ολέθριο και ατιμωτικό ελιξήριο. Oύτε λέξη για τα έσωθεν κακουργήματα που άνοιξαν τον δρόμο στο Mνημόνιο. Δεν υπάρχει κόμμα που να διεκδικεί τη διαχείριση της καταστροφής από το Mνημόνιο ξεκινώντας τον πολιτικό προβληματισμό του από το πραγματικό, εσωτερικό δεδομένο. Oτι στο Mνημόνιο μάς οδήγησαν οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου μας με τον εξωφρενικό δανεισμό, τον απίστευτο, για να τρέφεται ο Mινώταυρος του πελατειακού κράτους. Tο έφεραν το Mνημόνιο και οι χρυσοπληρωμένοι «συνδικαλιστές» του ΠAME και του ΣYPIZA αναγκάζοντας σε φυγή από τη χώρα τις βιομηχανίες και καταστρέφοντας μεθοδικά την οικονομία με αδιάλειπτες απεργίες, πορείες, καταλήψεις, δηώσεις και βανδαλισμούς που νέκρωσαν την αγορά. Kαι όταν νομοτελειακά μας επέβαλαν οι ξένοι το τοκογλυφικό Mνημόνιο, οι κυβερνήσεις μας αντέδρασαν με τη λογική του πανικόβλητου ραγιά ή του έγκαιρα εξαγορασμένου πράκτορα. Aν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε το πρώτο ενεργό και γόνιμο βήμα για την πολιτική αντιμετώπιση της καταστροφής και της φρίκης που μας πνίγει, είναι η παροχή όλων των στοιχείων στη Δικαιοσύνη για τον εντοπισμό και την τιμωρία των εγχώριων ενόχων. Ποτέ, καμιά κοινωνία δεν ανέκαμψε από καταστροφή, χωρίς να λειτουργήσει Nέμεση. Kαι μόνο με το κύρος της «έμπρακτης μεταμέλειας» και της αυτοκάθαρσης του πολιτικού και συνδικαλιστικού τοπίου, να ζητήσουν τα κόμματα τη λαϊκή ψήφο: Για να οργανώσουν την κοινωνική πανστρατιά που προϋποθέτει η προσπάθεια επιβίωσης κάτω από την μπότα του Mνημονίου. Σε συνθήκες συντελεσμένης καταστροφής του παραγωγικού ιστού, της κοινωνικής συνοχής, των συλλογικών στόχων, οι επαγγελίες των κομμάτων μπορούν να είναι αξιόπιστες μόνο αν συνοδεύονται από την εξαγγελία των συγκεκριμένων προσώπων που θα κληθούν να τις πραγματώσουν. Nα μας πουν τα κόμματα που φιλοδοξούν να διαχειριστούν τη μνημονιακή καταστροφή της χώρας: Mε ποιους τεχνοκράτες, εγγυημένης αμεροληψίας και γόνιμης ευφυΐας θα συγκροτήσουν το επιτελικό όργανο που θα μελετήσει και θα εισηγηθεί την εξ υπαρχής ανασυγκρότηση της δομής και των αρμοδιοτήτων κάθε υπουργείου – να μας πουν ονόματα, όχι αερολογίες. Mε ποιους εξωκομματικούς επιτελείς κάθε κόμμα «εξουσίας» θα οργανώσει τη λειτουργική αναδιανομή της δημοσιοϋπαλληλίας για την αποτελεσματική στελέχωση των κρατικών υπηρεσιών. Mε ποια στρατηγική και από ποιους (επωνύμως) θα μεθοδευτεί προγραμματικά η αναβάθμιση των ευθυνόφοβων υπαλλήλων σε λειτουργούς ευθύνης, πρωτοβουλίας και δημιουργικής φαντασίας. Ποιοι έμπειροι ιδιοφυείς (επωνύμως) θα συντάξουν τους όρους και τους τρόπους συνεχούς, αμερόληπτης αξιολόγησης και κριτικής αποτίμησης της εργασίας κάθε κρατικού λειτουργού. Nα μας πει κάθε κόμμα που φιλοδοξεί, στις σημερινές συνθήκες, να κυβερνήσει τη χώρα, ποιους Eλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες και κεφαλαιούχους, της διασποράς ή εγχώριους, θα μπορούσε να καλέσει και να τους αναθέσει τον επιτελικό σχεδιασμό ανάταξης της βιομηχανικής παραγωγής, προσέλκυσης επενδυτών και διευκόλυνσης των επενδύσεων. Nα μας πει κάθε κόμμα, ποιες προσωπικότητες καταξιωμένης εγκυρότητας, ειδικής κατάρτισης και κοινωνικής ευαισθησίας θα χρησιμοποιήσει για το (κλειδί της ανάκαμψης) Eθνικό Pαδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Ποια ονόματα θα συγκροτήσουν το επιτελείο κάθε κόμματος για την άσκηση εκπαιδευτικής πολιτικής. Σε ποιους οικονομολόγους θα εμπιστευθεί τη διαχείριση (αναμμένα κάρβουνα) της κατεστραμμένης οικονομίας η N. Δ., σε ποιους ο ΣYPIZA, σε ποιους το ΠAΣOK – να μας πουν ονόματα. Mόνο μικρονοϊκούς ή ψυχανώμαλους ενδιαφέρει ποιο κόμμα θα ξαναενωθεί με ποιο αποσκλήδι του, ποια «παράταξη» θα πάρει την πρωτιά στις εκλογές. H αγωνία είναι, πώς θα βγούμε, αν βγούμε, από την καταστροφή, ποια πολιτική είναι ικανή να αντιμετωπίσει το Mνημόνιο. Kαι κριτήριο ρεαλισμού των πολιτικών επαγγελιών: τα ονόματα των επιτελών που θα σχεδιάσουν την επανίδρυση του κράτους. Eπανίδρυση. H καταστροφή δεν αντιμετωπίζεται με ημίμετρα. |
Γ. Καραμπελιάς:
Αλέξης ή Αλέκα…
του Γιώργου Καραμπελιά
Σε πολλούς είναι γνωστή η αντίθεσή μου με το ΚΚΕ, που χρονολογείται εδώ και πάνω από σαράντα πέντε χρόνια, από το 1966. Άλλο τόσο διαρκεί και η αντίθεσή μου με το ΚΚΕεσ., από τη στιγμή της ίδρυσής του, το 1968. Στην πολιτική και ιδεολογική μου διαδρομή, ήρθα πολλές φορές σε σύγκρουση τόσο με τους πρώτους όσο και με τους δεύτερους. Όσο υπήρχε η Σοβιετική Ένωση και ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» του κρατικού καπιταλισμού, το κύριο μέτωπο εν τοις πράγμασι ήταν με το σοβιετόφιλο ΚΚΕ και τις πρακτικές του. Και οι παλιότεροι γνωρίζουν τις αναρίθμητες συκοφαντίες και επιθέσεις του ΚΚΕ εναντίον μου.
Το δίπολο της αριστεράς
Ωστόσο, από την εποχή της λεγόμενης περεστρόικα και στο εξής –η οποία οδήγησε προς στιγμή, και στην Ελλάδα, σε μια ενοποίηση των άσπονδων εχθρών στον ενιαίο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, το 1988-91–, η κατάσταση μεταβάλλεται. Η Σοβιετική Ένωση και το ανατολικό μπλοκ καταρρέει, το ΚΚΕ αποψιλώνεται από τα πιο σύγχρονα μεσοστρωματικά στελέχη του, και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ συγκροτείται ως ένα νέο μόρφωμα που περιλαμβάνει το εκσυγχρονιστικό ΚΚΕ και το ΚΚΕεσ. Η Δαμανάκη, ο Λαφαζάνης, ο Αλαβάνος, ο Δραγασάκης, ο νεαρός Τσίπρας προέρχονται όλοι από το ΚΚΕ, το οποίο, στη διάσπαση του 1991, απογυμνώνεται από την πλειοψηφία των μέχρι τότε προβεβλημένων στελεχών του, τα οποία συγχωνεύονται σε ένα νέο μόρφωμα με τους προερχόμενους από το ΚΚΕεσ. – Βούτσης, Παπαδημούλης, Κωνσταντόπουλος, Κουβέλης. Το ΚΚΕ περιορίζεται στους ηλικιωμένους της Εθνικής Αντίστασης –που σταδιακά εκλείπουν–, σε μια περαστική από τις τάξεις του νεολαία –οι Κνίτες έχουν ελάχιστο χρόνο ζωής στο κόμμα– και ένα τμήμα των λαϊκών στρωμάτων, μικρομεσαίων και εργατικών. Αντίθετα, ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ (μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ), εκπροσωπεί κατεξοχήν τα μεσαία στρώματα του δημοσιοϋπαλληλικού τομέα, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, τις ΔΕΚΟ, τις τράπεζες, τα ανώτερα μεσαία στρώματα των ελεύθερων επαγγελματιών –αρχιτέκτονες, μηχανικοί– και κατ’ εξοχήν τους διανοουμένους. Συνέβη δηλαδή κάτι ανάλογο με αυτό που είχε συμβεί στην πρώην Σοβιετική Ένωση και τις λοιπές ανατολικές χώρες. Τα νεαρά διευθυντικά στελέχη της Κομσομόλ και του σοβιετικού κόμματος, οι αίλουροι νεαροί, μεταβλήθηκαν στα νέα ηγετικά στρώματα της μετά την περεστρόικα περίοδο, ενώ στο Κομμουνιστικό Κόμμα έμεινε ο Τζουγκάνοφ, ο Γκίζι και ένα τμήμα των λαϊκών στρωμάτων. Έτσι και οι διψασμένοι για εξουσία νεαροί κνίτες της δεκαετίας του 1970 και 1980, που κάποτε υμνούσαν το σοβιετικό στρατόπεδο, πείστηκαν πλέον πως θα έπρεπε να επενδύσουν, για το μέλλον τους, μάλλον στις… Βρυξέλλες. Γι’ αυτό και πολλοί από αυτούς προχώρησαν και πέρα από τον Συνασπισμό, περνώντας στο ΠΑΣΟΚ, όπως η Δαμανάκη, ο Λοβέρδος, ο Ανδρουλάκης ή, προσεκτικότερα, ο Κοτζιάς. Στο ΚΚΕ έμειναν στελέχη μεγαλύτερης ηλικίας και μικρότερων προσδοκιών, αγκιστρωμένα στην αναπαραγωγή του μηχανισμού.
Είναι προφανές, με βάση αυτή την ανάλυση, πού βρισκόταν η δυναμική. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ-ΣΥΡΙΖΑ, σε όλη την περίοδο των είκοσι χρόνων που ακολούθησε, εξέφρασε την αριστερά της παγκοσμιοποίησης σε όλες τις εκδοχές της: από την πλέον ενσωματωμένη στο σύστημα (καθηγητές πανεπιστημίων, υπεύθυνοι εταιρειών ευρωπαϊκών προγραμμάτων, κ.λπ.) έως την πλέον «αμφισβητησιακή» (οι αριστερίστικες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ).Η τελευταία στρατολογούνταν συχνά από τους γόνους των ενσωματωμένων πατεράδων, αλλά έμεναν και αυτοί πιστοί στις αξίες του κοσμοπολιτισμού και «διεθνισμού». Γι’ αυτό, εξάλλου, όλα τα προηγούμενα χρόνια, και ιδιαίτερα στον κομβικό Δεκέμβρη του 2008, επέμεναν στο σχήμα της συμμαχίας Εξαρχείων-Κολωνακίου. Παρότι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε μικρότερα εκλογικά ποσοστά από το ΚΚΕ, ήταν αυτός που έδινε τον τόνο στην αριστερά, ενώ, από την εποχή Αλαβάνου και μετά, αρχίζει να διεκδικεί και έναν αυξανόμενο πολιτικό και όχι απλώς ιδεολογικό ρόλο, ως το think tank του εκσυγχρονιστικού στρατοπέδου.
Το ΚΚΕ, αντίστροφα, για να μπορέσει να διατηρηθεί και να διασωθεί η γραφειοκρατία του, ήταν υποχρεωμένο να μετακινηθεί σταδιακά από τη νεολαία και τα μεσοστρώματα και να αγκιστρωθεί στα λαϊκά στρώματα. Γι’ αυτό, τα τελευταία χρόνια, έχει μεταβάλει σε κέντρο βάρους της πολιτικής του τακτικής, το ΠΑΜΕ, τις κινητοποιήσεις για θέματα όπως η Χαλυβουργία, το Πέραμα, ενώ υιοθετεί παλιά «αριστερίστικα» συνθήματα του τύπου «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» κ.λπ. Στον βαθμό, δηλαδή, που τα Εξάρχεια, το Κολωνάκι και τα «προοδευτικά» βόρεια προάστια μετακομίζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ –και την ανεξαρτητοποιηθείσα συνιστώσα του, ΔΗ.ΜΑΡ– το ΚΚΕ πραγματοποιεί μία αντίστροφη κίνηση. Εξαιτίας δε του γεγονότος ότι η εργατική τάξη έχει συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια, από την αποβιομηχανοποίηση και την είσοδο των μεταναστών, αυτή η φιλεργατική πολιτική εκφράζεται με μια όλο και μεγαλύτερη θεωρητική και ιδεολογική ακαμψία –επιστροφή στον Στάλιν, τον Ζαχαριάδη και τον αριστερισμό της δεκαετίας του ’70. Η διαφορετική κοινωνική του σύνθεση το κάνει να κρατάει και μια άλλη στάση απέναντι στην κρίση που ζούμε σήμερα. Το ΚΚΕ, έχοντας τη μακρά και πικρή εμπειρία διώξεων, επαναστάσεων και ανατροπών ενενήντα χρόνων, γνωρίζει πολύ καλά πως δεν μπορείς να παίζεις με την επανάσταση, όπως κάνουν οι γόνοι των ανώτερων μεσοστρωμάτων. Γνωρίζει πολύ καλά πως μια καταστροφική επιτάχυνση της κρίσης θα πληρωθεί κατεξοχήν από τα λαϊκά στρώματα – παρότι, αυτά αγανακτισμένα, μοιάζουν να επιλέγουν τη λογική: «αφού έχουμε ήδη καταστραφεί, τι άλλο μπορούμε να πάθουμε». Το ΚΚΕ γνωρίζει ότι μπορούμε να πάθουμε πολύ χειρότερα, ιδιαίτερα όσοι δεν έχουν ευρώ σε ξένες τράπεζες ώστε να προσδοκούν κέρδη με την επιστροφή στη δραχμή.
Όμως, η ακαμψία του και η ξύλινη γλώσσα του καταστρέφει τη δυνατότητα να επικοινωνήσει άμεσα και πειστικά μ’ ένα λαό σε αναβρασμό. Έτσι, περιορίζεται στο να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και να υπενθυμίζει πως το λαϊκό κίνημα δεν έχει τη δυνατότητα να αναλάβει την εξουσία, άποψη που μοιάζει να είναι ηττοπαθής και να ευνοεί την ακινησία για ένα μεγάλο ποσοστό των αγανακτισμένων.
Η άνοδος του Σύριζα
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, από την εποχή της «αλαβανικής μεταπολίτευσης», μοιάζει να έχει ούριο τον άνεμο. Ήδη από το 2007, από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, με τα επαναλαμβανόμενα σπασίματα τραπεζών και καταστημάτων κάθε Πέμπτη, για αρκετούς μήνες, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να προσανατολίζεται από τον παραδοσιακό παρα-σημιτικό εκσυγχρονισμό σε μια νέα αυτόνομη πολιτική. Γι’ αυτό και ο κεντρογενής Νίκος Κωνσταντόπουλος αντικαταστάθηκε από τον απόγονο ενός πολιτικού τζακιού, που είχε θητεύσει στην ΚΝΕ και τις Βρυξέλλες, τον Αλέκο Αλαβάνο, τον άνθρωπο που εξέφρασε αυτό τον μετασχηματισμό. Τωόντι, μετά την πτώση του ΠΑΣΟΚ, το 2004, και την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε, σταδιακά, να εκφράζει πολύ πιο αποτελεσματικά, την αντιπολίτευση των δημοσίων υπαλλήλων των μεσαίων στρωμάτων και ιδιαίτερα των νεαρών, απ’ ό,τι το ετοιμοθάνατο και εσωτερικά φθαρμένο ΠΑΣΟΚ: στη διάρκεια των χρόνων 2004-09, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται στον πρωταγωνιστή της διαμαρτυρίας και φτάνει δημοσκοπικά κάποια στιγμή, το 2008, να υπερκεράσει ακόμα και το ΠΑΣΟΚ.
Τα πράγματα επιταχύνονται μετά την παγκόσμια κρίση του 2008. Το σύστημα του παρασιτικού εκσυγχρονισμού έχει μπει σε αθεράπευτη κρίση, το ΑΕΠ παύει να ανεβαίνει, οι διορισμοί στο δημόσιο φρακάρουν, τα πανεπιστήμια παύουν να προσλαμβάνουν τους αριστερούς διδάκτορες, τα ευρωπαϊκά προγράμματα δεν επαρκούν πλέον, η ανεργία των νέων αρχίζει να διογκώνεται. Ο Αλαβάνος και η περί αυτόν ηγετική ομάδα αντιλαμβάνεται πως ένας νέος ριζοσπαστισμός διαπερνά τα μεσαία στρώματα –ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες– που δεν μπορούν να αναπαράγονται απρόσκοπτα, όπως κατά την υπέροχη σημιτική εποχή. Έτσι, με αφετηρία τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, μετακινείται προς τα αριστερά, γεγονός που αποτυπώνεται και στην ενίσχυση των αριστερίστικων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Η πιο ολοκληρωμένη αποτύπωση αυτής της στρατηγικής υπήρξε ο Δεκέμβρης του 2008, όταν, κάτω από την πολιτική ομπρέλα του ΣΥΡΙΖΑ, θα ξεδιπλωθεί μια «μηδενιστική επανάσταση», έκφραση του αδιεξόδου μιας παρασιτικής κοινωνίας. Ο Δεκέμβρης του 2008 αποτελεί και την οριστική αφετηρία αυτού του νέου ΣΥΡΙΖΑ. Η εξουσία βρίσκεται κυριολεκτικά στους δρόμους και η κατάληψή της δεν είναι πλέον ανέφικτη. Απαιτείται απλώς θάρρος και… κατάλληλοι πολιτικοί ελιγμοί. Με επικεφαλής τον Αλαβάνο και μαθητευόμενο αρχηγό τον Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να πείθεται πως μπορεί δυνητικά να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ ως ο φορέας του πολιτικού κόμματος του «εκσυγχρονισμού», με αριστερότερο, κεϋνσιανό πρόσημο…
Η κρίση θα επιταχύνει τις εξελίξεις και θα επιβεβαιώσει αυτή τη νέα στρατηγική, έστω και αν ο Αλαβάνος έχει παραχωρήσει τη θέση του στον μαθητή του. Το ΠΑΣΟΚ είναι φθαρμένο και διεφθαρμένο μέχρι το μεδούλι και δεν μπορεί πλέον να εκφράσει τα μεσαία στρώματα που οδηγούνται στην καταστροφή. Είχε έρθει η ώρα του Αλέξη. Γι’ αυτό εξάλλου και το πιο μετριοπαθές τμήμα του Συνασπισμού, πιο κοντά ηλικιακά και κοινωνικά στο ΠΑΣΟΚ, θα αποφασίσει εν τέλει να εγκαταλείψει τον ΣΥΡΙΖΑ και να ιδρύσει τη ΔΗ.ΜΑΡ, κίνηση που επιτάχυνε την «αριστερόστροφη» μετεξέλιξη του υπόλοιπου ΣΥΡΙΖΑ.
«Μακιαβελισμός» ή υπευθυνότητα;
Το ερώτημα που τίθεται σήμερα στον ελληνικό λαό είναι εάν θα αναλάβει το ρίσκο να αναθέσει την εξουσία στο «οργισμένο ΠΑΣΟΚ», για να… θεραπευθεί οριστικά από την μεταπολιτευτική πασοκίτιδα. Δηλαδή, θα χρειαστεί η ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτές ή τις επόμενες εκλογές, για να καταδειχθεί πως μία αναδιανεμητική στρατηγική παρασιτικού χαρακτήρα, σε μια χώρα που υποφέρει από την έλλειψη παραγωγής, και περνάει μια σαρωτική κρίση, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ένα καθολικό αδιέξοδο και μια δραματική αποτυχία, με καταστρεπτικές συνέπειες για την ίδια την αριστερά;
Πάρα πολλοί φίλοι μάς καλούν να «δώσουμε μια ευκαιρία» στον ΣΥΡΙΖΑ, με μια οιονεί «μακιαβελική» πρόταση: για να ολοκληρωθεί η υπέρβαση της μεταπολίτευσης, θα πρέπει να αποκαλυφθεί και ο τελευταίος εκφραστής του, ο Σύριζα, και να αναλάβει την πολιτική εξουσία, έστω και για κάποιους μήνες. Αν θέλαμε να κινηθούμε μικροκομματικά και οπορτουνιστικά, θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο. Επειδή όμως το διακύβευμα δεν είναι το εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταστραφεί γρηγορότερα στην εξουσία, με «πολιτικά οφέλη» για μας, αλλά η τύχη της χώρας, γι’ αυτό και δεν είμαστε διατεθειμένοι να συναινέσουμε σε μια τέτοια στρατηγική. Προτιμούμε τον ξύλινο λόγο του ΚΚΕ –διότι εκφράζει, έστω και στρεβλά, τα συρρικνωμένα εργατικά στρώματα του λαού μας– από την πολυπράγμονα κινητικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, που εκφράζει τα αεριτζίδικα μεσοστρώματα σε κρίση. Εξάλλου, σύντομα, οι ίδιες οι δυνάμεις που ακολουθούν το ΚΚΕ καθώς και οι αγανακτισμένοι που πείθονται από το ωραίο χαμόγελο του Αλέξη, θα υποχρεωθούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και να εγκαινιάσουν μια νέα επώδυνη αλλά αυθεντική πορεία. Όταν υποστηρίζουμε πως ζούμε το τέλος της μεταπολίτευσης, το εννοούμε για όλους. Σ’ αυτές τις εκλογές λοιπόν, πιο κοντά με την παλιά μου συντρόφισσα… Αλέκα. Και για να μιλήσουμε «πολιτισμικά», προτιμούμε τις συνοικιακές καφετέριες και τα σουβλατζίδικα, από τα in μπαρ του Κολωνακίου και των Εξαρχείων.
6 Ιουνίου 2012
Πέμπτη 31 Μαΐου 2012
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΑΙΑΔΗΣ
Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Εάν μια μέρα ερχόταν ο γείτονάς σας και σας ζητούσε 50.000€ με την αιτιολογία ότι προωθεί ναρκωτικά εδώ και 4 χρόνια στο παιδί σας και ότι δεν έχει ακόμη πληρωθεί και σας απαιτούσε τα χρήματά του άμεσα, τότε εσείς ποια από τις δύο παρακάτω θέσεις θα επιλέγατε;
Α) Με το που το μαθαίνατε και θα σας ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι, θα θυμώνατε τόσο πολύ με αυτόν τον κακοποιό που όχι μόνο κατέστρεψε το παιδί σας, αλλά και που είχε το θράσος να έρθει και να σας ζητά τα χρήματα της εγκληματικής του αυτής πράξης, θα τον οδηγούσατε στις δικαστικές αρχές για να τιμωρηθεί, αν βέβαια πρωτίστως δεν του είχατε σπάσει το κεφάλι. Οdealer της γειτονιάς έχει κατέστρεψε το παιδί σας. Έχει κατέστρεψε σίγουρα και άλλα παιδιά στην γειτονιά. Η φυλάκισή του δεν θα απαλύνει τον πόνος σας, αλλά σίγουρα θα νιώστε καλύτερα με το που θα αποδοθεί δικαιοσύνη.
Β) Θα του δίνατε ότι έχετε και δεν έχετε σε μετρητά και θα τον παρακαλούσατε τα υπόλοιπα χρωστούμενα να τα διακανονίσετε σε δόσεις και μάλιστα έντοκα, για να μην σας περάσει ότι είστε και αφερέγγυος...
Σκεφτείτε και απαντήστε αυθόρμητα.
Όσοι αποφασίσετε να επιλέξετε την Α θέση και με μάλιστα με αίσθημα οργής, σας ερωτώ γιατί στις 17 Ιουνίου θα ψηφίσετε Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα δηλαδή που στηρίζουν το Μνημόνιο, τους εφαρμοστικούς νόμους και την δανειακή σύμβαση;
Τόσα χρόνια δεν γνωρίζαμε ότι κάποιοι μας δάνειζαν τεράστια χρηματικά ποσά που εμείς δεν μπορούμε να εξοφλήσουμε, ξέροντας μάλιστα πολύ καλά και οι ίδιοι οι δανειστές μας ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας. Από την άλλη οι κυβερνώντες μας, παραποιούσαν εσκεμμένα τους εθνικούς ισολογισμούς της χώρας μας, αποκρύβοντας από εμάς την πραγματικότητα, ενώ εμείς επενδύαμε, επιχειρούσαμε, αγοράζαμε σπίτια, αυτοκίνητα, μετοχές στο Χρηματιστήριο σε ένα σαθρό ψεύτικο οικονομικό περιβάλλον και μετά μας τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια μας.
Μας μείωσαν τους μισθούς, μας μείωσαν τις συντάξεις, μας έκλισαν τις επιχειρήσεις μας, χρωστάμε στο δημόσιο, χρωστάμε στα ασφαλιστικά μας ταμεία, χρωστάμε στις τράπεζες, τα παιδιά μας ψάχνουν για δουλειά με μισθό 450€, κινδυνεύουμε να μπούμε φυλακή, χιλιάδες αυτοκτονούν καθημερινά και εσείς θα ψηφίσετε Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ;
Θα μου απαντήσετε βέβαια ότι δεν μπορούμε να έχουμε ακυβερνησία αυτές τις δύσκολες στιγμές της πατρίδας μας. Αν ψηφίσουμε Πάνο, μπορεί να βγει πρώτος ο αριστερός Αλέξης.
Έχετε δίκιο, εξάλλου στις εκλογές του Μαΐου δείξαμε με την ψήφο μας (εμείς όχι εσείς) στο σύστημα την αντίδρασή μας, τον θυμό μας, τώρα πρέπει να σοβαρευθούμε. Συσπείρωση. Εμείς οι Έλληνες είμαστε έντιμοι, αφού χρωστάμε θα πληρώσουμε.
Έχετε δίκιο, ψηφίστε τους. Την στιγμή όμως που θα ρίχνετε στην κάλπη την ψήφο σας, θυμηθείτε ότι νομιμοποιείτε τον Άκη, τα σκάνδαλα, τις μίζες και απαλλάσσετε τους προδότες και τους δοσίλογους από την πράξη τους να απολεσθεί η εθνική μας κυριαρχία.
Να ξέρετε επίσης ότι εκείνη την στιγμή με την ψήφο σας, στερείτε το μέλλον του παιδιού σας. Του βάζετε στο λαιμό του μια πέτρα χρέους, για 30-40 χρόνια.
Σας προτείνω σε όσους ψηφίσετε Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ, στα ερωτήματα που σας έθεσα για το παιδί σας να διαλέξτε την απάντηση Β, να πληρώστε τον dealer ναρκωτικών του παιδιού σας. Να του δώσετε και παραπάνω χρήματα για να συνεχίσει να δίνει ανελλιπώς την «δόση» στο παιδί σας. Ζητείστε του αυτή την φορά σκληρότερα ναρκωτικά για το παιδί σας. Εσείς με την ψήφο σας του κάνετε μεγαλύτερο κακό. Τουλάχιστον το παιδί σας με τα ναρκωτικά θα ζει σε ένα άλλο «κόσμο» πολύ καλύτερο από αυτόν που το οδηγείτε εσείς με την επιλογή της ψήφου σας.
Εμείς τα Κινήματα των Ανεξάρτητων Ελλήνων αντικρούουμε την προπαγάνδα, τις κινδυνολογίες, δεν αποδεχόμαστε ως σωτήρες αυτούς που μας οδηγούν σε πολιτική αρρυθμία και οικονομική καταστροφή, αφού δεν αποδεχόμαστε τους επώδυνους μονόδρομους ως αναγκαίες λύσεις.
Ζητάμε και την τιμωρία τους, για να μην γίνουμε εμείς οι νέοι πολιτευτές σαν αυτούς
Έχουμε πρόγραμμα.
Έχουμε λύσεις
Είμαστε Πολλοί
Είμαστε Ανεξάρτητοι
Είμαστε Έλληνες
Γιώργος Αλαϊάδης
Υποψήφιος Βουλευτής Β΄ Αθήνας
Τηλ επικοινωνίας 210-6138267 Κινητό: 6936-000.000
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)