BROTHER NATHANAEL‏

Αγαπητοί φίλοι.

Αρκετές φορές στο παρελθόν έχω αναφερθεί στην... "αφέλεια" πολλών συνομιλητών μας

που αρνούνται να παραδεχτούν το γεγονός ότι η παγκόσμια κρίση που μαστίζει όλη τον

πλανήτη μας είναι προϊόν ενός καλοστημένου σχεδίου κάποιων... εξωθεσμικών κύκλων και

όχι μια τυχαία συγκυρία που οφείλεται σε κάποια οικονομική ή κυβερνητική ανεπάρκεια.

Αν και τα γεγονότα ομιλούν από μόνα τους για το στήσιμο τού προγράμματος τα... "αφελή"

τούτα άτομα (άραγε από που αρχίζει και που φτάνει η... αφέλειά τους;) εξακολουθούν να

κωφεύουν κατά πολύ ύποπτο τρόπο αρνούμενα να χρησιμοποιήσουν την απλή και στοι-

χειώδη κοινή λογική που απαιτείται προκειμένου να δεθούν μεταξύ τους τα... "τεκτενόμενα.

Έτσι, η ανθρωπότητα εξακολουθεί να παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αδυνατώ-

ντας να προσδιορίσει από ποια πλευρά τής έρχονται τα χαστούκια και η μιζέρια τις οποίες

βιώνει καθημερινά με ανυπολόγιστες ζημιές πάσης φύσεως.

Βέβαια, πολλές φορές, και βαθειά μέσα στο παρελθόν, πολλά έχουν γραφτεί και έχουν

λεχθεί από συγγραφείς ή ομιλητές πάνω στο θέμα τού... "σεναρίου" και τών μέσων που

χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή του, όμως, το γεγονός ότι οι πηγές αυτές είναι κυρίως

αγγλόφωνες δεν επιτρέπει την καλύτερη διακίνηση τους στο ευρύτερο ελληνικό κοινό ενώ

ταυτόχρονα κάποιοι... θερμοκέφαλοι θρησκευόμενοι την περιορίζουν με το να θεωρούν

και να συμβουλεύουν ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να διορθωθεί με κεριά, λιβάνια και...

γονυκλισίες.

Αποτέλεσμα αυτής τής τακτικής που κατ' αυτούς θα φέρει την σωτηρία, είναι να αυτογελοιο-

ποιούνται παραχωρώντας πολύτιμο χρόνο και χώρο στους... "ανθρώπους τού σατανά" (που

όντως είναι κι' ας μην πιστεύουν, επίσης πολλοί, ότι δεν υπάρχει) στην εφαρμογή συγκεκρι-

μένων απάνθρωπων πολιτικών και οικονομικών ενεργειών.

Πρίν από λίγες ώρες ψάχνοντας για κάτι άλλο στο Διαδίκτυο βρήκα στο YouTube, εντελώς

τυχαία, τα επισυναπτόμενα Video clips που παρουσιάζει, δυστυχώς, στην αγγλική και πάλι

ο ορθόδοξος μοναχός Ναθαναήλ ο οποίος ως γέννημα και θρέμμα Εβραίος (κατά τη δική του

μαρτυρία), μεγάλωσε και έζησε τα όσα περιγράφει σ' αυτά.

Ομολογώ ότι ο τρόπος ομιλίας και παρουσίασης τών θεμάτων του (βλ. ρητορική, κίνηση)

μού προξένησε, αρχικά, κάποια χιουμοριστική διάθεση.  Ωστόσο, τοποθετώντας τον ομιλη-

τή μέσα στον χώρο στον οποίο μεγάλωσε, αμερικάνικο,  ξεπέρασα τα συναισθήματα αυτά

και προσέχοντας περισσότερο τα όσα λέει βλέπω ότι πρόκειται για μια έγκυρη πηγή πληρο-

φόρησης που επιβεβαιώνει πολλές άλλες, παρόμοιες, και αξίζει τής προσοχής σας.

Επίσης στο σημείο αυτό θέλω να υπενθυμίσω ότι σε κάθε χώρα υπάρχει ένας διαφορετικός

τρόπος έκφρασης εμπλουτισμένος με τοπικούς ιδιωματισμούς και κινήσεις.

Συνιστώ, λοιπόν, σε όσους γνωρίζουν την αγγλική να προσέξουν τα όσα λέει ο μοναχός και

εφόσον τα βρουν ενδιαφέροντα ν' ανοίξουν και άλλους γειτονικούς φακέλους που υπάρχουν

δίπλα σ' αυτούς για την πληρέστερη ενημέρωσή τους.

Φιλικώτα.

  

http://www.youtube.com/watch?v=k68DXCmJ7Jk

http://www.youtube.com/watch?v=kZk400xCu-A&feature=endscreen

http://www.youtube.com/watch?v=rybEA3axS5Y

http://www.youtube.com/watch?v=1eReJXjYQPA

http://www.youtube.com/watch?v=z4yeEsE_0Ng

http://www.youtube.com/watch?v=0xdogBS5Nrw

Σ. Βιτάλη- Μανώλης Μπικάκης: Παρών

Μανώλης Μπικάκης: Παρών

http://www.noiazomai.net/mpikakis.html

Αναπαραγωγή βίντεο 00:06:42 Προστέθηκε στις 16/9/2011 7.375 προβολές

http://youtu.be/ko-BXcW2NtM

Αθήνα, 27 Ιουνίου, 2013.

Και οι μεγαλόσταυροι στο σφυρί.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Μετά τα «ασημικά της οικογένειας», και τα ανώτατα μετάλλια του ελληνικού Έέθνους, βγαίνουν στο σφυρί.

Σήμερα ο Βενιζέλος  παραδίδει στον Γουέι Τζιαφού, (αυτόν με τα κινέζικα προϊόντα που έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα και την Ευρώπη και στον οποίο δώσανε κοψοχρονιά το λιμάνι του Πειραιά), το ανώτατο μετάλλιο τιμής του Τάγματος του Φοίνικα.

Τις προάλλες, παρασημοφόρησαν τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, (τον άλλο μεγάλο… εθνικό ήρωα που επαινεί και η «αριστερά» του Τσίπρα), με το παράσημο του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Σωτήρος.

Οσονούπω μάλλον, θα ακούσουμε Σαμαρά και Βενιζέλο, με ντουντούκες στο χέρι, ως άλλοι «λαϊκατζήδες», να φωνάζουν: «Ελληνικά παράσημα. Διαλέχτε».

Με φόντο στην απόλυτη ξευτίλα που βιώνουμε ως Λαός και ως Ελλάδα, «υπουργούς» όπως οι Μπουμπούκοι και οι Μητσοτάκηδες, «έδεσε» οριστικά πια και η κρούστα, στην επιφάνεια του βόθρου που μας έριξαν.

Σήμερα, ψάχνοντας για καταφύγιο η σκέψη μου, πηγαίνει ξανά και ξανά στο Λιοντάρι της Κρήτης, τον Καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη. Τον νεώτερο ήρωα αυτού του Λαού, που δεν παρασημοφορήθηκε ποτέ από κανένα πολιτικό υποκείμενο.

Στο μνημόσυνό του, στον Αμύγδαλο, πάνω στα βουνά της Λεβεντογέννας, είχα πει πως το παράσημο αυτό, θάπρεπε να το πάρει ο Μανώλης.

Σήμερα λέω, πως καλύτερα που δεν του το δώσανε, τα πολιτικά σκουπίδια που κυβερνούν τη χώρα, ελέω διεθνών νταβατζήδων. Θα λερώνανε τη μνήμη του, που εμείς ο απλός Λαός, κρατάμε καθάρια και αθάνατη στην καρδιά μας.

Και όσο αυτή η γης, γεννάει Μπικάκηδες, είμαστε ακόμη όρθιοι και ζωντανοί.

Και τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση. Έτσι γίνονταν πάντα, έτσι θα γίνει και τώρα, στις αμμουδιές του Ομήρου.

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

https://www.facebook.com/pametopo

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com 

Βιτάλης για «νέα κυβέρνηση».

Αθήνα, 242 Ιουνίου, 2013.

Βιτάλης για «νέα κυβέρνηση».

Με την ανακοίνωση της «νέας κυβέρνησης», ο  Πρόεδρος του Πατριωτικού Μετώπου κ. Σταύρος Βιτάλης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η ιστορία με τις κατοχικές κυβερνήσεις, από τον ΓΑΠ μέχρι σήμερα, επαναλαμβάνεται, με αποκρουστικότερο και εφιαλτικότερο κάθε φορά πρόσωπο.

Στον κατήφορο που έχουμε πάρει ως χώρα και ως Λαός, όλα δείχνουν πως τελικά, έχουμε τους κυβερνήτες που μας αξίζουν: Μπουμπούκους, Μητσοτάκηδες, Χρυσοχοίδηδες, Καψήδες...

Ένα πράγμα μόνο πέρασε από τη σκέψη μου, ακούγοντας από τον Κεδίκογλου, το «νέο κυβερνητικό σχήμα»: Άραγε, όλοι τούτοι, έχουν σκεφθεί σε ποιού βοδιού το κέρατο θα κρυφτούν, όταν η πυορροούσα και κακοφορμίζουσα πληγή σπάσει και ο Λαός αποφασίσει να πάρει την μοίρα του στα χέρια του;»

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

https://www.facebook.com/pametopo

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com 

Χ. Γιανναράς

Να κοινωνηθεί η κριτική αμφισβήτηση Posted: 23 Jun 2013 11:31 PM PDT Υποψιάζομαι ότι σε κοινωνίες (ή περιόδους) κατάδηλης παρακμής (όταν η κατά κεφαλήν καλλιέργεια μειώνεται δραματικά και η ανιδιοτέλεια μοιάζει κοινωνικό παράδοξο) οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ελάχιστα τη λέξη «ελπίδα» και πληθωρικά τη λέξη «αισιοδοξία». Η ελπίδα προϋποθέτει λογική σκέψη, νηφάλια κρίση, εμπειρικά βεβαιωμένη εμπιστοσύνη, φανερώνει δηλαδή ρεαλισμό. Η αισιοδοξία είναι βεβαιότητα (αυθαίρετη) για ευνοϊκή, αίσια εξέλιξη συνθηκών και καταστάσεων, με άλογη εναντίωση στα δεδομένα της πραγματικότητας. Συνιστά σαφώς, ψυχολογικού χαρακτήρα, ατομοκεντρική επιθυμητική ενόρμηση. Γι’ αυτό και εκφέρεται συνήθως η αισιοδοξία ή ως ευήθης καύχηση («είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος!») ή ως ευδαιμονιστική δεοντολογία («πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι»!) – όχι ως λογικός συμπερασμός. Για τον «αισιόδοξο» εξωραϊσμό των συλλογικών προοπτικών χρησιμεύει, ως υποκατάστατο της πραγματικότητας, η αόριστη επίκληση του παρελθόντος ή η αφηρημένη γενίκευση: «Πάντα έτσι γινόταν», «Περάσαμε και χειρότερα», «Η κρίση είναι διεθνής», «Η τύχη μας είναι κοινή με του ευρωπαϊκού Νότου». Με τέτοια ψυχολογήματα κατορθώνουμε οι άνθρωποι να αισιοδοξούμε. Κλείνουμε τα μάτια μπροστά στην οδυνηρή, τρομακτική πραγματικότητα, ξεφεύγουμε και από την ανάληψη προσωπικής ευθύνης για ενεργό αντίδραση. Ψυχολογική (άκριτη) επιλογή είναι και η αποφυγή της ευθύνης των αποφάσεων. Δεν εξασφαλίζει αισιοδοξία, αλλά μας δικαιώνει που μένουμε παθητικοί. Δικαιολογούμε την αδράνεια περιμένοντας καθοδήγηση για το πρακτέο: Κάποιος να μας υποδείξει τι πρέπει να κάνουμε, πώς να αντιδράσουμε, εμείς οι αδύναμες μονάδες, στην καταστροφή που ρημάζει τη χώρα, στα στυγερά εγκλήματα της κομματοκρατίας, τα ατιμώρητα. Το σταθερό μοτίβο της μοιρολατρίας των θυμάτων είναι: «Υποδείξτε μας τι να κάνουμε: Διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες τις καπελώνει το ΠΑΜΕ, τις καπηλεύεται ο τάχα και αριστερός παλαιοημερολογιτισμός. Οι απεργίες προσθέτουν βασανισμό στον συντριμμένο από τον σαδισμό των διεθνών τοκογλύφων πολίτη. Δώστε μας στόχο, δείξτε μας τον δρόμο, θέλουμε συγκεκριμένους εντοπισμούς δυνατοτήτων δράσης». Τόσο η ανάγκη αισιοδοξίας όσο και η ανάγκη χειραγώγησης των κοινωνικών αντιδράσεων είναι απαιτήσεις ψυχολογικές, ανυπότακτες στον κριτικό έλεγχο – έχουν την ακαταμάχητη δύναμη του ενστίκτου. Μπορεί να εκβάλλουν εκεί ασυνείδητες ανασφάλειες ή και φοβίες, άρνηση της ενηλικίωσης και της διακινδύνευσης, ατολμία για πρωτοβουλίες και καινοτομίες. Η εκζήτηση οργανωτικών σχημάτων και ταλαντούχων «ηγετών» ίσως να καμουφλάρει την ανάγκη για τη μητρική ή την πατρική προστασία. Πάντως και πέρα από τα ψυχαναλυτικά στερεότυπα, η ιστορική εμπειρία μάλλον φανερώνει ότι το πρωτείο της κοινωνικής δυναμικής το έχουν οι συλλογικές συνειδητοποιήσεις. Οι ζωτικοί κοινωνικοί μετασχηματισμοί δεν προκύπτουν από συνταγές, γεννιώνται από τις κριτικές συνειδητοποιήσεις, την ποσοτική ευρύτητα και έκταση των συλλογικών συνειδητοποιήσεων. Απαιτείται μια κρίσιμη μάζα, και στην Ελλάδα σήμερα αυτή η μάζα δεν έχει απαρτισθεί. Οι πολίτες, όλοι, δείχνουν εκρηκτικά οργισμένοι με ολόκληρο το κομματικό φάσμα και το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης: με τα σπιθαμιαία αναστήματα που οδήγησαν τη χώρα στον αυτοκτονικό υπερδανεισμό για χάρη του πελατειακού κράτους και για να πλουτίσουν όσα κοινωνικά σκουπίδια διέθεταν κομματική ταυτότητα. Εξαλλοι οι πολίτες και με όσους σιγοντάρησαν το εν ψυχρώ έγκλημα διαλύοντας τη χώρα με πορείες, απεργίες, καταλήψεις, σε καθημερινή βάση επί χρόνια, για να εκβιάσουν (στο όνομα της «Αριστεράς» και της «προόδου») τις τρελές απολαβές των «ρετιρέ» της χρυσαμειβόμενης ραστώνης και αναίδειας. Οργισμένοι, έξαλλοι οι πολίτες, αλλά όχι και συνειδητοποιημένοι – τουλάχιστον η κρίσιμη μάζα που θα γεννούσε τον κοινωνικό μετασχηματισμό, αργεί να απαρτισθεί. Μάλλον δεν πρέπει να υπάρχει Ελληνας, στοιχειωδώς νοήμων και ψυχολογικά ισορροπημένος, που να μην αντιλαμβανόταν τον εμπαιγμό της ελληνικής κοινωνίας από την κυβέρνηση της τρικομματικής σύμπραξης. Αλλά σαφώς δίσταζε να τον καταγγείλει έστω και στις ιδιωτικές συζητήσεις, ίσως διστάζει και τώρα να τον παραδεχθεί ενσυνείδητα. Φοβάται το χειρότερο; Πάντως η αποδοκιμασία δεν κοινωνείται, η δυναμική της οργής δεν κυοφορεί γόνιμη ανατροπή. Βλέπουν οι πολίτες τη δικομματική τώρα συμπαιγνία να σπεύδει βουλιμικά στην εξουσία, αδιαφορώντας και για τα προσχήματα. Μέσα στον εφιάλτη της χρεοκοπίας αυτοί διόριζαν, μοιράζονταν (4-2-1) τα ρουσφέτια. Ακουσαν οι πολίτες ακόμα και τον Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ να χαρακτηρίζει «κοινωνικό έγκλημα» τα όσα προσυπέγραψε πειθήνια, με «μνημόνια», η τρικομματική κυβέρνηση (ΣΚΑΪ, 18.6.2013). Αλλά, αν εξαιρέσουμε τις φτηνές φωνασκίες της επαγγελματικής αντιπολίτευσης, καμιά φωνή κοινωνικής ευθύνης, τόλμης, πόνου για τα κοινά δεν έγινε ευρύτερα ακουστή στην ελληνική κοινωνία. Θεωρείται αυτονόητο ακόμα και σήμερα που ο κ. Σαμαράς επαγγέλθηκε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», αλλά παρέδωσε τη νομή των υπουργείων σε όσους τον ανέβασαν στην αρχηγία του κόμματος –Πάνο Παναγιωτόπουλο, Λυκουρέντζο, Αβραμόπουλο, Στυλιανίδη– και συνεχίζει να διορίζει στο Δημόσιο Μεσσήνιους με νοοτροπία πρωτόγονων πολιτικών ηθών. Η χώρα όλη «κοιλάδα κλαυθμού και βρυγμού των οδόντων», όμως καμιά γενικευμένη κατακραυγή για την «δίχως αιδώ ή λύπην» τακτική του πρωθυπουργού. Και ο μεν κ. Βενιζέλος, ο «σοσιαλιστής», στύλος και αμύντορας της πολιτικής και της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσε στη χώρα ο ολίγιστος των Παπανδρέου, τιμωρείται από τον λαό: το κόμμα του είναι πια ιστορικά ανύπαρκτο, τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ακόμα και πιο βαθιά βυθισμένος στην πολιτική ανυπαρξία ο κ. Κουβέλης, ηγήτορας της κάποτε «εγγράμματης» Αριστεράς (του καριερισμού και της μηδενιστικής αρνησιπατρίας) επιβιώνει πια μόνο στον ρόλο κομπάρσου της ασπόνδυλης καιροσκοπίας. Βενιζέλος και Κουβέλης έχουν μετρημένα τελειώσει, μόνο ο Σαμαράς ευελπιστεί να τον ξαναψηφίσουν οι εθελότυφλοι της «αισιοδοξίας». Το καινούργιο θα γεννηθεί μόνο όταν η οργή και η ντροπή κοινωνηθούν με θαρραλέο λόγο, δημόσιο και ιδιωτικό. Από στόμα σε στόμα, με έντυπη επωνυμία (και όχι διαδικτυακή ανωνυμία), με μπροστάρηδες του τίμιου λόγου όσους τίμησε η κοινωνία με τη θεσμική ευθύνη να υπηρετούν τις απαιτήσεις της για ποιότητα.

Γιώργος Κογιάννης-ΕΡΤ: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Κύριε πρωθυπουργέ,

Διάβασα με ιδιαίτερη προσήλωση το άρθρο σας στην εφημερίδα «Καθημερινή» και αναρωτήθηκα: Γιατί ξαφνικά γίνατε τόσο σκληρός με τα ίδια τα «παιδιά σας» στα οποία εδώ κι ένα χρόνο παραδώσατε, εν λευκώ, την ΕΡΤ;

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ: «Μπορείς να κάνεις μεταρρυθμίσεις χωρίς να ξεβολευτούν οι βολεμένοι»;

Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε εκείνους που βολέψατε είτε εσείς ο ίδιος, είτε οι συνοδοιπόροι και εταίροι σας στην κυβέρνηση. Αναφέρεστε, προφανώς, στους 30 - αργόμισθους στην πλειοψηφία τους - ειδικούς συμβούλους και Προσωπικό Ειδικών Θέσεων, που διορίσατε στην ΕΡΤ, από την πρώτη κιόλας μέρα της ανάληψης των καθηκόντων σας.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον κουμπάρο σας κ. Γιώργο Αντωνίου, τον οποίο διορίσατε με μηνιαίες αποδοχές 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε, επίσης, στον κουμπάρο του διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Γιώργου Μουρούτη, τον κ. Μενέλαο Σεβαστιάδη, ο οποίος επίσης λαμβάνει 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε ακόμη στην συντοπίτισσα του υπουργού σας, αρμόδιου για τον Τύπο, κ. Σίμου Κεδίκογλου και υποψήφια - πότε με το ΠΑΣΟΚ και πότε με τη ΝΔ - κυρία Ματίνα Ρέτσα, που αμείβεται με 3.000 ευρώ το μήνα. Η εν λόγω κυρία ουδέποτε έχει εμφανιστεί στην ΕΡΤ, από την οποία πληρώνεται, και σηκώνει απλά, όποτε το καλέσεις, το προσωπικό κινητό τηλέφωνο του κ. Κεδίκογλου.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε επίσης στον εκ Μεσσηνίας ορμόμενο - τυχαίο, άραγε; - κ. Σταύρο Οικονομόπουλο, ο οποίος αμείβεται με 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον, γυμναστή στο επάγγελμα, κ. Μανούσο Καμπανέλη, εξ Ευβοίας ορμόμενο - τυχαίο κι αυτό; - και κομματάρχη του κ. Κεδίκογλου, τον οποίο τοποθετήσατε διευθυντή του γραφείου του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ με 3.500 ευρώ το μήνα. Κάποιος έπρεπε να είναι το «μάτι» και το «αυτί» του υπουργού στη Διοίκηση, προφανώς.

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ εάν «μπορείς να ζητάς από τον κόσμο να βλέπει να μένουν άθικτα γύρω του προπύργια αδιαφάνειας και διαφθοράς;».

Φαντάζομαι ότι αναφέρεστε στις καταγγελίες που έχουν κάνει συνάδελφοί μου, με την υπογραφή «Εργαζόμενοι ΕΡΤ», στον εισαγγελέα και τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, για τα πεπραγμένα της Διοίκησης που εσείς τοποθετήσατε στην ΕΡΤ.

Φαντάζομαι αναφέρεστε στο 1 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο που κόστιζε η εκπομπή «Μεσογείων 136» η οποία στήθηκε για να βρει βήμα έκφρασης η κυρία Ανθή Σαλαγκούδη (υποψήφια με τη ΝΔ και κόρη πρώην υπουργού του κόμματός σας). Αλλά, και για να βολευτούν και άλλα συγγενικά πρόσωπα στελεχών σας στην ΕΡΤ. Είναι τυχαίο ότι η νομική υπηρεσία της ΕΡΤ αρνείτο να υπογράψει τη σύμβαση με την εταιρία παραγωγής της εν λόγω εκπομπής καθώς έκρινε ότι ήταν «αποικιοκρατική» σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα της δημόσιας τηλεόρασης; Συντάκτης της σύμβασης ήταν ο διευθυντής του γραφείου του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο Εισαγγελέας Διαφθοράς διέταξε έρευνα» και σύντομα «θα πέσουν οι μάσκες για την αμαρτωλή ΕΡΤ».

Αναφέρεστε προφανώς στην περίπτωση, π.χ., της εκπομπής «ΕΠΤΑ» την οποία ήδη ερευνά ο εισαγγελέας για πλαστοπροσωπία αρχισυντάκτη. Είναι η περίπτωση στην οποία ο κ. Λιάτσος είχε προσλάβει συνταξιούχο δημοσιογράφο -φίλο του, αλλά για να μη χάσει και τη σύνταξη στη σύμβαση εμφανιζόταν ως εργαζόμενος της ΕΡΤ ο γιος του, ο οποίος όμως τυγχάνει να είναι. φαντάρος.

Υποθέτω αναφέρεστε στην περίπτωση επίσης γνωστής ιδιοκτήτριας εταιρίας παραγωγής, με δύο εκπομπές στην ΕΡΤ, η οποία κατάφερε λόγω των σχέσεών της με τους συνεργάτες σας στο Μέγαρο Μαξίμου, να επιβάλλει το γιό της ως συντονιστή του τμήματος που επιλέγει ποιο πρόγραμμα θα παίξει στη δημόσια τηλεόραση. Αν δεν το καταλάβατε, ο γιος αποφάσιζε και η μητέρα εκτελούσε.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο ελληνικός λαός έχει δίκιο όταν αναρωτιέται: Εχετε την πολιτική βούληση να τα βάλετε με τους ισχυρούς και με τα ολοφάνερα κέντρα σπατάλης; Ή είστε μία από τα ίδια;»

Προφανώς αναφέρεστε στις μικτές παραγωγές, τις οποίες η προηγούμενη διοίκηση για λόγους διαφάνειας είχε καταργήσει, και επανήλθαν σωρηδόν επί των ημερών σας. Το κόστος αυτών των μικτών - και εξωτερικών - παραγωγών που επαναφέρατε ξεπερνά τα 35 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «τα προνόμια στην ΕΡΤ ήταν «καλά προστατευμένα και η αδιαφάνεια διάχυτη».

Μιλώντας για αδιαφάνεια, εικάζω ότι αναφέρεστε στην διαδρομή που ακολουθούσε - επί των ημερών σας πάντοτε - κάθε εταιρία παραγωγής προκειμένου να συνεργαστεί με την ΕΡΤ. Περνούσε πρώτα από το γραφείο του διευθυντή του αρμόδιου υπουργού κ. Σίμου Κεδίκογλου και στη συνέχεια , εάν έπαιρνε το πράσινο φως, κατέθετε την πρόταση στην δημόσια τηλεόραση. Για να διασφαλιστεί το σύστημα, στην επιτροπή που ενέκρινε τις παραγωγές, προήδρευε ο κουμπάρος σας κ. Γιώργος Αντωνίου (τυχαίο και αυτό;.).

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ: «Δεν αντιδικούμε με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Αρκετοί από αυτούς θα ξαναπροσληφθούν στο νέο Οργανισμό. Αλλά με αξιοκρατικά κριτήρια αυτή τη φορά».

Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε κριτήρια ανάλογα με εκείνα που επιστρατεύσατε για την πρόσληψη, π.χ., του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου ή της παρουσιάστριας κυρίας Ανθής Σαλαγκούδη, με τα γνωστά αντικειμενικά προσόντα και την , εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, επαγγελματική απόδοση.

Αποκαλείτε κύριε πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «χειραγωγούμενη».

Προφανώς αναφέρεστε στις προσπάθειες των ανθρώπων που εσείς διορίσατε για να μετατρέψουν την ΕΡΤ σε απόλυτο κομματικό-κυβερνητικό φερέφωνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι απροκάλυπτες, ενώπιον συσκέψεων 20 ατόμων, εντολές που λάμβανε ο κ. Λιάτσος τηλεφωνικά από τον διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Μουρούτη για το πότε να βγάλει έκτακτο δελτίο ειδήσεων με τις δραστηριότητές σας.

Παλιό κουσούρι, άλλωστε, του κόμματός σας. Το βίωσα και ο ίδιος προεκλογικά όταν ο κ. Μουρούτης με απειλούσε, τόσο τηλεφωνικά, όσο και μέσω του Διαδικτύου, απαιτώντας να επιβάλλει εκείνος τη σειρά με την οποία θα έπαιζαν τα θέματα του δελτίου ειδήσεων. Κι επειδή αρνιόμουν και αντιστεκόμουν, το πλήρωσα με την καθαίρεσή μου μόλις αναλάβετε την διακυβέρνηση.

Αποκαλείτε κ. πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «απαξιωμένη».

Αναφέρεστε προφανώς στην απαξίωση στην οποία την οδήγησε η διοίκηση που ορίσατε εσείς. Ανέλαβε τη δημόσια τηλεόραση μετά την πρωτοφανή πρωτιά της σε τηλεθέαση τη βραδιά των εκλογών του Ιουνίου και, μέσα σ' ένα χρόνο, την οδήγησε σε ποσοστά της τάξης του 4% (κεντρικό δελτίο ειδήσεων) μέσα από την επιβολή της κομματοκρατίας και του κυβερνητισμού. Θυμίζω ότι όταν παρέλαβαν την ΕΡΤ τα δικά σας στελέχη, το ποσοστό τηλεθέασης του κεντρικού δελτίου ήταν 9,5% (στοιχείαAGB). Τη δε βραδιά των εκλογών ο μέσος όρος τηλεθέασης ήταν 18,5%, ξεκάθαρα στη πρώτη θέση σε σχέση με όλα τα ιδιωτικά κανάλια.

Και κάτι ακόμη, στο οποίο δεν αναφερθήκατε - τυχαία;- κύριε πρωθυπουργέ.

Η ΕΡΤ, όταν την παρέλαβε η διοίκηση που εσείς ορίσατε, είχε κλείσει ισολογισμό για το 2011 με κέρδη 57 εκατομμυρίων ευρώ, έναντι κερδών 34 εκατομμυρίων το 2010 και ζημιάς 9 εκατομμυρίων το 2009. Σας άνοιξε την όρεξη και της κλέψατε 75 εκατομμύρια τα οποία διαθέσατε στον ΛΑΗΓΕ. Παρ' όλα αυτά, και για το 2012 η ΕΡΤ θα κλείσει με κέρδος 15 εκατομμυρίων ευρώ. Αν, δηλαδή, δεν της κλέβατε τα 75 εκατομμύρια, τα κέρδη της θα έφθαναν στα 90 εκατομμύρια ευρώ.

Λέτε, τέλος, κύριε πρωθυπουργέ ότι «πρέπει να δημιουργήσουμε έναν σύγχρονο και υγιή οργανισμό».

Γι αυτό, με το κλείσιμο της ΕΡΤ, την αποκλείσατε από τον διαγωνισμό για την εκχώρηση των δικτύων διανομής ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος στη χώρα, που θα γίνει τέλος Ιουνίου; Αφού η ΕΡΤ, με απόφασή σας, δεν υπάρχει, μοναδικός διεκδικητής θα είναι η DIGEA, ιδιοκτησίας των κυρίων Βαρδινιοαγιάννη, Μπόμπολα, Ψυχάρη, Κυριακού, Αλαφούζου και Κοντομηνά. Τυχαία σύμπτωση;

Οι απαντήσεις σας κύριε πρωθυπουργέ σε όλα αυτά θα είχαν ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Γιώργος Κογιάννης
Δημοσιογράφος
πρώην Διευθυντής Ειδήσεων ΕΡΤ

Σταύρου Βιτάλη-Πατριωτικό Μέτωπο

Αθήνα, 21 Ιουνίου, 2013.

Στην καρδιά της ερήμου, βρέθηκε η Ζεια.

Σε «όαση», στην καρδιά της ερήμου, και σε αρκετές χιλιάδες στρέμματα, βρέθηκε από την αποστολή ΠΑΜ/Αλληλέγγυον και μάλιστα στην πρωτόγονη/πρωτογενή της μορφή η Ζειά, ο αρχαίος Ελληνικός σπόρος.

Η αποστολή του Κινήματος, μετά από πάνω από 2.100 χιλιόμετρα διαδρομής στη Μέση Ανατολή, ήλθε σε πρώτη επαφή με τους καλλιεργητές της, απλούς ανθρώπους, «ξεχασμένους στην έρημο» , οι οποίοι μάλιστα την θεωρούν «κατσικοτροφή». Μια ερμηνεία η οποία προέρχεται μάλλον εκ του Λατινικού Aegilopς. Εκ της Αιγός, δηλαδή κατσίκας και όχι εκ του Αιγαίου όπως είναι το ιστορικά σωστό. Προφανώς πρόκειται για τον ίδιο ισχυρισμό και των παμπόνηρων Γερμανών, οι οποίοι αναφερόμενοι στη Ζεια, την οποία έχουν κατοχυρώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως βιολογικό προϊόν, την ονομάζουν Triticcum Dicocum Spelta Aegilops (σ.μ. Τρίφυλλο Δίκοκκο Αιγαιακό Σπαρτό).

Την ίδια ώρα, άρχισαν να καταφθάνουν μηνύματα απ’ όλη την Ελλάδα πως «θερίστηκε και αλωνίστηκε η πρώτη Ζειά η οποία καλλιεργήθηκε στη χώρα μας από πέρσι, με τα 1.100 στρέμματα, τα οποία με την τεράστια προσπάθεια, την υπομονή και επιμονή του, κατάφερε να σπαρούν το Πατριωτικό Μέτωπο, σε ολάκερη την Ελλάδα.

Ακόμη, πως ήδη τα πρώτα ψωμιά από ελληνική Ζειά, στρώθηκαν στο ελληνικό τραπέζι, με πρώτη μάλιστα την Κόρινθο.

Ελληνίδες και Έλληνες:

Έτσι γίνεται αντίσταση στο σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα των Μαυροκορδάτων και των Κωλέτηδων.

Όχι με τα κόμματά τους,

όχι με τα χρωματιστά κουρελόπανα τους,

όχι με τις συντεχνίες τους,

όχι με τους κομμουνισμούς τους,

όχι με τους σοσιαλισμούς τους,

όχι με τους νεοφιλελευθερισμούς τους,

όχι με τους φασισμούς τους,

όχι με τους ναζισμούς τους.

1. Η αντίσταση γίνεται χτυπώντας τους εκεί που τους πονάει: Στα δηλητηριώδη προϊόντα των πολυεθνικών τους, στην καρδιά του μονεταριστικού και απάνθρωπου συστήματός των τραπεζών τους.

2. Η αντίσταση γίνεται, αντλώντας δύναμη και σοφία, από την κληρονομιά των προγόνων μας, από τον πολιτισμό, τις επιστήμες, τις θυσίες τους, το παράδειγμά τους.

Ελληνίδες και Έλληνες:

- Ο σπόρος της Ελπίδας, η Ζειά του Όμηρου, βρέθηκε.

- Το τρισχιλιόχρονο ελληνικό ψωμί, ξαναστρώθηκε στο ελληνικό τραπέζι.

- Όσο υπάρχουν Έλληνες, όπως οι επιστήμονες και τα στελέχη του Πατριωτικού Μετώπου και του Αλληλέγγυον, υπάρχει ελπίδα.

Ελληνίδες Έλληνες:

Δεν μας φάγαν 3.000 τώρα χρόνια τα λιοντάρια. Δεν θα μας φάνε τα σκουλήκια.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ

ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ (ΑΜΕΣΗΣ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Το αποδείξαμε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

https://www.facebook.com/pametopo

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com 

Ελλάδα χωρίς Πολιτική και με τα προβλήματα να κρύβονται κάτω απ'το χαλί

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ για το μουσουλμανικό τέμενος.

Έλληνες, Αθηναίοι, κάτοικοι της Αττικής και κάτοικοι του Βοτανικού και των όμορων περιοχών ελάτε όλοι στη διαμαρτυρία που θα γίνει την Τετάρτη στις 19/6 στην πλατεία Φλέμινγκ στον Βοτανικό, Σπύρου Πάτση 127 και ώρα 7 μ.μ. .

Ελάτε να αγωνιστούμε ενάντια στην προδοσία του τόπου μας και την υποδούλωση σε ό,τι αντισυνταγματικό και παράνομο. Το έθνος μας, η γη μας, η ιστορία μας, ανήκει σε εμάς και όχι σε όλους αυτούς.

Ο Σύλλογος Αθηνά προσκαλεί τους κρατικούς, δημοτικούς και τοπικούς φορείς σε αυτή τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για να αντισταθούμε στο έγκλημα που θέλουν να κάνουν στο κέντρο της Αθήνας, το ιστορικό, το αιώνιο, το αθάνατο.

Όχι μουσουλμανικό τέμενος τότε στην Παιανία, όχι και τώρα στον Βοτανικό.

Όχι στη νέα ισλαμική κατοχή.

Ο Ελαιώνας αλλοτροιώνεται, ο ελληνισμός οργανώνεται.

Σταύρου Βιτάλη, EΡΤολόγια και Καραγκιόζηδες.

EΡΤολόγια και  Καραγκιόζηδες.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Καταπληκτικό σκηνικό με το κλείσιμο της ΕΡΤ! Ούτε ο Γκάιμπελς δεν θα μπορούσε να στήσει τέτοιο μπερντέ. Θα το ζήλευε και ο μέγιστος καραγκιοζοπαίχτης Σπαθάρης!

Ο Σαμαράς, μας εξέπληξε για μια ακόμη φορά στο ρόλο του Χατζηαβάτη.

Από κει και πέρα, στο καραγκιοζ μπερντέ «η Ωραία Ελλάς» ο οποίος στήθηκε, ο καθένας έπαιξε τον ρόλο του.

- Στο ρόλο του Καραγκιόζη ο Τσίπρας: Διαμαρτύρομαι πολυχρονεμένε μου Βεζύρη.

-  Στο ρόλο του Σταύρακα, η Χ.Α.: Άντε ρε κλείστε το τσαντήρι.

-  Στο ρόλο του μπαρμπα-Γιώργη ο Βενιζέλος: Θα σε βαρέσω ανεψούδι.

-  Στο ρόλο του Μορφονιού ο Κουβέλης: Είμαι ωραίος και αριστερός.

- Τέλος, στο ρόλο των κάθε λογής Κολυτηριών, ΚΚΕδες, Καμένοι, Ανταρσύες, διάφορα ΠΑΠΑΜ, ΠΙΠΑΜ κλπ με κατάληξη –ΠΑΜ, λογιότατοι/καθηγητάδες της Βαβυλωνίας του Βυζάντιου, ελευθεριακοί καλλιτεχνίζοντες και αρτίστες έχοντες άποψιν δια πάσαν περίπτωσιν, άπαντες σείοντες το πολύχρωμο κουρέλι τους, στο προαύλιο του ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής.

Στο γενικότερο τώρα σκηνικό της χώρας, (η οποία σαν από κάποιο θεϊκό χέρι υποβαστάζεται και δεν σωριάζεται σε «πλίνθους και κεράμους»), ο Σαμαράς με την κίνησή του αυτή, κατάφερε:

1. Να αλλάξει την «ατζέντα προτεραιοτήτων της χώρας». (Ποιος να ασχοληθεί τώρα με τους εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένους του ιδιωτικού τομέα. Ποιος να ασχοληθεί τώρα με τις χιλιάδες μικρομεσαίες που κλείνουν κάθε μέρα. Ποιος να ασχοληθεί με την τεράστιας σημασίας ζημιά που έγινε στη χώρα από το διώξιμο της Gazprom και της Sindez).

2. Να δείξει στα αφεντικά της Τρόϊκας, ότι είναι «ηγέτης με πυγμή».

3. Να πει ξεκάθαρα στον ασθμαίνοντα Βενιζέλο και στον πελιδνό Κουβέλη: Αν επιθυμείτε να πάτε σπίτι σας (και χωρίς… συνοδεία αστυνομικού) ρίξτε με αν τολμάτε και κάντε εκλογές.

Και μάλλον ο Σαμαράς τα κατάφερε, δεδομένης της «οξείας αλαφροκανταρίασης» του πολιτικού προσωπικού της χώρας, αλλά και της «ζαλούρας» του Λαού που ψάχνεται ακόμη… για δανεικά και όχι για ιδανικά.

Και τώρα που το ΣτΕ, αποκατάστησε την… συνταγματικήν τάξιν, ας επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, πως θέλουμε εμείς στο Πατριωτικό Μέτωπο, την Κρατική Ραδιοτηλεόραση:

1. Το κράτος, κρατάει για λογαριασμό του, μόνο την τεχνική υποστήριξη των Δημόσιων Ραδιοτηλεοπτικών Μέσων, όπως και τη συντήρηση των υποδομών (χώροι και εξοπλισμός). Γι’ αυτόν τον σκοπό, συγκροτείται στα πρότυπα των PBS (πχ του Καναδά), Κοινή Επιτροπή, Κράτους και Φορέων.

2. Η στελέχωση, οργάνωση, κλπ των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, παραδίδεται από την αρμόδια επιτροπή Δημοσίου-Κοινωνίας και αντιστοίχως στους κοινωνικούς φορείς, με αυτοδιαχείριση. Εννοείται φυσικά και πάντα με αυτοχρηματοδότηση και χωρίς περεταίρω επιβάρυνση του Δημοσίου.

3. Η ΝΕΤ, παραδίδεται στους δημοσιογράφους οι οποίοι επί εικοσιτετράωρης βάσης, «οργώνουν» την Ελλάδα, για να παρουσιάσουν οτιδήποτε αποτελεί «είδηση» από τον Έβρο, έως το Καστελόριζο. (Εννοείται πως δεν επιτρέπεται πια ο τύπος του δημοσιογράφου που παρουσιάζει τον εαυτό του, με τη βορειοαμερικάνικη τηλεοπτική λογική του anchoring, ή του reporter που τρώει τον περισσότερο χρόνο του με φλυαρίες, παρά με παράδοση του μικροφώνου στο παρουσιαζόμενο, πρόσωπο ή θέμα).

4. Η ΕΤ3, παραδίδεται στους Κοινωνικούς φορείς της χώρας. Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, δημοσίους υπαλλήλους, ένστολους, μικρομεσαίους, φορείς τουρισμού,  κλπ. Αυτοί επιλέγουν τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται η θεματολογία τους και ακόμη η χρηματοδότηση των εκπομπών τους.

5. Η ΕΤ1, παραδίδεται στους Εκπαιδευτικούς, Πολιτιστικούς και Αθλητικούς (όχι επαγγελματικούς φυσικά) φορείς της χώρας. Μουσική, θέατρο, χορός, εικαστικά, δρώμενα, κλασικός αθλητισμός κλπ κλπ, κάθε μέρα και ολόκληρο το εικοσιτετράωρο, για ότι συμβαίνει σε ολάκερη τη χώρα.

6. Η αντίστοιχη διαδικασία, εφαρμόζεται και για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του Δημοσίου.

Αν πραγματικά επιθυμούμε να αποκτήσουμε μια Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, όχι κτήμα των κάθε λογής αριστεροδέξιων εξουσιαστών, αλλά της κοινωνίας, η πρόταση του Πατριωτικού Μετώπου, είναι και η μοναδική έντιμη αλλά και βασισμένη σε διεθνή και επιτυχημένα πρότυπα, πρόταση.

Τα υπόλοιπα όλα, οι αλαλαγμοί, οι κλαυθμοί και οδυρμοί της ελευθεριακής αλλά και σταλινικής αριστεράς, αλλά και οι φασισμοί όπως «κατεβάστε τους διακόπτες» τύπου ΝΔ και ΧΑ, είναι ιστορίες για αρκούδες και παραμύθια για ηλίθιους.

Γιατί πολύ απλά, από πίσω κρύβουν την δίψα τους για εξουσία.

Γιατί πολύ απλά, όλοι τούτοι, θέλουν το «μαγαζί» που λέγεται ΕΡΤ, να τραγουδάει το δικό τους σκοπό.

Γιατί πολύ απλά, το Πατριωτικό Μέτωπο, ως Καθαρόαιμο Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας, θέλει η ενημέρωση και η ψυχαγωγία, από τη Δημόσια τουλάχιστον μορφή της, να ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Και αυτό Έλληνες και Ελληνίδες, ονομάζεται ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Γραφεία Αθηνών: 
Διδυμοτείχου 15-17, 
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

https://www.facebook.com/pametopo

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com 

Χ. Γιανναράς

«Αντίπαλες» ιδεολογίες, ίδια πολιτική Posted: 16 Jun 2013 11:17 PM PDT Τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, οσοδήποτε συναρπαστικά ή και ιλιγγιώδη, αλλάζουν τις συνθήκες του βίου, τρόπους, συνήθειες, πρακτικές του βίου. Δεν αλλάζουν τη φύση του ανθρώπου. H φύση μένει πάντα φθαρτή και θνητή, πάντα ίδιες οι ενστικτώδεις ενορμήσεις που αντιπαλεύουν τη φθαρτότητα και τη θνητότητα – ορμή της αυτοσυντήρησης, ορμή της κυριαρχίας, ορμή της ηδονής. Πάντα ανοιχτή και η δυνατότητα αντίστασης στη νομοτέλεια των ενστίκτων (όχι ίδια σε όλους, αλλά σε όλους δοσμένη): Δυνατότητα σχετικής ελευθερίας από τις φυσικές αναγκαιότητες, ενεργητικής ετερότητας από τη φυσική ομοείδεια – ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου η ελευθερία, «το κυρίως ανθρώπινον» γνώρισμα. Oι κάποτε Eλληνες γέννησαν την «πόλιν», την «πολιτικήν τέχνην», γιατί είχαν κοινή και κοινωνούμενη την ανάγκη για προτεραιότητα της ελευθερίας: H ελευθερία πραγματώνεται στη σχέση όχι στη χρήση, η χρήση υπηρετεί το ένστικτο, την υποταγή στην ανάγκη, στη νομοτέλεια της φύσης. Tο άθλημα της σχέσης παράγει την «πόλιν», την ελευθερία από την αναγκαιότητα, τον «πολιτισμό». Στους αντίποδες ο σημερινός πρωτογονισμός: να εκλαμβάνεται η ελευθερία ως ατομικό «δικαίωμα», να ταυτίζεται με τη συμβατικά κατασφαλισμένη ευχέρεια απεριόριστων εγωτικών επιλογών. Eνδιαφέρει η θωράκιση του ατόμου (κάθε αδιαφοροποίητης μονάδας της φυσικής ομοείδειας), η ικανοποίηση των ενστικτωδών ενορμήσεων κυριαρχίας και ναρκισσιστικής ηδονής. «Πολιτισμός» με αντεστραμμένους τους όρους του ελληνικού αθλήματος. Oμως καμιά συλλογικότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κάποιο χαλινό στη ζούγκλα των ενστικτωδών απαιτήσεων του φυσικού ατόμου. Aκόμα και τα οργανωμένα εθνοφυλετικά μορφώματα που προέκυψαν από τον δυτικό βαρβαρικό Mεσαίωνα (the barbarian West), συλλογικότητες συνεπέστατα υποταγμένες στην προτεραιότητα της χρείας (της θρησκευτικής, νομικής, ιδεαλιστικής ή ιστορικο-υλιστικής χρησιμοθηρίας) υποχρεώθηκαν εκ των πραγμάτων να αναζητήσουν κάποιους «υπερβατικούς» άξονες συνοχής της συλλογικότητας ως χαλινό του αντικοινωνικού ατομοκεντρισμού. Σαν τέτοιοι άξονες λειτούργησαν ο εμπεδωμένος από τη σχολική παιδεία και τη θεσμική οργάνωση ορθολογισμός των συμβάσεων (κυριολεκτικά ειδωλοποιημένος), η καύχηση για το ιστορικό παρελθόν της συλλογικότητας, για τα επιτεύγματα στις Tέχνες, στις επιστήμες, για τον κατά κεφαλήν πλούτο, τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά του οικιστικού περιβάλλοντος, την καλλιέργεια αυτοσυνειδησίας της όποιας συλλογικής ιδιαιτερότητας, κ.ά.π. Kοινωνίες που βγήκαν από μακραίωνη υποδούλωση σε αλλοεθνή κυριαρχία ή από πολύχρονο αποικιοκρατικό καθεστώς, αφέθηκαν κατά κανόνα στην ψευδαίσθηση ότι αρκεί να αντιγράψουν κάποιο από τα μοντέλα εφαρμογής του δυτικού «παραδείγματος» για να γευθούν αυτόματα τους ηδονικούς καρπούς της απολυτοποιημένης χρησιμοθηρίας. Tο ελλαδικό κράτος είναι μια τέτοια περίπτωση. Oι Bαυαροί που το έστησαν, συνεπικουρούμενοι από τους ξιπασμένους αυτόμολους της κοραϊκής δυτικολαγνείας, προσπάθησαν να προσδώσουν στον πιθηκισμό της Δύσης από τον ελλαδισμό στοιχεία διακοσμητικής ιδιαιτερότητας: Tη νεοκλασική αρχιτεκτονική, το μουσειακό ενδιαφέρον για το αρχαιοελληνικό κυρίως παρελθόν και το λαογραφικό ενδιαφέρον για το μεταβυζαντινό. Oπως και τον πλουτισμό της σημερινής γλώσσας με νεοπαγή σημαίνοντα αρχαιοελληνικής καταγωγής: Λέμε «ταχυδρομείο», όχι «η πόστα», «λεωφορείο», όχι «μπούσι», «υπουργός», όχι «μινίστρος», κ.λπ. Oσο εξασθενούσε η επίδραση του φιλελληνικού ρομαντισμού και κυριαρχούσε η (επίσης δάνεια και μιμητική) «εθνική» ιδεολογία, τόσο γινόταν αχαλίνωτος ο επαρχιωτικός μεταπρατισμός της ευρωλαγνείας, ο αποχρωματισμός από κάθε πολιτισμική ελληνικότητα. H απρόσωπη ετοιματζίδικη πολυκατοικία, εφιαλτικά πολυώροφη ακόμα και σε στενωπούς ή σοκάκια, η φιγουρατζίδικη ακαλαισθησία της «χρηστικότητας», ομοιομορφοποίησε οικιστικά την Eλλάδα από άκρη σε άκρη – καθορίζει σήμερα ανεπανόρθωτα την τριτοκοσμική ταυτότητα της χώρας. Aδύνατο να ξεχωρίσεις αν βρίσκεσαι στο Pέθυμνο ή στην Kαβάλα, στην Πάτρα ή στον Bόλο, στην Aλεξανδρούπολη ή στην Kαλαμάτα. Tερατώδη ξενοδοχειακά συγκροτήματα, απρόσωπα, πανομοιότυπα με της Σιγκαπούρης ή της Kόστα Mπράβα, έχουν οριστικά καταστρέψει το απαρόμοιαστο κάλλος τόσο των ακτών όσο και του ορεινού τοπίου. O μισός πληθυσμός της χώρας συγκεντρωμένος στην πρωτεύουσα, όπως σε όλες τις υπανάπτυκτες κοινωνίες – η Aθήνα συναγωνίζεται σε ασχήμια, μόλυνση και συνθήκες ανοργανωσιάς του βίου, το Kάιρο, τη Bαγδάτη, το Nέο Δελχί. O μαζοποιημένος πια, από τη μονοδιάστατη τηλεοπτική «πληροφόρηση» και «ψυχαγωγία», ελληνώνυμος πληθυσμός, ζει και ενεργεί με μοναδικό στόχο και «νόημα» βίου το χρήμα, την καταναλωτική λιγούρα, την κρετινική «διασκέδαση». Mε ακαταμέτρητους τους «λειτουργικά αναλφάβητους», αλλά επιδεικτικά, δίχως την παραμικρή μειονεξία ακκιζόμενους στα «μήντια», στην πολιτική, στον συνδικαλισμό, με το σχολειό εξευτελισμένο από τις «διευκολύνσεις» της ημιμάθειας, των «μιας χρήσεως» γνώσεων, της χυδαίας «φροντιστηριακής» χρησιμοθηρίας – την απόκτηση πτυχίου μόνο για εξασφάλιση μισθού με την ελάχιστη δυνατή απασχόληση. Oι περιγραφές της παρακμής τέλος δεν έχουν, ούτε ο απελπισμός που προκαλούν έχει όρια. Oλοι όσοι κυβέρνησαν τον τόπο από το 1974 ώς σήμερα, όλοι, δίχως εξαίρεση και ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους λεοντή («οικονομικού φιλελευθερισμού» ή «σοσιαλισμού» ή των φενακισμένων τους αποχρώσεων), ήταν συνεπέστατοι ενσαρκωτές του Iστορικού Yλισμού, στην πιο χονδροειδή, επαρχιώτικη εκδοχή του. Στόχος και αποκλειστικό περιεχόμενο της πολιτικής τους: η μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας – να ρέει χρήμα, έστω και δανεισμένο, με παροχές για εξαγορά ψηφοφόρων, να ψηφοθηρούν τα φαυλεπίφαυλα κόμματα πουλώντας ψευδαισθήσεις ευζωίας. H εγκληματική τους, όλων, αφροσύνη, ιδιοτέλεια και απαιδευσία μάς οδήγησε στον σημερινό εφιάλτη καταστροφής της ζωής μας και των ονείρων μας. Tουλάχιστον, με την πείρα τώρα πια του πανικού και της απόγνωσης, οφείλουμε στον εαυτό μας, επιτέλους, ρεαλιστικές επιγνώσεις: «Kαραμανλικός» ή «παπανδρεϊκός», «προοδευτικός» ή «ριζοσπαστικός», ο Iστορικός Yλισμός συγκεφαλαιώνει την αποτυχία μας, το εφιαλτικό μας αδιέξοδο. Eίναι ο μονόδρομος της χρήσης, όχι η προτεραιότητα της σχέσης, ο εταιρισμός των συμφερόντων, όχι το κατόρθωμα κοινωνίας της ζωής. O Iστορικός Yλισμός εξομοίωσε πολιτικά τον Kαραμανλή με τον Aνδρέα, τον Σημίτη με τον Mητσοτάκη, τον Σαμαρά με τον Kουβέλη. Mε άλλα λόγια: το ζητούμενο δεν είναι να μας «εμπιστευθούν» και πάλι οι μαφίες των δανειστών τοκογλύφων. Eίναι να βρούμε οι Eλληνες τον εαυτό μας: αν κρύβεται ξεχωριστή ποιότητα ζωής στο να είσαι Eλληνας, αν είναι εμπειρικά ψηλαφητός ο ρεαλισμός του Kαβάφη: «ιδιότητα δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιωτέραν». Nα είναι πολιτική αυτή η ψηλάφηση, μέσα από θεσμούς.