Ο διδακτικός λόγος των αναίσχυντων22/03/2012 - 12:08 Ένας νέος αρχηγός, που υπήρξε και εξακολουθεί να είναι βασικός παράγων μιας πελώριας αποτυχίας και της καταστροφής του 2009-2012, θέλει τώρα να ηγηθεί μιας ιστορικής... «ανασυγκρότησης»! | ||
Διέλυσαν τα πάντα στην Ελλάδα, δημόσια οικονομικά, διοίκηση, εκπαίδευση, ελληνική γλώσσα, δίδαξαν τρόπους παράκαμψης και περιφρόνησης των νόμων, αποθάρρυναν τους καλύτερους, βράβευσαν τους χειρότερους, παραπλάνησαν πλήθη λαού με ψευδολογίες και απόκρυψη στοιχείων, υποδούλωσαν και διέφθειραν με τα «πελατειακά» τους κομματικά κυκλώματα κρατικές υπηρεσίες και σημαντικά τμήματα της κοινωνίας, έπλεξαν δίκτυα άθλιων πολιτικο-επιχειρηματικών διαπλεκόμενων συμφερόντων και τώρα, εν έτει 2012, είναι όλοι τους... εδώ! Ξεπερνούν με άνεση το εθνικό έγκλημα που διέ πραξαν κατά την περίοδο 2009-2010, υποχρεώνοντας τη χώρα να ξεκινήσει πορεία πιασμένη «αγκαζέ» με το ΔΝΤ. Κορδωμένοι και αλαζόνες, εύποροι όλοι τους, αναίσθητοι μπροστά στις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσαν με τις επιλογές και την ανικανότητά τους, θρασείς και κυνικοί, ασκούν «δημοσιονομική» πολιτική απειλώντας και εκβιάζοντας την κοινωνία. Και με τη φτώχεια να χτυπά ολοένα και περισσότερα ελληνικά σπίτια, αυτοί συνεχίζουν να αποσπούν σαν κοινοί πορτοφολάδες χρήματα από τις τσέπες εργαζομένων και συνταξιούχων για να... «σώσουν» την πατρίδα! Χειρότεροι κι από φορο-εισπράκτορες βασιλιάδων του Μεσαίωνα, βάζουν χέρι απευθείας σε μισθούς και καταθέσεις ισχνών «οικονομιών» που διατηρούν πολίτες κατώτερων εισοδηματικών τάξεων. Απευθύνονται σήμερα αυτοί οι απίθανοι τύποι στους Έλληνες πολίτες με γελοίες ρητορείες, που μόνο ηλίθιοι θα ήταν ποτέ δυνατόν να πάρουν στα σοβαρά, επιτίθενται άτσαλα κατά της Αριστεράς και λανσάρουν, οι δυστυχείς, το νέο μοτίβο τους – την ταύτιση της αντίθεσης στα Μνημόνια με... έλλειψη πατριωτισμού! Επιπλέον, οι εν λόγω πολιτικοί «αστέρες» της μεγάλης συμφοράς προτίθενται να ζητήσουν πάλι την ψήφο των πολιτών, έτοιμοι για νέα συμμετοχή τους σε διακυβέρνηση της χώρας! Οι θλιβερές συμπεριφορές τους συμπληρώνονται με παιδαριώδεις «πολιτικούς» προβληματισμούς και ίντριγκες που έχουν να κάνουν με την ικανοποίηση ανόητων ηγετικών φιλοδοξιών τους στο συρρικνωμένο ΠΑΣΟΚ, που τους παραδίδει σε αξιολύπητη κατάσταση μια αχνή καρικατούρα αρχηγού, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου. Στόχος τους, μια στάλα εξουσίας, έστω και χάρτινης, έστω και σ’ ένα... ζελέ ΠΑΣΟΚ! Φιλοδοξίες για μέτριους και για αποτυχημένους... Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο το ότι, μιλώντας στα μαραμένα στελέχη του «Κινήματος», ως υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος δεν ήταν σε θέση παρά να γενικολογεί και να αερολογεί, να μην έχει τίποτε απολύτως το πολιτικό να διατυπώσει. Υπόδειγμα πολιτικής αφασίας. Λέξεις, πολλές λέξεις στη σειρά, και τόνος ομιλίας που φανέρωνε ότι ούτε κι ο ίδιος ο ρήτορας πιστεύει σε αυτά που λέει, έχοντας στο νου του μόνο τη μεγαλειώδη εικόνα του ως αρχηγού. Ένας νέος αρχηγός, που υπήρξε και εξακολουθεί να είναι βασικός παράγων μιας πελώριας αποτυχίας και της καταστροφής του 2009-2012, θέλει τώρα να ηγηθεί μιας ιστορικής... «ανασυγκρότησης»! Με εγγύηση τα αποδεδειγμένα μοναδικά «ταλέντα» του! Και με τη βοήθεια όλου του «καλού κόσμου» των ΜΜΕ και κάποιων ψωραλέων αθηναϊκών «ελίτ»... Μελαγχολία, λοιπόν, στα ακροατήρια του ΠΑΣΟΚ και δικαίως, καθώς και οι πιο «πιστοί» έχουν αντιληφθεί ότι το κόμμα τους έχει ξοφλήσει, είτε ως «σοσιαλιστικό» είτε ως γενικώς «κεντροαριστερό» είτε έστω ως ριζοσπαστικό αστικό κεντρώο κόμμα. Ουδείς πλέον αγνοεί ότι και ο νέος αρχηγός της πομπώδους αερολογίας και τα «προβεβλημένα» στελέχη του κόμματος αποτελούν ασήμαντες έως και ανύπαρκτες πολιτικές οντότητες, πρόσωπα μεγάλης ασχήμιας, συμβολικά μιας τεράστιας εθνικής αποτυχίας, που αποτυπώνεται στο μείζον ιστορικό γεγονός της παράδοσης της Ελλάδας σε ένα σύστημα διακυβέρνησης από ξένους δανειστές της. Σήκωσαν λευκή σημαία και παρέδωσαν τη χώρα γυμνή στα «προγράμματα» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου όλοι αυτοί οι δειλοί και ανίκανοι, που τώρα με απίστευτο θράσος κουνούν το δάχτυλο στους πολίτες και τους καθιστούν... υπεύθυνους για τη συνέχεια! Να είστε υπομονετικοί, τους λένε αυτοί οι αναίσχυντοι, να σέβεστε τον κόπο της «μνημονιακής» πολιτικής μας και τους τραπεζίτες, να μην θυμώνετε όταν τσακίζονται τα εισοδήματά σας, να είστε ευπρεπείς, να καταδικάζετε τη βία και να μας ψηφίσετε προσεχώς, ώστε μαζί με άλλες πατριωτικές δυνάμεις να ικανοποιήσουμε τους δανειστές μας, για να τιμήσουμε τις υπογραφές μας... | ||
http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=40466&category_id=100
http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=40085&category_id=100
Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος: Αυτά τα κουρέλια δεν τραγουδούν πια...15/03/2012 - 11:37 Με δεδομένη την ποιότητα του πολιτικού δυναμικού που βρίσκεται στην εξουσία, στην Ελλάδα «κουμάντο» κάνουν και θα κάνουν οι εκπρόσωποι των ξένων δανειστών της... | ||
Τα πράγματα εξελίσσονται κατά τρόπο εξαιρετικά εντυπωσιακό στην υπόθεση της Ελλάδας: Όσο οργανώνεται με αποφάσεις κορυφής στην Ευρωπαϊκή Ένωση η επιχείρηση «διάσωσης» της χώρας από τη χρεοκοπία τόσο περισσότερο και συχνότερα Ευρωπαίοι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές καθώς και Έλληνες οικονομολόγοι μιλούν για το ενδεχόμενο ελληνικής... χρεοκοπίας σ’ ένα ορατό μέλλον! Στην πληροφόρηση των Ελλήνων πολιτών σχετικώς με την οικονομική κρίση κυριαρχεί η ανάπτυξη επιχειρημάτων πολλών ειδικών περί εξόδου από την Ευρωζώνη... προσεχώς. Την ώρα, δηλαδή, που η εξουθενωμένη κοινωνία των εργαζομένων και των συνταξιούχων καλείται από μια ανίκανη πολιτική ηγεσία να σηκώσει και πάλι το μέγα βάρος των «θυσιών» για τη «σωτηρία» της χώρας, προκειμένου να συμβάλει στην «ανόρθωση» των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας, την ώρα που υποτίθεται ότι ανοίγει ο δρόμος της ελπίδας για «ανάταξη» των οικονομικών πραγμάτων και «ανάπτυξη», την ώρα που υποτίθεται ότι η χώρα περιμένει πλέον την εμφάνιση επενδυτών, μετά τις φοροεπιδρομές και τις «μεταρρυθμίσεις» στα μικρά και μεσαία εισοδήματα και στα δικαιώματα των εργαζομένων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πληροφορεί τους εξαντλημένους Έλληνες ότι θα ακολουθήσουν σ’ ένα ορατό μέλλον κι άλλα «μέτρα» – εις βάρος τους, εννοείται. Πυκνώνουν εντός και εκτός Ελλάδας οι συζητήσεις για το αν και πότε θα χρεοκοπήσει για τα καλά η χώρα, μα, αφού στην πράξη δεν προβλέπεται, λένε ότι θα συμβεί «ανάπτυξη», δεδομένης της καταστροφής που έχει υποστεί η εθνική οικονομία και του όγκου των ελληνικών υποχρεώσεων προς τα «Μνημόνια». Λοιπόν, «μαύρες», απαισιόδοξες προβλέψεις, αβεβαιότητα, ανασφάλεια, κλειστοί ορίζοντες για τους νέους και μια κυβερνώσα πολιτική τάξη σε αξιοθρήνητη κατάσταση. Αυτό είναι το κλίμα στο οποίο ζει η ελληνική κοινωνία το 2012, αυτή η βαθιά απογοητευμένη κοινωνία την οποία καλούν τώρα διάφοροι... αγουροξυπνημένοι «διανοούμενοι» –της γνωστής κατηγορίας των «χρήσιμων»– να αναπτύξει τις δημιουργικές δυνάμεις της, να αποκτήσει νέες δεξιότητες, να επιδείξει υπομονή και ρεαλισμό και να αναδείξει συλλογικό πνεύμα «προσαρμογής» στα νέα δεδομένα. Η κατάσταση αυτή έρχεται να υπογραμμίσει μια ακόμη βροντώδη αποτυχία της κυβερνώσας πολιτικής τάξης: Όχι μόνο συνεχίζει να μην είναι σε θέση να παρουσιάσει σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης με συγκεκριμένες δράσεις, αλλά δεν είναι καν σε θέση να προσφέρει στους πολίτες, μετά την καταιγίδα του 2011, έστω κλίμα στοιχειώδους ασφάλειας στην προοπτική της χρονιάς. Δεν είναι σε θέση η πολιτική ηγεσία να κάνει ή να πει έστω κάτι, ώστε να μπορέσουν οι πολίτες από κάπου να πιαστούν, να πάρουν λίγο κουράγιο, για ν’ αντέξουν τις νέες, πολύ δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν, να πάρουν δυνάμεις προκειμένου να κινηθούν δημιουργικά σε περιβάλλον «μεταρρυθμίσεων» – όπως τους προτρέπουν διάφοροι κύκλοι μιας πνευματικά παρακμασμένης αθηναϊκής «αριστοκρατίας», πιστής φίλης της εκάστοτε εξουσίας... Πλαδαροί πολιτικοί που στερούνται σθένους και αίσθησης αποστολής έναντι της χώρας και της κοινωνίας της, περιφέρονται, λοιπόν, σήμερα αξιολύπητοι, με ασυνάρτητο λόγο και με φανερή τη μεγάλη αγωνία τους για «αρχηγιλίκια» και προσωπική επιβίωση στους πληττόμενους και απαξιωμένους κομματικούς χώρους τους. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι αυτή η έντρομη δικομματική πολιτική τάξη σκοπεύει να συγκεντρώσει δυνάμεις για τη διατήρηση αξιωμάτων και προνομίων, ώστε, ήσυχη και καλά βολεμένη, να αφήσει στη συνέχεια να κυλήσουν τα οικονομικά και διοικητικά πράγματα με τον «αυτόματο» των «Μνημονίων», τα οποία ομάδες ξένων τεχνοκρατών θα διαχειρίζονται προσκεκλημένοι της Αθήνας. Με δεδομένη την ποιότητα του πολιτικού δυναμικού που βρίσκεται στην εξουσία και με ορατό το βαθμό ηθικής, πνευματικής και ψυχολογικής κατάπτωσής του, ήρθε ως μοιραίο και αναπόφευκτο το γεγονός το ότι στην Ελλάδα «κουμάντο» κάνουν και θα κάνουν οι εκπρόσωποι των ξένων δανειστών της. Είναι, συνεπώς, απολύτως εξηγήσιμο το ότι ελάχιστοι πολίτες πιστεύουν σήμερα πως τα δύο μεγάλα –αμφότερα «μνημονιακά» πλέον– κόμματα, συνεργαζόμενα μετεκλογικώς, θα κατάφερναν κάτι καλό για την Ελλάδα. Πόσοι, πράγματι, να πιστέψουν στα σοβαρά σε σχήματα διακυβέρνησης, αποτελούμενα από πρώην υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, όπως και κάποιους φίλους τους «τεχνοκράτες»; | ||
Έχουν δημοσιευτεί (1) σχόλια:
| ||
