Share |

Τρίτη 10 Απριλίου 2012


Οι εκλογές ως έλλειψη Δημοκρατίας
Μας καλούν σε εκλογές να τους δώσουμε την εξουσία να αποτελειώσουν την καταστροφή που απεργάζονται τα τελευταία τριάντα χρόνια και που αποκαλύφθηκε πριν από λίγο, αμέσως μόλις μας είπαν ότι λεφτά υπάρχουν. Χωρίς ντροπή παριστάνουν τους ευρωπαϊστές με το απατηλό  όραμα μιας ενωμένης τάχα ομοσπονδιακής  Ευρώπης, αναπτυγμένης τεχνολογικά και οικονομικά, με κοινή δημοσιονομική πολιτική, με ισοτιμία  και αλληλεγγύη  των λαών της. Νομίζουν ότι   εμείς δεν καταλάβαμε πως το δικό τους όραμα είναι μία Ευρώπη οικονομικού ανταγωνισμού που μας οδηγεί στο επίπεδο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και πως θα πρέπει να  σφιχτούμε ακόμη περισσότερο για να το κατορθώσουμε.
Οι μέχρι τώρα συνταγματολόγοι, με δηλωμένο ότι μισούν τους αριθμούς, θέλουν να διαχειριστούν μια  πολύπλοκη οικονομική πολιτική όπου κυριαρχούν οι αριθμοί και να οδηγήσουν μία χώρα, με αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο πληρωμών, στη δήθεν ανάπτυξη μέσα από τον δανεισμό και την ύφεση χωρίς καν τη δυνατότητα άσκησης νομισματικής πολιτικής. Μας ζητούν την εξουσία για να ακολουθήσουν την πολιτική της υποτέλειας και του ξεπουλήματος μας που τη θεωρούν μονόδρομο.
Δανείστηκαν χρήματα  με τόκο αλλά δεν τα διαχειρίστηκαν για την ανάπτυξη της χώρας παρά για σκάνδαλα και  ρουσφέτια, που τους κράτησαν στην εξουσία, ενώ με την κατ’ επίφαση σοσιαλιστική τους πολιτική αποβιομηχάνισαν τη χώρα. Είναι δίκαιο λένε να ανταποδώσουν τα δανεικά με τόκο στους τοκογλύφους ενώ είναι άδικο να ανταποδώσουν στους συνταξιούχους  τα χρήματα που σαν εργαζόμενοι πλήρωναν επί χρόνια  στα ταμεία, για τη σύνταξη τους.
Για να μας διευκολύνουν και στη διεξαγωγή των εκλογών και να μην πέσουμε θύματα ληστείας κατά την μετάβαση μας στα εκλογικά τμήματα, ο τέως Υπουργός Ανάπτυξης και νυν Προστασίας του Πολίτη, (όλα ξέρουν να τα κάνουν οι κομματάνθρωποι), μας υποσχέθηκε ότι θα σκουπίσει την Αθήνα από τους πεινασμένους του πλανήτη, που λαθραία εισέβαλαν και προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε μέσο σε αυτή την αδέσποτη χώρα. Θα τους συγκεντρώσουν σε στρατόπεδα όπου θα τους ταΐζουν μέχρι τις εκλογές και μετά θα τους ξαμολάνε σιγά-σιγά, ενώ τους μάχιμους θα τους στρατολογήσουν εναντίον μας όταν θα εξεγερθούμε, όπως οφείλουμε να κάνουμε.
Μας προτείνουν τις εκλογές όταν μόνο τα υπάρχοντα κόμματα, που μετά βίας όλα μαζί εκφράζουν το 50% των πολιτών, δικαιούνται οικονομικής ενίσχυσης εκατομμυρίων για να ταΐσουν  τα ΜΜΕ και να  επηρεάσουν μονόπλευρα την κοινή γνώμη. Οι  υπόλοιποι φορείς πολιτικής σκέψης όχι  μόνο δεν χρηματοδοτούνται αλλά και υφίστανται διασπαστικές επιρροές που τους οδηγούν σε ομάδες διαμαρτυρίας χωρίς τη δυνατότητα πολιτικής έκφρασης, όπως έγινε με τις σπίθες και τα κινήματα της αγανάκτησης, της διαμαρτυρίας και της τάχα αλληλεγγύης, που εκτονώνουν την αγωνιστικότητα των πολιτών με τρόπο ελεγχόμενο και ασφαλή για το σύστημα.  
Ένας ανεξάρτητος πολίτης, σε περιφέρεια 100.000 ψηφοφόρων με  4 εκλέξιμους βουλευτές και εκλογικό  μέτρο 25.000 ψήφους, δεν μπορεί να εκλεγεί βουλευτής ακόμη και αν πάρει όλους τους ψήφους της περιφέρειας του, μόνο και μόνο διότι  δεν συμπληρώνει 210.000 ψήφους που αντιστοιχούν στο 3% που επιβάλλει ο αντιδημοκρατικός εκλογικός νόμος. Όσοι τολμήσουν να συνεργασθούν κατεβαίνοντας σε όλη την επικράτεια χρειάζονται τουλάχιστον 100.000  € για μία απλή συμμετοχή όταν τα ψηφοδέλτια στοιχίζουν 50.000 € και μία μόνο διαφήμιση, μισής μόνο σελίδας, σε μία μόνο κυριακάτικη εφημερία πανελληνίου εμβέλειας κοστίζει 15.000 € με ΦΠΑ. Και σαν να μη φθάνει  η μονομερής οικονομική μεταχείριση συντελείται και ανισομερής κατανομή πολιτικής ισχύος καθόσον με τον υπάρχοντα  αντιδημοκρατικό εκλογικό νόμο το πρώτο κόμμα επιδοτείται με 50 βουλευτικές έδρες που στην πράξη αντιστοιχούν σε ένα εκατομμύριο ψήφους.
Προφανώς το σύστημα είναι σχεδιασμένο να αναπαράγει αυτούς που ήδη είναι μέσα στο κοινοβούλιο στερώντας το έθνος από  κάθε δυνατότητα σύνθεσης και έκφρασης  νέων  καινοτόμων πολιτικών προτάσεων και δημιουργίας προϋποθέσεων ανάδειξης νέων ανθρώπων μέσα από τους οποίους θα φανεί και ο αρχηγός που όλοι περιμένουμε. Φτάνει πια το παιχνίδι δεξιάς και αριστεράς,  με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ από τη μία και το ΚΚΕ και τους υπόλοιπους αριστεριστές από την άλλη.  Όλο και περισσότερο αποδεικνύεται ότι είναι μάταιο να περιμένουμε, μέσα από τις εκλογές, να βρούμε τους ανθρώπους που πιστεύουν στην πατρίδα διότι σε αυτές προβάλλονται μόνο αυτοί που υποδεικνύονται από τα κόμματα.  Αναγκαστικά η ζητούμενη αλλαγή προοιωνίζεται να έλθει  έξω από το σύστημα ώστε να το συντρίψει και να το αντικαταστήσει. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει η γενιά της μεταπολίτευσης αλλά οι νέοι όταν αντιληφθούν ότι είναι ο μόνος τρόπος για να βγουν από το αδιέξοδο και την απελπισία. Τους εύχομαι καλή δύναμη διότι τους έμαθαν να εργάζονται σε συνθήκες άνεσης και όχι  να αγωνίζονται σε συνθήκες  με κανόνες επιβίωσης.
Ηλίας Σταμπολιάδης,
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης ,       10/4/2012